Τρίκαλα 2016.
Ο frontman των Uncle Booze, Σωτήρης Μπούρλιος συναντάει τον ριφοδημιουργό Στέφανο Αναστασίου, ο οποίος συνέλεγε ιδέες για την μπάντα από το 2014, κι αποφασίζουν να μπουν στο studio και να δημιουργήσουν το παρθενικό ΕΡ των BeerZerker.
Το όνομα μπορεί να μην είναι Ιμπσενικά εμπνευσμένο, αλλά λειτουργεί θετικά και σίγουρα είναι ευκολομνημόνευτο.
Το ΕΡ ξεκινάει με ένα πολύ όμορφο ορχηστρικό δίλεπτο (και κάτι) που σε προδιαθέτει θετικά για τη συνέχεια, όπου θα ακούσεις heavy rock με μεταλλικές, οπωσδήποτε, προεκτάσεις. Στο “Nameless” φαίνεται πως αγαπιέται ιδιαίτερα ο Dio, αλλά τα φωνητικά του Σωτήρη, αποτυγχάνουν σε κάποια σημεία να κρατήσουν σωστά τα χαλινάρια τους κι όντας “μπροστά” στην παραγωγή, αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό. Στο επόμενο “Democrusher” καταλαβαίνεις πως η μπάσα φωνή του, μόνο κακή δεν είναι και μπορεί να χρησιμοποιήσει τις χαμηλές του, τόσο που γίνονται όλα όμορφα κι ιδανικά, ακόμα κι αν η προφορά της ξένης γλώσσας δεν είναι μαστορεμένη (φαίνεται αρκετά η καταγωγή του καλλιτέχνη, αλλά δεν γίνεται γλωσσολογική δολοφονία κιόλας). Στο μουσικό επίπεδο, έχουμε όμορφα απλά riff που θα διασκεδάσουν τους φίλους της “stoner” σκηνής, αλλά θα τραβήξουν και κάποιους φίλους του κλασικού, όχι καργα-maiden, metal, αφού και σολάκια υπάρχουν και σαμπαθικές επιρροές, που ακούγονται έντονα στο τέταρτο και τελευταίο “European Sleighride”.
Δεν ξέρω αν είναι προπομπός για κάτι πιο ολοκληρωμένο ή όχι, αλλά έχει να πει κάτι μουσικά, όμως δεν το λέει όσο φωναχτά θα μπορούσε για να ξεχωρίσει ξεκάθαρα. Αν ο Σωτήρης αποφύγει ή δουλέψει τις υψηλές του, τα πράγματα θα γίνουν πολύ πολύ πιο ενδιαφέροντα. Ιδέες υπάρχουν και ο ήχος δεν ακούγεται εξαιρετικά παρωχημένος, οπότε με τον καιρό νομίζω πως θα καταφέρουν αυτό που έχουν στο μυαλό τους.
Άκουσε το και εσύ… https://beerzerker7.bandcamp.com/releases
542 
