Είδος: Heavy/Thrash Metal
Δισκογραφική: Rafchild Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 6 Ιουνίου 2020
Υπάρχουν φορές, που κρίνουμε το περιεχόμενο ενός δίσκου και το μουσικό ύφος ενός group από το όνομά του και το λογότυπό του, πριν προλάβουμε να το ακούσουμε. Άλλωστε το “φαίνεσθαι”, παίζει σημαντικό ρόλο στη σημερινή εποχή. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν και οι Eisenhauer, μιας και θυμίζουν κάτι “μαύρο” και death αντικρίζοντας το λογότυπο και το εξώφυλλο του νέου τους album “Blessed Be The Hunter”, όμως από τις πρώτες κιόλας νότες αναγνωρίζεις το λάθος σου και μένεις έκπληκτος από το κλασσικό heavy metal ύφος της μπάντας.
Ίσως οι περισσότεροι από εμάς να μη γνωρίζουμε τους Γερμανούς metallers, αλλά κοντεύουν τα 15 χρόνια μουσικής ζωής με ένα album το 2013 με τίτλο “Never Surrender” και ένα EP το 2015 με τίτλο “Horse Of Hell”. Το ξεκίνημα της μπάντας σε heavy/thrash ρυθμούς, διαδέχεται μία πιο heavy στροφή στον ήχο τους, στο νέο δεύτερο δίσκο τους υπό τον τίτλο “Blessed Be The Hunter”.
Το πρώτο που θα σου κάνει εντύπωση στο νέο album των Γερμανών, είναι σίγουρα πέρα από το λογότυπο και το εξώφυλλο. Και αυτό γιατί κοιτώντας το εξώφυλλο και ακούγοντας το δίσκο, δε νομίζω ότι θα βρεις κάποια κοινά σημεία αφού το πρώτο κάλλιστα θα μπορούσε να κοσμεί το δίσκο κάποιου black ή death metal σχήματος, ενώ το περιεχόμενο του “Blessed Be The Hunter” κινείται σε πιο κλασσικά metal μονοπάτια. Ίσως οι Eisenhauer να είχαν στο μυαλό τους το ρητό “τα ετερώνυμα έλκονται” και θέλησαν να εξιτάρουν τους οπαδούς με αυτήν την κίνηση.
Το δεύτερο που θα σε εκπλήξει ευχάριστα, είναι τα φωνητικά. Πραγματικά ο Christian “Waxe” Wagner έχει κάνει τρομερή δουλειά και σε αυτό μάλλον βοηθάει η χροιά της φωνής του. Μία χροιά, που αγγίζει μεγάλες δόξες του rock και metal όπως Ronnie James Dio, Johnny Cash, Glen Danzig, Eric Wagner και Jim Morrison, ως προς τη βραχνάδα και το dark feeling που εξωτερικεύουν.
Όσον αφορά μουσικά το “Blessed Be The Hunter”, πρόκειται για ένα δίσκο ισορροπημένο και ενδελεχώς δουλεμένο, ώστε να μην αφήσει ούτε ψήγμα αμφισβήτησης ως προς το heavy ύφος του. Με κλασσικά heavy riffs, “κοφτερά” solos και συνθέσεις βγαλμένες από τις πιο ηρωικές σαξονικές περιπέτειες, εκεί που οι Grand Magus συναντούν τους Manilla Road και ξεκινούν το ταξίδι για τη Valhalla. Και αν το εναρκτήριο “Priestess Of Delight” είναι “σφυρηλατημένο” σε Danzig/Madrugada ύφος, σιγά σιγά στα υπόλοιπα κομμάτια και με highlights τα “Wild Boar Banner” και “Ode To The Hammer”, φαίνεται το κλασσικό σαξονικό metal σε συνδυασμό με Black Sabbath και Dio “πινελιές”, κάνοντας το album να φαντάζει ευχάριστο στο άκουσμα.
Νομίζω ότι αυτή η heavy στροφή των Eisenhauer, έδωσε στη μπάντα έναν άλλο αέρα, μία νέα διάθεση και έμπνευση για να δημιουργήσουν ένα ευχάριστο album. Το “Blessed Be The Hunter”, είναι το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω και μπορεί να μη δίνει κάτι καινούργιο στη σκηνή, δείχνει όμως τη διάθεση του group να κρατήσει τη heavy metal σημαία ψηλά και το ηθικό ακμαίο. Και μπορώ να πω, ότι το καταφέρνει 100%. Θα το εκτιμήσουν σίγουρα οι φίλοι του κλασσικού metal, ενώ αν ψάχνετε για εμπορικότητα μάλλον “χτυπάτε λάθος πόρτα”. Πιο πολύ σε underground “διαμαντάκι” μου κάνει, παρά σε ένα album που θα το καταλάβει το σύνολο του μεταλλικού κοινού.
Facebook: https://www.facebook.com/Eisenhauermetal/
558 
