Agalloch, C.R.O.W.N. (23/08/15) Κύτταρο Club

Μυσταγωγία. Κάθοδος στον Άλλο Κόσμο. Ανύψωση προς το θεϊκό. Όλα αυτά μπορούν να περιγράψουν τη μουσική των Αμερικανών Agalloch, οι οποίοι είναι ένα από τα σημαντικότερα ονόματα στο παιχνίδι που ονομάζεται post black (ταμπελολάγνοι ενωθείτε!).

Πρώτη συναυλία της σεζόν για το γράφοντα και ένας εύκολος τρόπος να νιώσουμε τη δροσιά, έστω και μουσικά. Φτάνοντας στο Κύτταρο, με χαροποίησε πολύ η έγκαιρη και μεγάλη προσέλευση του κοινού, αλλά προσωπικά δεν με ξάφνιασε. Κάτι έλεγε μέσα μου, εδώ και καιρό, πως η νύχτα αυτή θα ήταν μεγαλειώδης. Όπως αργότερα δήλωσαν οι ίδιοι, διαψεύσθηκαν και οι Septic Flesh που τους θεώρησαν τρελούς να επιλέξουν να παίξουν αυγουστιάτικα στην Ελλάδα.

Την αρχή όμως, έκαναν οι Γάλλοι C.R.O.W.N. με ένα κράμα sludge και industrial και ξέρω γω τι άλλο, έχοντας στις αποσκευές του τον εντυπωσιακό νέο τους δίσκο “Natron” (review, χρόνια πολλά Στέφανε Στεφανόπουλε!).

40 λεπτά πάνω στο σανίδι με πειστικό και εξολοθρευτικό ήχο, κέρδισαν στο τέλος της εμφάνισης τους ένα δυνατό αυθόρμητο χειροκρότημα. 

Χωρίς μεγάλη καθυστέρηση στη σκηνή ανέβηκαν οι Agalloch και ξεκίνησαν σκληρά και γρήγορα με το “The Astral Dialogue” από το πιο πρόσφατο τους “The Serpent and the Sphere” (review).

H setlist που επέλεξαν να μας παρουσιάσουν τεχνιέντως διαρρυθμισμένη, ο ήχος (αν εξαιρέσεις στιγμές που στεναχωρούσε τον μπασίστα J.W. Walton) ήταν σκοτεινός αλλά λαμπερός, λασπώδης αλλά και ρομαντικός (πολύ καλός δηλαδή). Το γεγονός πως τίμησαν ιδιαίτερα της black metal καταβολές τους επιλέγοντας δύο κομμάτια από το “Pale Folklore” (“Of Stone, Wind, and Pillor”, “The Melancholy Spirit”), αφιερώνοντας τα μάλλιστα, στην ένδοξη ελληνική death/black σκηνή, αλλά και στους Aphrodite’s Child έκαναν πολλούς να γκαρίξουν επιτιμητικά και έβαλαν φωτιά στο ακροατήριο. Φωτιά στις καρδιές και ψυχές, γιατί τα σώματα ήταν ανήμπορα να κινηθούν αφού ο εγκέφαλος μούδιαζε  από τους έντονους ήχους των Agalloch.

Τα τύμπανα του Aesop Dekker ήταν υποδειγματικά και ράχη γερή για τη σπονδυλική στήλη που δημιουργούσε το μπάσο, πάνω στην οποία οι κιθάρες των Haughm και Anderson έκτιζαν υγρές κατακόμβες για μαύρες μουσικές ψυχές.

Η σκηνική παρουσία και το ηχητικό σύνολο των Agalloch ήταν τελικά πολύ καλύτερα από όσο φανταζόμουν, η διάρκεια του set τους χορταστική και το μεγάλο πάρτυ τελείωσε αρκετά λεπτά πριν τις 12, οπότε και οι παρευρισκόμενοι πρόλαβαν όλα τα ΜΜΜ.

Μπράβο για αυτό το τελευταίο στην Krisis Productions, που επιτέλους δικαιώνεται για την επιμονή της. 

Υ.Γ. Μπράβο και στο σύστημα εξαερισμού του μαγαζιού, αν και 4-5 € για μπύρα 330ml είναι πολλά για ένα live στην Ελλάδα της οικονομικής συμφοράς. Απλά το αναφέρω για 500στη φορά!

SETLIST

(serpens caput)
The Astral Dialogue
Vales Beyond Dimension
Limbs
Ghosts of the Midwinter Fires
Dark Matter Gods
Of Stone, Wind, and Pillor
Hallways of Enchanted Ebony
The Melancholy Spirit
…and the Great Cold Death of the Earth
Into the Painted Grey
Encore:
Falling Snow
Plateau of the Ages

Φωτογραφίες: Έλενα Πατσουράκου

440

Avatar photo
About Δημήτρης Μαρσέλος 2118 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.