8 και 9 του μήνα Απριλίου είναι οι μέρες κατά τις οποίες οι Αμερικανοί Windhand θα καταλάβουν τα σανίδια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, παρουσιάζοντας το όμορφο πρόσφατο album τους “Soma”. Το Rockway.gr θεώρησε ενδιαφέρον να μιλήσει με την τραγουδίστρια του συγκροτήματος, Dorthia Cottrell και να την αφήσει να “μιλήσει” στους αναγνώστες του. Δική σας!
Καλησπέρα, Dorthia και καλώς ήρθες στο Rockway.gr! Επισκέπτεστε την Ελλάδα για δύο συναυλίες… Το να είσαι περιοδεύων μουσικός πραγματοποιεί κάποιο από τα όνειρα σου;
Προσωπικά μιλώντας, θα έλεγα πως ναι, με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, είναι όμως σκληρή δουλειά.
Τι σημαίνει Windhand; Υπάρχει κάποια όμορφη ιστορία πίσω από την επιλογή του ονόματος;
Δυστυχώς δεν υπάρχει καμιά όμορφη ιστορία. Είναι ένα μυστήριο ακόμα και για εμάς.
Ήρθατε δυνατά πέρσι με ένα εξαιρετικό album με τον τίτλο “Soma”. Αυτή η λέξη σίγουρα έχει ξανακουστεί σε πολλούς, αλλά ίσως κάποιοι να μην ξέρουν τι είναι. Θα σε πείραζε να μας εξηγήσεις;
Είναι ένα βότανο και τελετουργικό ποτό, καθώς και φανταστικό ναρκωτικό στο βιβλίο “Brave New World” (σ.σ. “Γενναίος νέος κόσμος”- Αλντους Χάξλεϊ), το οποίο η άρχουσα τάξη διέδωσε για να εξασθενήσει τα συναισθήματα της μάζας των ανθρώπων.
Το “Soma ”ακούγεται πολύ heavy! Καταφέρατε πιστεύεις, να δημιουργήσετε τα συναισθήματα που θέλατε εξ αρχής, στον ακροατή; Ποια είναι η θεματική των στίχων;
Υπάρχουν κάποια επαναλαμβανόμενα συναισθήματα στο album. Το βάρος της απομόνωσης, είτε είναι σωματική είτε πνευματική, καθώς και ο θυμός ή η απέχθεια ως αποτέλεσμα εκείνης θα έλεγα πως βγαίνουν από τα τραγούδια.
Το εξώφυλλο είναι από κάποιο δάσος. Που είναι αυτό και γιατί επιλέχθηκε να συνοδεύει το “Soma”;
Είναι μια φωτογραφία της Krist Mort και απλά, πέσαμε πάνω της. Προσπαθούσαμε να βρούμε κάτι που θα ταίριαζε στη διάθεση του album αρκετό καιρό και όλοι συμφωνήσαμε πως είναι μια πραγματική προσωποποίηση του μόλις την είδαμε.
Πολλές μπάντες γύρω από το doom με γυναικεία φωνητικά έχουν κάνει καταπληκτικές δουλειές τελευταία. Δεν ήταν ώρα να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε το σκοτάδι ως ανδρική υπόθεση;
Από την αρχή της γραπτής ιστορίας υπήρχαν θηλυκές φιγούρες εφάμιλλες με το σκοτάδι, όπως για παράδειγμα η Λίλιθ, η Περσεφόνη, η Νύχτα, και η λίστα είναι μακριά, οπότε δεν πιστεύω πως το σκοτάδι ήταν ποτέ αρσενική αποκλειστικότητα.
Ο χαμηλός σε τονικότητα και ψυχεδελικός ήχος έχει κερδίσει πολύ σεβασμό από το μουσικό τύπο και τους ακροατές. Ποιος είναι ο λόγος πιστεύεις;
Κατά τη γνώμη μου, τα καλύτερα παραδείγματα αυτό του μουσικού στυλ ακούγονται ψυχωμένα και ειλικρινή. Περιγράφουν ένα συναίσθημα που είναι πολύ δύσκολο να αποτυπωθεί σε λέξεις, αλλά είναι καθολικό και αφορά τους πάντες. Θεωρώ πως αυτό κάνει η σωστή τέχνη.
Παρόλο που δεν είστε παλιά μπάντα, το όνομα σας έχει ταξιδέψει σε όλες τις ηπείρους. Είναι το διαδίκτυο μια ευλογία κατά αυτόν τον τρόπο;
Κάνει σίγουρα, κάποια πράγματα ευκολότερα, αλλά και κάποια δυσκολότερα. Όλη η προώθηση για τις συναυλίες γίνονται μέσω αυτού και οι άνθρωποι είναι τόσο συνδεδεμένοι με τα social media στις μέρες μας, που πιστεύω πως βλέπουν πιο εύκολα κάτι στην οθόνη τους, παρά κάτι κολλημένο σε έναν τοίχο. Αλλά την ίδια στιγμή, μπορούν να γράψουν οτιδήποτε για σένα, το οποίο γίνεται διαθέσιμο σε εκατομμύρια άτομα σε μια στιγμή.
Στις 8 και 9 Απριλίου θα παίξετε για το ελληνικό κοινό. Μπορείς να μας περιγράψεις την ατμόσφαιρα σε ένα live σας, έτσι ώστε οι φίλοι της rock να πειστούν να έρθουν στην παρέα σας;
Θα έχει μπίρα και πολύ δυνατή μουσική, αυτό είναι αρκετό πιστεύω για να πειστεί ένας καλός ροκάς.
Λίγες μέρες μετά την Ελλάδα, πάτε να κατακτήσετε το Roadburn Festival, ένα από τα σημαντικότερα στη σκοτεινή rock μουσική. Πως αντιδράσατε με την πρόσκληση αυτή;
Χαρήκαμε πάρα πολύ! Ακόμα είμαστε χαρούμενοι! Είναι μεγάλη μας τιμή να παίξουμε στο Roadburn.
Ποια είναι τα όνειρα και τα σχέδια των Windhand;
Απλά ελπίζουμε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε να γράφουμε και να παίζουμε τη μουσική που αγαπούμε και αν αρέσει και στους άλλους, τι καλύτερο από αυτό!
Πιστεύεις στη μαγεία;
Πιστεύω στην επιστήμη. Αλλά πιστεύω επίσης, πως η επιστήμη και η μαγεία είναι το ίδιο πράγμα.
Αν είχες δύο ευχές από το τζίνι του μπουκαλιού, τι θα διάλεγες;
Τίποτα! Έχω δει πολλές τέτοιες ταινίες. Ποτέ δεν τελειώνει καλά.
Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου!
Εγώ σε ευχαριστώ που θέλησες να μας μιλήσεις και ελπίζω να σε δω στην Ελλάδα!
178 
