MONUMENTS

Permanent Record: Είναι το “Violent Femmes” ένα μόνιμα επίκαιρο album;

(Το ρητορικό τέχνασμα του τίτλου σε συνάρτηση με το λοιπό κείμενο ονομάζεται λήψις του ζητουμένου, καθώς παρακάτω είναι προφανές πως το θεωρούμε ένα μόνιμα επίκαιρο album) 690

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

NIGHTSTALKER

Δεν έχω πολλά λόγια για να προλογίσω τους Nightstalker είναι η αλήθεια. Άπειρα live, κομμάτια που όλοι έχουμε λίγο-πολύ τραγουδήσει και έχουμε φτιάξει τις δικές μας αναμνήσεις μαζί τους. Ο Αργύρης, ιδρυτικό μέλος και χαρακτηριστική μορφή της εγχώριας σκηνής, απαντά σε μερικές ερωτήσεις από τις πολλές που θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε και ετοιμάζεται για το Pre-Post Festival της Πρέβεζας όσο και για τα επόμενα. -Καλησπέρα Αργύρη. Αρχίζοντας, να πω πως είναι μεγάλη χαρά που σε φιλοξενούμε στο Rockway.Ας ξεκινήσουμε με τον “As Αbove, So Βelow”. Έχουν περάσει δύο χρόνια από την τελευταία σας κυκλοφορία, έχετε περιοδεύσει όπως πάντα αρκετά και έχετε δει την αποδοχή που είχε από τον κόσμο. Έχοντας πλέον μία σφαιρική εικόνα, πώς αποτιμάς αυτή τη δουλειά σήμερα;Tο “As Above, So Below” μας πήγε σε μέρη που δεν είχαμε ξαναπάει… Ο κόσμος και ειδικά έξω το γούσταρε πολύ! Και το βλέπουμε στα live. Ξέρανε και τραγουδούσαν τα κομμάτια αμέσως μόλις βγήκαν!!!-Έχετε στα σκαριά έναν νέο δίσκο;Είμαστε στη φάση της προετοιμασίας του καινούργιου album. Εδώ και ένα χρόνο κάνουμε σύνθεση. Έχουμε σχεδόν τελειώσει και το πλάνο είναι με το που σταματάμε τα live τον Οκτώβρη να μπούμε να γράψουμε.-Με τους Nightstalker έχεις πορευτεί για πάνω από είκοσι χρόνια πλέον και έχεις ταυτιστεί μαζί τους στα μάτια του φιλοακροάμονος κοινού τουλάχιστον, ως ιδρυτικό μέλος και frontman του σχήματος. Κοιτάζοντας πίσω, θα άλλαζες τίποτα από όλη αυτή την πορεία; Δεν νομίζω να άλλαζα κάτι. Άμα άλλαζα κάτι, θα άλλαζε και όλο το υπόλοιπο και κανείς δεν ξέρει που θα ήμασταν τώρα, και δεν θα μιλάγαμε ποτέ για αυτό! χαχαχα-Έχετε φτάσει πλέον σε ένα σημείο που κάθε σας εμφάνιση γεμίζει τους χώρους που παίζετε, έχετε εδραιωθεί ως ένα από τα μεγαλύτερα rock σχήματα της εγχώριας σκηνής και υπάρχει αρκετός κόσμος που σας ακολουθεί στην πορεία σας. Αρχικά θα ήθελα να μάθω πως ένιωσες κατά τη διάρκεια της μετάβασης, από ένα νέο σχήμα στους Nightstalker του σήμερα. Ξέρεις, αλλαγές στους Νightstalker γίνονται από την αρχή της μπάντας. Μόνο εγώ είμαι από το 1989. Από τότε έχουμε αλλάξει πολλά άτομα. Οι μεταβάσεις ερχόντουσαν σιγά-σιγά. Τώρα πιστεύω είμαστε στην καλύτερη φάση. Υπάρχει κάποια συνεννόηση μεταξύ μας.-Στην ίδια πορεία σκέψης, θα ήθελα να σε ρωτήσω κατά πόσο είναι σημαντική για εσένα η αποδοχή της δουλειάς σου από τον κόσμο. Μα ο κόσμος είναι η μισή μπάντα! Χωρίς τον κόσμο δεν θα υπήρχε καν μουσική! Ο κόσμος είναι ο παίκτης που δεν είχες ποτέ! Είναι ζωντανός οργανισμός! Νιώθει!-Πολλά κομμάτια σας, αν δεν κάνω λάθος, αναφέρονται στα ναρκωτικά. Ανήκεις σε μία γενιά που χαρακτηρίστηκε από αυτό το φαινόμενο ιδίως στον αστικό χώρο. Πώς σε επηρέασε, τόσο μουσικά όσο και σαν άτομο;Τα ναρκωτικά υπάρχουν από τότε που υπάρχει ο άνθρωπος. το πρόβλημα είναι το εμπόριο. Γιατί η πρέζα σκοτώνει, όπως και το αλκοόλ και τα χάπια της γιαγιάς, το τσιγάρο…. Βεβαία υπάρχουν και φυσικές ουσίες (κάνναβη, μανιτάρια) που έμενα προσωπικά με έχουν κάνει καλύτερο άνθρωπο. Με βοήθησαν να κόψω τα τοξικά! Η πάλη αυτή που γίνεται μέσα σου, βγαίνει και στον χαρακτήρα σου!-Μέσα στα χρόνια σας έχουν κολλήσει διάφορες μουσικές ταμπέλες, όπως grunge, stoner, desert αλλά πάντα εμμένατε στον απλό και περιεκτικό χαρακτηρισμό του rock σχήματος. Πώς βλέπεις αυτή την τάση για υποκατηγοριοποίηση των πάντων;Οι ταμπέλες είναι για εμπορικούς λογούς. Η μουσική είναι μια! Για αυτό τον λόγο λέμε ότι παίζουμε rock!-Περνάτε αρκετό καιρό στον δρόμο, τόσο μέσα όσο και έξω από τα σύνορα. Πώς είναι η εμπειρία του tour;Λοιπόν, τα tour είναι βρώμικα, κουραστικά, με party κάθε βράδυ, με φασαρία, με πολύ κόσμο γύρω σου 24 ώρες το 24ωρο, λίγες ώρες ύπνο, ατέλειωτες ώρες στο στον δρόμο με το tour bus!αλλά δεν το άλλαζα με τίποτα! χαχαχαχαχα-Ποια πράγματα εμπνέουν τη μουσική σας;Η έμπνευση έρχεται σαν μορφή ιδέας, και έρχεται όταν γουστάρει αυτή! Δεν έχει ώρες ή πρόσωπο, έχει καταστάσεις, εικόνες, συναισθήματα! Μπορεί να είναι κάτι που άκουσα, κάποιο άρωμα, κάποια εμπειρία.-Έχεις αρκετά tattoos και πιθανότατα ισάριθμες ιστορίες στο γιατί επέλεξες το καθένα. Θα μπορούσες να μοιραστείς μαζί μας μία από αυτές;Τα πιο παλιά είναι πριν το 86! Το πρώτο μου, το είχα κάνει μόνος μου. Τα τελευταία θυμάμαι γιατί μου τα έκανε ένας φίλος που μετά από λίγο καιρό αυτοκτόνησε… Και έχουν συναισθηματική αξία.-Αν οι Nightstalker ξεκινούσαν την πορεία τους σήμερα, πιστεύεις ότι θα ήταν πιο εύκολος ο δρόμος, δεδομένης της εύκολης διάδοσης πληροφορίας με το διαδίκτυο κτλ;Σίγουρα θα ήταν διαφορετικά. Τότε δεν υπήρχε οργάνωση και σοβαρότητα σε αυτό που κάναμε, αλλά υπήρχε ψυχή. Τώρα όλα γίνονται σχεδόν όπως πρέπει αλλά σε καλούπια! Πιο “επαγγελματικά”. Εμείς ακόμα παίζουμε για την καύλα μας, παίζουμε γιατί γουστάρουμε!-Εμφανίζεστε σε λίγες μέρες στο Pre-Post Fest στην Πρέβεζα. Τι να περιμένουν τα Children of the Sun που αναμένουν αυτή σας την εμφάνιση;Είναι η πρώτη φορά που παίζουμε Πρέβεζα νομίζω! Είμαστε έτοιμοι και θα φέρουμε μαζί 100% pure uncut rock!-Κάπου εδώ θα σε αφήσω ευχόμενη να είσαι πάντα ακμαίος και να χαρίζεις μοναδικές στιγμές στους φίλους της μουσικής σας με τη δισκογραφία και τις ζωντανές εμφανίσεις σας. Τα τελευταία λόγια δικά σου. Να είσαστε όλοι καλύτερα! Ευχαριστώ πολύ Rockway!!! […]

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

DUNK JACKALS/ CIRCUS VEIL/ SOUNDBOUND

Μπορεί φήμες να μας θέλουν να τσακωνόμαστε για το καλαμάκι και το σουβλάκι (αν και αυτό που θα έπρεπε πραγματικά να λύσουμε αδέλφια Θεσσαλονικείς, είναι το θέμα με τις αλοιφές), η εγχώρια σκηνή όμως όχι μόνο δε βάλλεται από τέτοιες διαφωνίες αλλά δείχνει πως ενωμένη θα προχωρήσει μπροστά. Πέμπτη και Παρασκευή οι 4LT και Downtown Association μοιράζονται τη σκηνή του Eightball με τους Circus Veil και Soundbound και του Crow με τους Drunk Jackals αντίστοιχα (δελτίο τυπου). Εκμεταλλευόμενοι την περίσταση, μιλήσαμε με τους Βασίλη (Drunk Jackals), Παύλο (Nikk) Νικόλτσιο (Circus Veil) και Τάσο Τριανταφύλλου (SoundBound) για να μάθουμε τα νέα και τα πλάνα τους! […]

LIVE REPORTS

Insomnium, Tribulation, Caelestia (25/03/2018) Piraeus 117 Academy

Το βράδυ της 25ης Μαρτίου απέκτησε ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς, αν ανήκεις σε αυτούς που τα λοιπά συμφραζόμενα τους είναι αδιάφορα –πλην της χαμένης αργίας, Κυριακή γαρ- ήταν ένα συναυλιακό must. Οι Φινλανδοί Insomnium συνεχίζουν το tour τους για την προώθηση του “Winter’s Gate”, το οποίο κυκλοφόρησε στα τέλη του ’16 και μαζί με τους Tribulation που έδωσαν στο φως το εκπληκτικό “Down Below” στις αρχές της χρονιάς, επισκέπτονταν πρώτη φορά τη χώρα μας αμφότεροι. […]

LIVE REPORTS

Universe217, Afformance, Atomic Love (15/03/2018) Kύτταρο Live

Μπορεί η βραδιά για το εν λόγω live να ήρθε με ένα μήνα περίπου καθυστέρηση, έπειτα της αναβολής, αλλά καθόλου δεν πτόησε το γεγονός και οι φίλοι των σχημάτων έδωσαν για μία ακόμα φορά δυναμικό “παρών” στο Κύτταρο. Οι ιδιαίτερα αγαπημένοι Universe217, oι οποίοι έχουν κερδίσει ένα κοινό που τους ακολουθεί πιστά, οι εξ ίσου ωραίοι Afformance και το νεοσύστατο σχήμα των Atomic Love και το show ακουγόταν τόσο υποσχόμενo όσο εν τέλει ήταν και στην πράξη. […]

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Δημήτρης Μαραγκόπουλος (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών)

H έλευση ενός rock σχήματος στο Μέγαρο Μουσικής, ήταν μία καλή ευκαιρία για να γίνει φανερό πως το Μέγαρο, πέρα από το μεγαλεπήβολο κτήριο, είναι και ένας ζωντανός οργανισμός που ακούει τον παλμό της εποχής του. Επί τη ευκαιρία της εμφάνισης των Hats off to Led Zeppelin, μιλήσαμε με τον κο Δημήτρη Μαραγκόπουλο, συνθέτη και αρμόδιο για την καλλιτεχνική επιμέλεια και προγραμματισμό του κύκλου “Γέφυρες”, για να μάθουμε περισσότερα για το πρόγραμμα καθώς και τον χώρο που έχει η rock μουσική στο Μέγαρο.Χαίρετε κύριε Μαραγκόπουλε, είναι χαρά μας να σας φιλοξενούμε στο Rockway. Θα ήθελα να ξεκινήσουμε με λίγα λόγια για τη σειρά “Γέφυρες”. Ποια “χάσματα” προσδοκεί να γεφυρώσει;Η αλήθεια είναι ότι στη συνείδηση του κόσμου το Μέγαρο είναι ταυτισμένο με την «κλασική» μουσική. Αυτό όμως ισχύει ως ένα βαθμό. Οι ΓΕΦΥΡΕΣ που δημιουργήθηκαν εδώ και 20 χρόνια είχαν σαν στόχο να συμβάλουν σε μια πιο σφαιρική, πλουραλιστική προσέγγιση της μουσικής. Δημιουργήθηκαν έτσι “Γέφυρες” με άλλα μουσικά αυθεντικά είδη. Jazz, Rock, Ethnic, House, ηλεκτρονική, διάφορα cross overs, μικτές πολύτεχνες παραστάσεις έκαναν σιγά σιγά μια όλο και πιο έντονη παρουσία.Η ευχάριστη έκπληξη ήταν ότι ένα κοινό, φρέσκο, νεανικό, “αλλιώτικο”, ήρθε, έρχεται , απολαμβάνει, συχνά ενθουσιάζεται, νιώθει άνετα και κυρίως βιώνει το συναίσθημα ότι “αυτός ο χώρος είναι ΚΑΙ για εμάς”.Έτσι λοιπόν οι ΓΕΦΥΡΕΣ συνέβαλαν στο να πέσουν διάφορα άσκοπα και ανόητα φράγματα πολιτιστικά, ηλικιακά, φράγματα ενός ιδιότυπου bulling που ασκούν διάφορα είδη μουσικής σε βάρος άλλων του τύπου “μια είναι η μουσική ….η κλασική, η τζαζ,  ή οποιαδήποτε άλλη…”.Σε λίγες μέρες θα έχουμε τη χαρά να παρακολουθήσουμε τους Hats off to Led Zeppelin στο Μέγαρο Μουσικής σε ένα sold out show. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;Πρόκειται για μια εξαιρετική ομάδα που μας φέρνει με τον καλύτερο τρόπο στη μουσική του μυθικού συγκροτήματος στις μέρες μας. Δεν είναι τυχαίο ότι ανακηρύχτηκαν τρείς φορές σαν η καλύτερη tribute band στην Αγγλία και ότι έχουν μάνατζερ τον γιο του μάνατζερ των ίδιων των Led Zeppelin, Waren Grant. Προετοιμάζοντας το φετινό πρόγραμμα πέρσι πληροφορήθηκα από τον άριστα ενημερωμένο Σίμο Παυλίδη για την ύπαρξη τους. Άμεσα κατάλαβα ότι άξιζε το κοινό του Μεγάρου να τους γνωρίσει. Και έτσι εντάξαμε το πρόγραμμα τους στον φετινό προγραμματισμό και η επιλογή δικαιώθηκε με τις θέσεις να έχουν σχεδόν εξαντληθεί. Κάνουν κάτι εξαιρετικά δύσκολο. Μεταφέρουν με άριστη τεχνική όλη αυτή την υπερχειλίζουσα ενέργεια των Led Zeppelin με την φοβερή φωνή του Robert Plant που μόνο με την Janis Joplin θα μπορούσε να συγκριθεί, τον παραμορφωμένο ήχο της κιθάρας του Jimmy Page, την πολυβολική ταχύτητα της μπότας του Bonham. Οι Zeppelin ήταν μπροστά σε όλα. Αξίζει να τονίσει κανείς ότι στο βάθος της μουσικής τους υπάρχει η κρυφή επιρροή των blues αλλά και της κέλτικης και σκοτσέζικης μουσικής . Πρόδρομοι της ψυχεδέλεια, της hard rock και της heavy metal επηρέασαν πολύ την μουσική. Αυτό επιχειρεί η δυνατή ομάδα από την Αγγλία και είμαστε σίγουροι ότι θα το καταφέρουν άριστα. Τι άλλο βρίσκεται στα πλάνα της σειράς “Γέφυρες” για το μέλλον;Οι ΓΕΦΥΡΕΣ  μέσα από πολλές sold out παραστάσεις συνεχίζουν με μια βραδιά βυζαντινής μουσικής. Μια μουσική που μπορεί να ακούγεται παντού και εκτός εκκλησίας και που δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί ξένοι την ανακαλύπτουν και την ακούν. Και όσο κι αν ακούγεται παράξενο σε κάνει να συγκεντρώνεσαι, να σκέφτεσαι, να ανακαλύπτεις τον εαυτό σου. Γιατί πέρα από την αδρεναλίνη χρειαζόμαστε όλοι και μουσικές που μας οδηγούν σε πιο ήρεμα μονοπάτια μερικές φορές.Ο Διεθνής Διαγωνισμός Κινηματογραφικής Μουσικής για φιλμ animation ακολουθεί μετά, στον οποίο πήραν μέρος πάνω από 120 συνθέτες από την Ελλάδα και άλλες χώρες. Στις 16 Απριλίου θα επιλεγούν οι δέκα καλύτερες μουσικές και θα βραβευθούν από διεθνή επιτροπή. Τέλος τον Μάιο οι fusion κιθάρες και το θέρεμιν του Τηλέμαχου Μούσα, το ηλεκτρικό πριόνι (!) του Νίκου Γιουσέφ και οι συνεργάτες τους μας ταξιδεύουν σε ένα απρόβλεπτο ταξίδι  ανάμεσα στην Μπαρόκ και την τζαζ.Έχω την εντύπωση πως για τον μέσο ακροατή, το Μέγαρο φαντάζει κυρίως ως ένας χώρος που φιλοξενεί events που απευθύνονται σε συγκεκριμένο κοινό και όχι rock ή metal, ίσως και λανθασμένα. Είναι μία εικόνα που θέλετε να αλλάξετε;Στην αρχή διαισθητικά και μετά με απόλυτη πεποίθηση έγινε συνείδηση στους υπευθύνους ότι το Μέγαρο δεν είναι απλώς ένα πολυτελές μαρμάρινο κτήριο. Συχνά άδικα ταυτισμένο με μια ελίτ. Μέσα από την πράξη, τις εκδηλώσεις αποδείχθηκε ότι πρόκειται για ένα χώρο οικείο, φιλόξενο, ζεστό με πολλούς κρυμμένους και ανεκμετάλλευτους χώρους πέρα από τις μεγάλες  και τέλειας ακουστικής αίθουσες τους. Έτσι όσες φορές τολμήσαμε να «ανοίξουμε»,  ένα τεράστιο κοινό ήρθε, άνετο, ακομπλεξάριστο, δεκτικό  και άκουσε μουσικές που δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα ακούσει εδώ. Από τους μεγάλους “κλασικούς” Herbie Hancock που έδωσε μια συγκλονιστική συναυλία μέχρι την μουσική house, το συμφωνικό αφιέρωμα στους Queen , η Μεγάλη Κουβανέζικη βραδιά με 3000 επισκέπτες που χόρευαν μέχρι αργά, βραδιές με dj μουσικούς, οι εκπληκτικοί ράπερ ATH Kids, το εξαιρετικό αφιέρωμα στους Pink Floyd από τους Roleplay είναι βήματα που αποδεικνύουν ότι ο θεσμός Μέγαρο και ένα κοινό με διαφορετικές επιλογές όπως για παράδειγμα Metal , electronic, fusion μπορούν να έχουν ανοιχτούς δίαυλους επικοινωνίας. Στο εξωτερικό, δεν είναι καθόλου σπάνιο, αντίστοιχοι χώροι να φιλοξενούν γνωστά metal συγκροτήματα σε μεγάλες παραγωγές. Είναι κάτι που θα μπορούσαμε να περιμένουμε στο μέλλον;Να, η τάση είναι να είμαστε αεικίνητοι, ερευνητικοί και τολμηροί. Αρκεί ό,τι κάνεις να προσπαθείς να το επιλέγεις όχι απλά επειδή είναι της μόδας, μια μόδα που παράγει κατά 90% αναλώσιμα σκουπίδια αλλά πράγματα που έχουν αληθινά κάτι νέο και παλιό με νέο τρόπο να το πουν και που ανοίγουν παράθυρα για το μέλλον.Νομίζω είναι ρητορικό να σας ρωτήσω αν η rock σκηνή βρίσκει χώρο στο Μέγαρο, αλλά περισσότερο θα ήθελα να μου πείτε πώς αντιλαμβάνεστε εσείς αυτή τη σύμπραξη.Πέρα από την φιλοξενία σημαντικών ομάδων με το κριτήριο που ανέφερα πριν, δίνουμε μεγάλη σημασία στην δυνατότητα να σχεδιάσουμε από την αρχή projects προς αυτήν την κατεύθυνση. Αυτό έγινε και θα ισχύσει και για την επόμενη χρονιά. Θα σταθώ όμως σε κάτι που πιστεύω ότι είναι σημαντικό. Στις Ανοιχτές Πλατφόρμες που δημιούργησαν οι ΓΕΦΥΡΕΣ. Πρόκειται για ανοιχτές συνεχείς ακροάσεις κάθε Τρίτη στις 4 – νέων ομάδων από τρια άτομα και πάνω. Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής κ Μίλτος Λογιάδης, ο Αναπληρωτής Καλλιτεχνικός Διευθυντής κ Θανάσης Αποστολόπουλος και εγώ ακούμε ένα ανεξερεύνητο και με απίστευτες εκπλήξεις ελληνικό δυναμικό. Πολλές από τις ομάδες επιλέξαμε και εντάξαμε στον προγραμματισμό μας. Όποιος ενδιαφέρεται δεν έχει παρά να δηλώσει συμμετοχή στο This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it. . Τόσο απλό !Εσείς τι μουσική ακούτε;Τι να λέμε τώρα ; Με την ίδια δεκτικότητα Μπαχ, Μότσαρτ, τζαζ, αυθεντικά ρεμπέτικα, ούτι από την Μέση Ανατολή, μουσική ambient, τον βραζιλιάνο Amon Tobin, τραγούδια του Χατζηδάκι αλλά και τα τραγούδια Dusk till dawn, More than you know, Red cold river από τους Breaking Benzamin ή Disillusion από τους Perfect Circle.Υπάρχει κάποιο project που θα ήταν προσδοκία σας να φέρετε στο κοινό, μέσα από τις “Γέφυρες”;Θα αδικούσα άλλες πολύ δυνατές κυοφορούμενες ιδέες εάν επέλεγα έστω και μια από αυτές.Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τον χρόνο σας και προσδοκώ να δω τα νέα που θα φέρουν οι “Γέφυρες”. Τα τελευταία λόγια, δικά σας.Σας ευχαριστώ και εγώ για την φιλοξενία και αυτές τις γέφυρες με το κοινό σας που μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Θα θέλαμε να δίνουμε συνεχώς χώρο σε νέους μουσικούς και να συμβάλουμε στην ανάδειξη ενός Μεγάρου πλουραλιστικού, φιλόξενου, ενός χώρου που προωθεί σε εποχές πολύπλοκες, επικίνδυνες και ασταθείς,  “γέφυρες” ανάμεσα στους ανθρώπους και στους πολιτισμούς. […]