“Ηφαίστειο είναι η ανοιχτή δίοδος από το εσωτερικό της Γης που επιτρέπει την εκροή ή έκρηξη ρευστών πετρωμάτων και αερίων από το εσωτερικό στην επιφάνεια του στερεού φλοιoύ με τη μορφή λάβας”. Όταν δε, συνδυάζεται μουσικά με την “πουτανιά”, το αποτέλεσμα είναι πραγματικά καυτό. Η λάβα των Puta Volcano καίει ακόμα δυνατότερα στο νέο album “Harmony of Spheres” (review), αφήνοντας πίσω της μόνο στάχτες. Ο Alex Pi (κιθάρα) μιλάει για το νέο album στο Δημήτρη Μαρσέλο, ο οποίος ακόμα δεν έχει σωθεί από τη φυσική καταστροφή.
-Καλησπέρα και καλώς ήρθατε και πάλι στις σελίδες μας! Έκλεισε από ό,τι αντιλαμβάνομαι ο κύκλος του “ήλιου”. Πως υποδέχθηκε ο κόσμος τελικά το “The Sun”;
Καλησπέρα, χαιρόμαστε που είμαστε ξανά εδώ. Κάνοντας μια γρήγορη ανασκόπηση, δεν προωθήσαμε το “The Sun” όσο του άξιζε . Με αυτά τα δεδομένα, θέλουμε να πιστεύουμε πως όποιος το πήρε στα χέρια του δεν έμεινε απογοητευμένος.
-Η εμπειρία από την ηχογράφηση του σας βοήθησε για το “Harmony of Spheres”; Εντοπίσατε κάποιες αδυναμίες που αποφύγατε αυτή τη φορά;
Το “The Sun” ήταν ένα low budget album και το ότι τελικά κυκλοφόρησε οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στο Γιάννη Νικολακόπουλο, που το έκανε πραγματικότητα και τη Frontyard που ανέλαβε την κυκλοφορία του. Ακριβώς επειδή δεν υπήρχε budget όμως, η διαδικασία της ηχογράφησης κράτησε πολύ καιρό, με αποτέλεσμα να μπαίνουμε και να βγαίνουμε διαρκώς από το mindset του δίσκου. Αυτό ήταν κάτι που συνειδητά αποφύγαμε για το “Harmony of Spheres” και πιστεύω ότι βοήθησε πολύ στο να αποτυπωθεί ατόφιο από τα αυτιά μας στο album.
-Από το πρώτο του άκουσμα το νέο album αποπνέει μια σιγουριά και εξαιρετική δυναμική. Ποιοι σας βοήθησαν για αυτό το αποτέλεσμα;
Για να νιώσει κανείς άνετα μέσα στη δημιουργική διαδικασία υπάρχουν δυο βασικές προϋποθέσεις, να ξέρει πως ό,τι τεχνικό θέμα ή ανάγκη προκύψει μπορεί να λυθεί γρήγορα και να υπάρχει μια φωνή που θα δίνει μια αισθητική ενότητα στο album. Στο τεχνικό κομμάτι είχαμε για sound engineer τον Άλεξ Κετεντζιάν από το Unreal studio και στο δημιουργικό κομμάτι συμπαραγωγός ήταν ο Johny Tercu από τους Kooba Tercu. Και τα δύο ονόματα δε χρειάζονται συστάσεις, έχουν πολύ γεμάτα βιογραφικά στο χώρο και δημιούργησαν μια ιδανική ατμόσφαιρα για να αναπτύξουμε τις ιδέες μας.
-Από τον ήλιο πήγαμε στους πλανήτες; Μου βγάζει κάτι τέτοιο ο τίτλος. Τα κομμάτια τι θεματική έχουν;
Ναι, είχαμε μια πιο μακροσκοπική ματιά. Ο τίτλος προκύπτει από τη θεωρία ότι τα αστρικά σώματα παράγουν μια μορφή μουσικής με τις κινήσεις τους. Έχει πολλές ερμηνείες, αλλά εμείς αυτό που κρατάμε είναι η θέση μας μέσα σε αυτό το σύστημα. Η θεματική των κομματιών χρησιμοποιεί αυτό το context σαν φόντο αλλά εστιάζει στον άνθρωπο και τα προβλήματά του, τα οποία ενώ μπορεί να φαίνονται ασήμαντα μπροστά σε αυτό το χάος, είναι αυτά που μας διαμορφώνουν.
-Στο εξώφυλλο έχουμε μια έκλειψη ηλίου, φαράγγια και μια κουκουβάγια. Το πρώτο στοιχείο μας συνδέει με το προηγούμενο album; Το συμβολισμό των φαραγγιών τον νιώθει κανείς στη μουσική σας, αλλά η κουκουβάγια τι μας δείχνει;
Η έρημος είναι μια εικόνα που μας ακολουθεί εδώ και καιρό στη μουσική μας και ακόμα κι αν δεν είναι προφανές, είναι κάτι που μας δίνει έμπνευση γιατί γενικά δουλεύουμε πολύ με εικόνες. Σε αυτό το album είχαμε την αίσθηση ενός ταξιδιού και η κουκουβάγια δηλώνει αυτή την κίνηση μέσα στους χώρους των κομματιών. Σε αυτό βοηθάει και η έκλειψη γιατί για εμάς δηλώνει ότι ενώ αυτά τα φαράγγια φαίνονται γνώριμα, θα μπορούσαν να είναι κάπου αλλού, πολύ μακριά.
-Πότε κυκλοφορεί το album, σε τι μορφή θα είναι διαθέσιμο και που μπορεί κανείς να το βρει;
Το album κυκλοφορεί την Παρασκευή 28 Απριλίου σε βινύλιο, CD και ψηφιακή μορφή και θα βρίσκεται στη σελίδα μας στο Bandcamp, σε δισκοπωλεία και όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες.
-Στις 13 Μαΐου θα παρουσιάσετε το “Harmony…” στο An club. Θα έχουμε τίποτα εκπλήξεις;
Εκπλήξεις όχι, απλά σκοπεύουμε να παρουσιάσουμε το album και να κάνουμε τον κόσμο να περάσει καλά.
-Θα περιοδεύσετε για την προώθηση του υποθέτω. Που θα σας βγάλει ο δρόμος;
Δεδομένα θα μας βρει στην Θεσσαλονίκη, την Τετάρτη 3 Μαΐου στο Rover Bar με ελεύθερη είσοδο, στην Καστοριά και το Blue Note, την Παρασκευή 5 Μαΐου και στο Stage της Λάρισας το Σάββατο 6 Μαΐου.
-Ποιος στίχος από το νέο album θα ταίριαζε για διαφήμιση της περιοδείας;
“Like the blood that flows and gives you voice, walk and wonder/ Find the edge and push infinity, there’s no going back”
-Ποιο κομμάτι της κοινωνίας θα πετούσες στο ηφαίστειο;
Ωχ, μεγάλη κουβέντα. Δεν θα πετούσα. Το μόνο που ξέρω με σιγουριά ότι θα βελτίωνε την κατάσταση οπουδήποτε, θα ήταν να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα στην μόρφωση και την εκπαίδευση με όλες τις έννοιες. Να μπορεί ο κάθε άνθρωπος να εκτεθεί σε τόσα ερεθίσματα, ώστε να νιώθει με κάποια σιγουριά ότι αυτό που έχει διαλέξει να ορίζει την καθημερινότητά του, το διάλεξε συνειδητά και δεν θα το άλλαζε με τίποτα.
-Αν έπρεπε να τρέξεις να σωθείς από τη μανία της λάβας, ποιους δίσκους θα έπαιρνες να σώσεις; Μέχρι 5 να χωράνε σε τσαντάκι…
Θα κλέψω σε αυτή την απάντηση γιατί είναι από τις χειρότερες μου ερωτήσεις. Θα έπαιρνα το ipod και ελπίζω να άντεχα να ακούω για την υπόλοιπη ζωή μου τη μουσική που θα είχα μέσα τη δεδομένη στιγμή.
-Για τελείωμα θα ήθελα να σε ρωτήσω πως θα φανταζόσουν έναν κόσμο δίχως rock;
Αρκετά πιο άδειο.
800 
