Η πρώτη μου επαφή με τους Νορβηγούς Sarke ήταν εντελώς τυχαία, μπήκα πριν κάτι χρονάκια σε ένα δισκάδικο να πάρω κάτι άλμπουμ, είχα κάνα ψιλό παραπάνω κι άρπαξα το φρέσκο τότε ντεμπούτο τους, “Vorunah”, από παρόρμηση (πόσο μου λείπει εδώ στην εξορία η αίσθηση να μπαίνεις σε δισκάδικο και να τσιμπάς δισκάκια επειδή απλά σου γυαλίσανε ή παίζει εκείνη την ώρα ένα κομμάτι, σνιφ).
Τελικά κατέληξε να παίζει πολύ περισσότερο από άλλες στοχευμένες αγορές, γιατί πολύ απλά ήταν ότι ακριβώς ήθελα σε κείνη τη φάση, πρωτόλειο, παραδοσιακό μινιμαλιστικό black/thrash στα χνάρια των Celtic Frost/Darkthrone/Aura Noir κλπ με τα χαρακτηριστικά φωνητικά του Nocturno Culto έτσι για την καύλα.
Στο 4ο άλμπουμ τους “Bogefod” η φάση παραμένει λίγο πολύ ίδια με την διαφορά ότι, όπως και στο προηγούμενο δίσκο “Aruagint”, το thrash στοιχείο είναι κάπως πιο περιορισμένο και η ήδη «ψυχρή» αισθητική τους παγώνει ακόμα περισσότερο με την προσθήκη πιο αργών και grim μαυρομεταλλικών σημείων στην φάση των The Deathtrip και του “Rebel Extravaganza” που δένουν απόλυτα με τη riff-άτη mid-tempo βάση των Sarke. Τα κομμάτια πάντως είναι άριστα, πιασάρικα, σκοτεινά και απλά με πολύ ωραία κιθαριστική δουλειά και τα προαναφερθέντα φωνητικά σαν κερασάκι στη τούρτα.
Στιχουργικά τώρα οι Νορβηγοί ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα σκόρπια σκοτεινά και evil θέματα τους και γράφουν ένα concept άλμπουμ για τον νεκροζώντανο Βίκινγκ Torolv Bogefod από το μεσαιωνικό saga “Erbuggja”, δηλαδή πάλι σκότος και κακία αλλά συγκροτημένη σε ένα θέμα. Όπως και να χει, ταιριάζει μια χαρά με την μουσική τους.
Εν κατακλείδι, για μένα δισκάρα. Κάποιοι που θέλουν το black metal τους είτε πιο στολισμένο και σύνθετο, είτε πιο υπερηχητικό και κάφρικο ίσως διαφωνήσουν, απόψεις είναι αυτές, όσοι όμως γουστάρετε The Deathtrip, Celtic Frost, Aura Noir και την “Hate Them” περίοδο των Darkthrone αρπάξτε το με κλειστά μάτια.
444 
