Μια από τις σταθερές και κοινά αποδεκτές αξίες στο χώρο του εγχώριου death metal είναι και οι αθηναίοι Dead Congregation οι οποίοι εδώ και μια ντουζίνα χρόνια χτίζουν το οικοδόμημά τους σιγά – σιγά και αθόρυβα, χωρίς σταριλίκια ή άλλες μεθόδους πέραν των μουσικών που επιχειρούν στα album τους. Μια antistar επί της ουσίας μηχανή παραγωγής ακραίας τέχνης που η φήμη της έχει εξαπλωθεί και πέρα των συνόρων της χώρας μας. Οι Dead Congregation θα εμφανιστούν στις 27 Δεκεμβρίου στο Κύτταρο Live Club (με opening acts τους “ομογάλακτους” Embrace of Thorns και Nigredo) και το Rockway.gr επικοινώνησε με τoν Αναστάση Βαλτσάνη (κιθάρες, φωνητικά) και σας μεταφέρει τα νέα της μπάντας και κάποιες ενδιαφέρουσες γενικότερες απόψεις γύρω από το death metal στους καιρούς μας…
Καλησπέρα Αναστάση. Και ας ξεκινήσουμε. Σωτήριον έτος 2005 και “σκάτε μύτη” με το παρθενικό EP σας “Purifying Consecrated Ground” που γενικώς τάραξε πολλά υποψιασμένα αυτιά. Από εκεί και πέρα μια διαρκώς εξελισσόμενη πορεία περιπετειώδους θα’ λεγα death metal που κορυφώθηκε στα δυο full length σας, τόσο στο debut σας “Graves of the Archangels” όσο και στο περυσινό “Promulgation of the Fall”, σε συνθήκες που φαντάζουν πια πολύ μακρινές αν και δεν απέχουν τόσο χρονικά. Πείτε μου κάποιες από τις μεγάλες στιγμές αυτής της πορείας όπως τις αξιολογείτε εσείς.
Καλησπέρα. Θα έλεγα ότι η σημαντικότερη στιγμή ήταν οι πρώτες πρόβες που συνειδητοποιήσαμε ότι η χημεία μεταξύ των μελών της μπάντας ήταν πολύ καλή, από εκεί και πέρα τα πράγματα πήραν το δρόμο τους εύκολα. Ένας άλλος σταθμός σίγουρα ήταν η κυκλοφορία του “Graves of the Archangels” μετά από την οποία άρχισαν να μας έρχονται προσφορές για συναυλίες στο εξωτερικό και άνοιξε ο δρόμος για συμμετοχή σε πολλά φεστιβάλ και δύο headline περιοδείες στην Ευρώπη και άλλες δύο στην Αμερική. Θα μπορούσα να αναφέρω μεμονωμένα τη τελευταία Ευρωπαική περιοδεία μας στην οποία είχαμε αρκετές sold out βραδιές πέρα από κάθε προσδοκία.
Ποιες ήταν οι κυριότερες δυσκολίες που συναντήσατε (αν συναντήσατε) μέχρι να ολοκληρώσετε το “Promulgation of the Fall”;
Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ σαν “δυσκολία” είναι ότι λόγω του περιορισμένου χρόνου μας και το βεβαρημένο πρόγραμμα από συναυλίες ήταν δύσκολο να επικεντρωθούμε στις νέες συνθέσεις. Πάνω που αρχίζαμε να δουλεύουμε ένα νέο κομμάτι, ερχόταν ο καιρός που θα έπρεπε να προβάρουμε το live set για κάποια συναυλία και το νέο υλικό έμενε πίσω. Από την άλλη δε μας κυνηγούσε κανένας να βιαστούμε να κυκλοφορήσουμε album οπότε την εν λόγω καθυστέρηση δε την βλέπουμε ακριβώς σαν δυσκολία.
Τι αντίκτυπο νοιώσατε από την κυκλοφορία του και το feedback που δεχτήκατε από τον death metal κόσμο; Πως το δέχτηκε το ακροατήριο και η σκηνή;
Το άλμπουμ το είδαμε στη κορυφή σε πολλές λίστες με τα καλύτερα του 2014, π.χ. #1 στο πολύ καταξιωμένο Voices From The Darkside και πάρα πολύ ψηλά στο mainstream Sputnikmusic, πάνω από τεράστιες μπάντες όπως οι Primordial, Autopsy, Behemoth, At The Gates και πολλές άλλες. Αν αναλογιστεί κανείς ότι είμαστε μία ανεξάρτητη μπάντα χωρίς κανέναν να μας προωθεί και τελικά το υλικό μας άγγιξε τόσο πολύ κόσμο, είναι τρομερά κολακευτικό, σε σημείο που δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε. Είχαμε ήδη καλό όνομα στους death metal κύκλους αλλά με το “Promulgation of the Fall” είδαμε μία αλλάγη φρουράς, με τον κόσμο πλέον να είναι πιo ενθουσιώδης ως πρός το νέο υλικό στις συναυλίες μας.
Μέσα στα πλαίσια της προώθησής του συμμετείχατε σε αρκετά ευρωπαϊκά events και ανεβήκατε και στη σκηνή του “Into the Abyss Fest”, ενός αναγνωρισμένου εδώ και χρόνια festival – θεσμού. Πιστεύετε ότι μεγαλώνετε σαν όνομα;
Περίεργο που αναφέρεις το συγκεκριμένο φεστιβάλ το οποίο είναι περιορισμένου βεληνεκούς, σκέψου ότι εμείς παίζαμε headliners σε αυτό – τόσο μικρό είναι. Ήδη πρίν τη κυκλοφορία του “Promulgation…” είχαμε παίξει σε τεράστιες διοργανώσεις όπως τα Hole In The Sky (2009), Maryland Deathfest (2011), PartySan (2012), Hellfest (2013)… Από αυτή την άποψη δεν είδαμε διαφορά απλά πλέον έχουμε πολύ περισσότερες προσφορές και από ασυνήθιστες χώρες. Δυστυχώς δε μπορούμε να ανταποκριθούμε σε όλες αλλά μην είμαστε αχάριστοι, παίζουμε ήδη αρκετά συχνά.
Αν και μισώ τις ταμπέλες, νομίζω ο ορισμός σας ως μια death metal μπάντα αμερικανικής νοοτροπίας θα μπορούσε να προσανατολίσει κάποιους που δεν έχουν επαφή με τη μουσική σας. Πόσο άδικο έχω;
Καθόλου άδικο, σε γενικές γραμμές νομίζω ότι σίγουρα επικρατεί ο αμερικάνικος ήχος στο υλικό μας.
Ανέκαθεν αναγνώριζα στοιχεία των Morbid Angel και των διάφορων -ation (Incantantion, Immolation, Suffocation) στη μουσική σας. Ποιές είναι οι μουσικές επιρροές σας; Υπάρχουν μόνο αυτές ή επιρροή αποτελεί και κάτι συγκεκριμένο εξωμουσικό;
Σίγουρα οι Morbid Angel έχουν υπάρξει πηγή έμπνευσης αφού η πλειοψηφία των άλμπουμ τους αποτελεί την επιτομή του death metal όπως το αντιλαμβανόμαστε εμείς. Συνειδητά δε θέλουμε να μοιάζουμε με κανέναν αλλά όταν κάτι το έχεις ακούσει ένα εκατομμύριο φορές επηρρεάζει το τρόπο που προσεγγίζεις τις σύνθεσεις όπως και να το κάνεις. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι φιλτράρουμε όλες τις επιρροές μας με τέτοιο τρόπο που καταφέρνουμε να έχουμε μία σχετική ταυτότητα, χωρίς να λέμε ότι αυτό που κάνουμε είναι original, ούτε και μας ενδιαφέρει αν είναι. Απλά παίζουμε αυτό που μας βγαίνει φυσικά δίχως να προσπαθούμε να δρομολογήσουμε το υλικό μας προς κάποια κατεύθυνση.
Τους στίχους ποιός τους γράφει; Υπάρχει κάποιο σαφές μήνυμα ή απλά πλαισίωση της μουσικής;
Τους γράφει όποιος έχει περισσότερη έμπνευση, στο προηγούμενο άλμπουμ έτυχε να γράψω εγώ τη πλειοψηφία τους, στο τελευταίο τους έγραψε ο άλλος κιθαρίστας μας. Σαφώς υπάρχει μήνυμα το οποίο όμως δε θέλουμε να μεταφέρουμε ξεκάθαρα υπό μορφή προπαγάνδας (αν και σε σημεία είναι αρκετά ξεκάθαρο), αυτό στο οποίο εστιάζουμε είναι οι στίχοι να έχουν την ικανότητα να δημιουργούν εικόνες όταν τους διαβάζεις και κατ’επέκταση να ενισχύουν την ατμόσφαιρα του υλικού στο σύνολο. Στίχοι, μουσική, artwork, όλα πρέπει να έχουν συνοχή για να σε βάζουν σε ένα συγκεκριμένο κλίμα, στη περίπτωσή μας ένα κλίμα απόκοσμο, αποπνικτικό, βλάσφημο και ανίερο. Δυστυχώς στις μέρες μας πολύ λίγος κόσμος εμβαθύνει τόσο πολύ στην εμπειρία της ακρόασης οποιασδήποτε μουσικής, αρκούμενος συνήθως στο να βάζει κάτι να παίξει στο youtube.
Θα έλεγες ότι το “Promulgation of the Fall” έκλεισε έναν ολόκληρο κύκλο;
Αν εννοείς τον κύκλο από τη σύλληψη των συνθέσεων μέχρι την ηχογράφησή τους, τότε ναι. Δεν, ξέρω πώς αλλιώς να ερμηνεύσω την ερώτηση.
Τι γνώμη έχεις για την ελληνική death metal πραγματικότητα; Πιστεύεις ότι ο ήχος αυτός έχει μέλλον; Υπάρχουν κάποιες μπάντες που θα ξεχώριζες;
Σίγουρα έχουμε αξιόλογες μπάντες αλλά δε μπορώ να συγκεκριμενοποιήσω το ελληνικό death metal ως ήχο με ταυτότητα, όπως συμβαίνει με το ελληνικό black metal που έχει δημιουργήσει σχολή σε παγκόσμιο επίπεδο αντίστοιχα με το νορβηγικό, γαλλικό, σουηδικό black metal… Δεν το σχολιάζω vς κάτι αρνητικό, απλά αυτή είναι η πραγματικότητα.
Πόσο ρόλο παίζει η καθημερινότητά σας στη δημιουργικότητά σας; Εννοώ πως υποθέτω δεν ζείτε από τη μουσική σας…
Δηλαδή εννοείς πως οι μπάντες που ζούνε από τη μουσική τους και βγάζουν το ένα μέτριο album μετά το άλλο θεωρούνται δημιουργικές; Σίγουρα οι ρυθμοί τις καθημερινότητας αποτελούν πολλές φορές ανασταλτικό παράγοντα στην έμπνευση αλλά προτιμάω να γράφω ένα καλό κομμάτι το τρίμηνο απ΄το να γράφω αδιάφορες μπούρδες με το κιλό! Και στη τελική αν έχεις έντονη δισκογραφική παρουσία και βγάζεις το ένα album πίσω από το άλλο δε δίνεις στον κόσμο την ευκαιρία να αφομοιώσει πραγματικά το υλικό σου. Γι’αυτό και δε έχω σκεφτεί ποτέ την καθημερινότητα σαν εμπόδιο, ο χρόνος είναι κάτι πολύ σχετικό για μένα.
Στο εξωτερικό; Πως τα βλέπεις τα μουσικά πράγματα; Θα επιβιώσει το death metal;
Τα ίδια με εδώ. Για την ώρα υπάρχει έξαρση του old school και του αβυσσαλέου death metal, θα κάνει το κύκλο του και ο κόσμος θα αρχίσει να ασχολείται με το επόμενο κύμα επικαιρότητας. Το death metal σαν ήχος σίγουρα θα επιβιώσει, αλλά ίσως με άλλη μορφή.
Πόσο δύσκολο είναι πλέον για μια μπάντα να διαδώσει και να εδραιώσει το όνομά της;
Δε νομίζω ότι είναι δύσκολο, αν έχεις πραγματικά κάτι καλό να προσφέρεις θα ξεχωρίσεις κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα.
Τι γνώμη έχεις για την downloading πραγματικότητα; Κατά πόσο σκοτώνει τη μουσική (αν ισχύει κάτι τέτοιο φυσικά) κατά τη γνώμη σου;
Είμαι εντελώς κατά του downloading. Δε θα μπώ στην παράμετρο του ότι είναι κοροϊδία το να μην υποστηρίζεις τα συγκροτήματα που λές ότι σέβεσαι / θαυμάζεις γιατί προσωπικά δεν έχουμε κανένα παράπονο από τις πωλήσεις μας. Θα σε παραπέμψω σε μία απάντηση που έδωσα παραπάνω, θεωρώ πως με το να κατεβάζεις μουσική (ή να κάνεις streaming) στερείσαι μεγάλο μέρος από την ολοκληρωτική εμπειρία της ακρόασης και χάνεις το τελετουργικό του να ασχοληθείς να μελετήσεις στίχους, να χαζέψεις το artwork και τα credits, να οσμιστείς το φρεσκοτυπωμένο χαρτί – είμαι φετιχιστής, τι να κάνω! Επιπροσθέτως, επειδή ακριβώς είναι τόσο εύκολο να κάνεις downloading και δε σου κοστίζει ούτε χρόνο ούτε χρήμα ούτε ιδρώτα να κατεβάσεις 32 άλμπουμ με τη μία, πόσο ακριβώς θα εστιάσεις στο καθένα από αυτά και πώς είσαι σίγουρος ότι δε θα σου ξεφύγει ένα διαμάντι μέσα στη θάλασσα της μετριότητας που παίζει γενικά στη μουσική;
Τι έχεις να θυμάσαι από τα χρόνια του split σας με τους “Hatespawn“; Αλλόκοτη, αλλα εξαιρετική κυκλοφορία, συζητιόταν για καιρό στα συναφή “πηγαδάκια”…
Δεν παρατηρήσαμε ότι συζητιόταν, γενικά νομίζω πως τα ΕPs πάντα περνάνε στην αφάνεια αλλά επειδή είμαστε φετιχιστές τα κάνουμε για τη πάρτη μας. Δυστυχώς το συγκεκριμένο ενώ έγινε sold out γρήγορα και στις δύο μορφές του (7” / CD) οι Hatespawn δεν ήθελαν να γίνει επανακοπή, οπότε δεν υπάρχει σε κυκλοφορία πλέον. Τα κομμάτια της πλευράς μας τα ηχογραφήσαμε στο ίδιο session με το “Graves of the Archangels” απλά στο mastering τους αλλάξαμε τα φώτα και ακούγονται πολύ πιο βίαια από το album.
Υπάρχουν κάποια άμεσα πλάνα που θα μπορούσατε (και θα θέλατε φυσικά) να ανακοινώσετε; Κάποιο επερχόμενο full length ίσως;
Είναι σίγουρα νωρίς να μιλάμε για full length, μόλις κυκλοφορήσαμε άλλο ένα 7” EP το οποίο περιέχει μία πρόβα μας του 2005 με κομμάτια που ηχογραφήθηκαν αργότερα στο ντεμπούτο μας, ο ήχος είναι πάρα πολύ καλός και οι εκτελέσεις βγάζουν μία λυσσαλλέα ωμότητα. Αρχικά είχαμε σκεφτεί να το διαθέτουμε μόνο στις συναυλίες μας αλλά αυτό θα ήταν άδικο για όσους δεν έχουν τη δυνατότητα να παρευρεθούν σε μία οπότε όποιος ενδιαφέρεται να το αποκτήσει, ας μας γράψει. Σε συναυλιακά νέα, έχουμε ήδη κλεισμένες αρκετές εμφανίσεις στο εξωτερικό για το 2016 και αυτό που ίσως ενδιαφέρει τους αναγνώστες (ειδικά αυτούς από το Βορρά) είναι ότι σύντομα θα κάνουμε μία εμφάνιση στη Λάρισα.
Τι υπάρχει αυτή τη στιγμή στην playlist σου;
Αυτή την εβδομάδα Pyre “Human Hecatomb”, Black Trip “Goin’ Under” (σ.σ.: Σωραίος man!), Iron Maiden “Book of Souls”, Mayhem “Wolf’s Lair Abyss”.
Στις 27 Δεκέμβρη θα εμφανιστείτε στο Κύτταρο μαζί με άλλες δυο “χωμένες” στον ακραίο χώρο μπάντες. Τους Embrace of Thorns και τους Nigredo. Trolling απέναντι στο πνεύμα των ημερών; Διάθεση να τα σπάσετε βασικά; Τι να περιμένουμε στη σκηνή του Κυττάρου;
Χαχα, η αλήθεια είναι ότι η ημερομηνία έκατσε τυχαία, θέλαμε να κάνουμε ένα show στην Αθήνα πριν το τέλος του χρόνου όμως μία ήταν κλεισμένο το Κύτταρο, μία που εμείς λείπαμε 8 σαββατοκύριακα μέσα στο φθινόπωρο, τελικά μας προέκυψε να συνδυαστούμε μέσα στις γιορτές. Στη σκηνή πάντα δίνουμε το maximum της ενέργειάς μας, οπότε να περιμένετε μία έντονη εμφάνιση κι ελπίζουμε να δούμε κι εμείς αντίστοιχη ενέργεια από το κοινό!
Αυτά είχα να ρωτήσω παιδιά, ευχαριστώ για το χρόνο σας. Η τελευταία κουβέντα προς τους αναγνώστες του Rockway.gr, δική σας.
Εμείς ευχαριστούμε, τα λέμε στις 27 του μήνα!
236 
