Είδος: Alternative Rock
Δισκογραφική: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημ. Κυκλοφορίας: 14 Μαΐου 2020
Μετά από το αρκετά ελπιδοφόρο EP”Chapter 0” πριν περίπου 3 χρόνια, οι Αθηναίοι alternative rockers επανέρχονται με το πρώτο full length τους και από την αρχή δηλώνω ότι δεν διαψεύδουν τις όποιες ελπίδες δημιούργησαν.
Εκτελεστικά τα πάντα ακούγονται αψεγάδιαστα. Τόσο στο κιθαριστικό σκέλος των Θωμά και Βασίλη Κυρίτση οι οποίοι κινούνται σε ένα αποστεγανοποιημένο ύφος που ξεκινάει από γλυκύτατη ακορντολογία και καταλήγει αρκετές φορές σε βαριά distorted ξεσπάσματα όσο και στο τεχνικό και δεμένο ρυθμικό δίδυμο των Διονύση Τσιούνη (μπάσο) και Χρήστου Κυριακόπουλου (drums) οι οποίοι χαρίζουν μια μάλλον αιθέρια αίσθηση στα background του “Scattered Sketches”. Φωνητικώς μου άρεσε πάρα πολύ η φωνή του Αλέξη Λαγκαδίτη, πολύ καλή η χροιά και προφορά, ακούγεται λυρικότατος σε aklapsomounik εκφραστικά πλαίσια και ουσιαστικά στιγματίζει πίσω από το μικρόφωνο τις συναισθηματικές στάθμες κάθε κομματιού.
Αν και φαινομενικά θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει ετερόκλητο το μείγμα από styles που παρουσιάζονται από την μπάντα, εντούτοις η ροή του album μάλλον δείχνει μια αξιοθαύμαστη ικανότητα στο φιλτράρισμα των επιρροών (που δεν είναι και τόσο διακριτές ή αν θέλεις είναι ανέλπιστη η επιλογή τους) και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ατού των Circus Caravan με την ομοιογένεια που παράγουν. Μελωδίες δηλαδή και εκτελεστικές γραμμές που θα σου φέρουν διάφορα “πνεύματα” στο νου τα οποία αφήνουν μια ακαθόριστη μεν αλλά ευχάριστη αίσθηση (σαν να ξυπνάς και να μην ξέρεις αν είδες όνειρο ή εφιάλτη αλλά να τείνεις προς το πρώτο).
Κομμάτια όπως το “Unease” που ανήκουν στον stoner χώρο (αν και λίγο πιο αντισυμβατικό το οποίο μου έφερε στο νου τις ορθόδοξες συνθέσεις των Fugazi και των Stooges του Iggy Pop), το πολύ καλό “Echoes” που θα έλεγα ότι ανήκει μάλλον στον post rock χώρο και μπάντες όπως οι Explosions In The Sky και οι Long Distance Calling (της “Trips” era τους) όπως και το “Broken Flower” (το οποίο εκτείνεται μέχρι και τα όρια του heavy / stoner metal), αναφορά στους Radiohead στο “Did you Call my Name”, ένα “θαλασσινό” τραγούδι που με μετέφερε εικονικά σε μια παραλία την ώρα που ξημερώνει όπως και στο “Drawing” που η αφετηρία του είναι μάλλον οι Muse και από εκεί και πέρα πολύ καλές στιγμές στα “In Sight” (πολύ doomy και με desert άποψη το οποίο μου παρουσίασε σαν πνεύμα τον Nick Cave αλλά και με μια αίσθηση από Anathema στην ανάπτυξή του – και μάλιστα παλαιούς Anathema), στο πάρα πολύ καλό “Cabo da Roca”, με post ατμόσφαιρες και όμορφες μελωδικές γραμμές (θα μπορούσε να ανήκει σε δουλειές της χρυσής εποχής των U2 ή τις τελευταίες κτκλοφορίες των A Perfect Circle – αν και σίγουρα με πιο θετική χροιά, πρόκειται για “μελαγχολικά φωτεινό” τραγούδι με φοβερό ρεφρενάτο ξέσπασμα) και στον εξαιρετικό επίλογο “There is a Little Sun in my Room” του οποίου η φωνητική ερμηνεία με παρέπεμψε σε ένα ανθεμικό κομμάτι – αν και σε εντελώς διαφορετικό ύφος – των ’80s, το “All You Zombies” των The Hooters, μια θαυμάσια μεταφορά (φυσικά δεν μπορώ να ξέρω αν απετέλεσε επιρροή στη σύνθεσή του).
Γενικώς έχουμε να κάνουμε με ένα καλό album εναλλακτικής μουσικής που σαν κυρίαρχο απόβαρο έχει τη δημιουργία εικόνων στο νου παρά την ψυχαγωγία του ακροατή. Ιδανικό σύνολο για τις μικρές ώρες (πολύ νωρίς ή πολύ αργά), που είτε θέλεις να ξεκινήσεις την ημέρα σου είτε να τη “σβήσεις” με ηρεμία. Υψηλό ταλέντο στην τραγουδοποιΐα και με ισχυρή την ανάδειξη της προσωπικής τους ταυτότητας μέσα απο ένα πλήθος οικείων επιρροών. Αξίζει τη θέση του στην playlist των ανάλογων ακροατών και διαβλέπω αρκετά καλή πορεία στο εικαστικό ρεύμα που διάλεξαν.
https://www.facebook.com/circus.caravan/
https://circuscaravanband.bandcamp.com/
848 
