Οι TALKING HEADS είναι ένα από τα πιο σημαντικά σχήματα του περασμένου αιώνα.
Ο David Byrne (φωνητικά,κιθάρα) με τις avant-garde ανησυχίες του αλλά και επηρεασμένος από αφρικάνικους ρυθμούς σε συνδυασμό με την πανκ-ροκ λογική που υπηρετούσε έδωσε το δικό του στίγμα στα υπέροχα άλμπουμς του συγκροτήματος.
Άψογοι στα εκτελεστικά αλλά και συνθετικά καθηκοντά τους ήταν και τα υπόλοιπ μέλη, ο Jerry Harrison (κήμπορντς) από τους Jonathan Richman’s Modern Lovers, ο Chris Frantz (ντραμς) και η μπασίστρια Tina Weymouth.
Οι εμφανίσεις τους στο περίφημο κλάμπ GBGB στο κέντρο της νευορκέζικης punk σκηνής στα μέσα της δεκετίας του ’70 τους έκαναν πασίγνωστους. Το ντεμπούτο τους έγινε το 1977 με τον ομώνυμο “κοκκινο” δίσκο και περιείχε το κλασικό κομμάτι “Psycho Killer” που τους έκανε γνωστούς αλλά και συνάμα ιδιαίτερους στη παγκόσμια μουσική σκηνή.
Το 1978 εγκαινιάζουν την συνεργασία τους με τον σπουδαίο Brian Eno τη παραγωγή και κυκλοφορούν το “More Songs About Buildings and Food“. Η μπάντα έχει κάνει μεγάλη αίσθηση και με το επόμενο άλμπουμ τους το “Fear of Music” και ειδικά με το “αφρικάνικο” τραγούδι “I Zimbra” έχουν ενθουσιάσει και κριτικούς και κοινό.
Ακολουθεί το 1980 το εξαιρετικό άλμπουμ “Remain in Light” με τον Brian Eno να συμμετέχει και στη σύνθεση των τραγουδιών ενώ το τραγούδι “Once in a Lifetime” τραγουδιέται ως και στις μέρες μας.
Τον Μαιο του 1982 κυκλοφορούν το “The Name of This Band Is Talking Heads” και τον Ιούνιο της επόμενης χρονιάς ηχογραφούν τον εξαιρετικό δίσκο “Speaking in Tongues” που περιλαμβάνει το εκπληκτικό κομμάτι “Burning Down the House” το πρώτο τοπ-τεν του γκρουπ στους καταλόγους επιτυχιών.
Οι TALKING HEADS συνεχίζουν ακάθεκτοι και το 1984 κυκλοφορούν άλλο ένα live album το “Stop Making Sense” που βγήκε και σε βίντεο και απεικόνησε με επιτυχία την ρυθμική μαγεία του συγκροτήματος.
Ο συνθετικός οίστρος των TALKING HEADS συνεχίζεται με το εξαίσιο “Little Creatures” και τα τραγούδια που ξεχωρίζουν είναι τα “Road to Nowhere”, “And She Was” και “Stay up Late”.
Επιχειρούν μέσω του φιλμ “True Stories” αφού ο David Byrne υπογράφει όλες τις συνθέσεις της ταινίας να κάνουν την καλλιτεχνική υπέρβαση, μάλλον όμως δεν τους βγαίνει αλλά γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία χαριν του ραδιοφώνου με το τραγούδι “Wild, Wild Life“.
Το κύκνειο δισκογραφικό άσμα συνέβη το 1988 με το δίσκο “Naked” το οποίο και περιλαμβάνει δύο πανέμορφα τραγούδια τα “Mr. Jones”, και “Blind” αλλά και σημαντικές συνεργασίες.
Το τέλος ήρθε το 1991 με το γκρουπ να έχει κλείσει επιτυχημένα τον κύκλο του να είναι χορτασμένο τόσο εμπορικά αλλά και καλλιτεχνικά αφού κατάφεραν και άνοιξαν τα μουσικά μάτια σε πολλούς μετέπειτα σημαντικούς ποπ-ροκ δημιουργούς.
933 
