Είδος: Stoner Rock
Δισκογραφική: Argonauta Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 24 Απριλίου 2020
“Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη άλλαξε, μήτε την κεφαλή του”, αν και όσον αφορά στον Sergio Ch.(otsurian), ταιριάζει καλύτερα το… “μήτε την κιθάρα ξέχασε, μήτε τη μουσική του”.
Για όποιον δεν είναι οικείος με το όνομα του Sergio Ch., ήταν από τα γενοφάσκια του ο εμβληματικός frontman των, πάλαι ποτέ, Αργεντίνων πιονέρων του ιδιώματος Los Natas. Αν και αυτό δεν σου λέει κάτι, τότε σταμάτα να διαβάζεις το άρθρο, κάνε minimise το παράθυρο και ανάτρεξε στη δισκογραφία της μπάντας για ταχύρυθμα μαθήματα-ακροάσεις ή τουλάχιστον κάνε τη χάρη στον εαυτό σου και άκου τα “άλμπουμ-μνημεία” “Delmar” (μέσα στους 10 καλύτερους stoner δίσκους από το stonerrock.com), “Ciudad de Brahman” και “Toba Trance II”, για να έχεις μία εικόνα για το μέγεθος του πράγματος και της επιδραστικότητας για την οποία μιλάμε.
Γιατί μπορεί οι Natas να μπήκαν στον πάγο από το 2012 (ενώ ταυτόχρονα υπήρχε και το side-project των Ararat να “τρέχει”), όμως η καλλιτεχνική ανησυχία του Sergio δεν σταματά εκεί, αλλά συνεχίζει μέχρι τις μέρες μας με το νέο του καλλιτεχνικό πόνημα που ακούει στο όνομα “Doom National”, μέσω της καινούριας του μπάντας, των Soldati. Πιστός στον ήχο της σκηνής που “υπηρέτησε” και προσδιόρισε με τη μουσική του στο παρελθόν, σαν στρατιώτης (soldati) μαζί με τους Luca Cassinelli και Alfredo Felitte, δημιουργούν ένα “εκρηκτικό” power trio Sabba-φικής λατρείας.
Δίχως να έχεις προϊδεαστεί από το όνομα της μπάντας, με το που “σκάσουν” οι πρώτες νότες της κιθάρας και τα ιδιαίτερα φωνητικά, αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό που ακούς είναι μέρος του “γενεαλογικού δέντρου” των Αργεντίνων. Τόσο χαρακτηριστικός είναι ο ήχος και τόσο αναγνωρίσιμη η χροιά της φωνής. Μπορεί, όπως υποστηρίζει και ο ίδιος πλέον, “Not so stoned, not so hanged off ”, πάραυτα η μουσική του αποπνέει “Humo de Marichuanas” και τα τραγούδια του δίσκου είναι “high as fuck” και ό,τι πιο κοντά στον γνήσιο stoner ήχο, όπως προσδιορίστηκε στα ’90s, γαλουχώντας τις επόμενες γενιές. Τότε, που όλα ξεκινούσαν από το riff, συνέχιζαν με το riff και κατέληγαν πάλι σε αυτό, “σμιλεύοντας” την κατάλληλη ατμόσφαιρα, χωρίς πολλές επιδεξιότητες, απλά, λιτά και απέριττα. Και αναμφισβήτητα, αποτελεί ό,τι πιο συγγενικό (από άποψη ήχου και ποιότητας) στους Kyuss (Un Tren Al Sol), αλλά με ένα πιο straightforward attitude και με περίσσιο ταπεραμέντο, καθότι Λατίνοι.
Στο πλαίσιο της νέας μπάντας και για τις ανάγκες του νέου δίσκου, ο Sergio ξεσκόνισε την παλιά του Gibson SG και βρήκε τον ’70s ενισχυτή που χρησιμοποιούσε για περισσότερα από 20 χρόνια χωρίς αλλαγές στις ρυθμίσεις, με σκοπό να διατηρήσει τον ήχο και την κληρονομιά που είχε δημιουργήσει από το 1994 μέχρι και το κατώφλι των Natas, με κύκνειο άσμα τους το “Nuevo Orden de la Libertad”. Το “Doom Nacional” ξεκινάει από εκεί που είχε σταματήσει ηχητικά, καθώς οι καινούριες συνθέσεις είναι λες και βγήκαν από το χρονοντούλαπο της περιόδου 1994-2009 (σίγουρα με περισσότερο “ακατέργαστο” ήχο και λιγότερη ψυχεδέλεια σε σχέση με τότε), και σε συνδυασμό με την τελείως αναλογική ηχογράφηση, αποπνέουν μία “ζεστασιά” και μία ρετρό νοσταλγία, πράγμα που κάνει την ακρόαση πιο ευχάριστη και την αφομοίωση, συναισθηματικά εντονότερη.
Οι 7 συνθέσεις του δίσκου είναι εδώ για να “θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι”, δεδομένου ότι βρίσκουν την τέλεια ισορροπία του χρόνου, διατηρώντας παράλληλα τη χρυσή τομή στο παρόν, ενώ στιχουργικά πραγματεύονται την αγάπη, το μίσος, το καλό και το κακό. Οι Soldati ενσωματώνουν τη χρήση των αισθήσεων και της αντίληψης του ακροατή ως μέρος μιας ηχητικής ωδής στο ελεύθερο πνεύμα.
Facebook: https://www.facebook.com/SOLDATIDOOMNACIONAL
Instagram: https://www.instagram.com/sergioch_74/
1035 
