Είδος: Symphonic, power metal
Εταιρεία: AFM Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 26 Αυγούστου 2022
Το συμφωνικό power metal κάποτε αγαπήθηκε πολύ, αλλά αργότερα λοιδορήθηκε όσο ελάχιστα είδη, και εύλογα. Εγκλωβισμένο στα κλισέ του και με παντελή αδυναμία να υπερβεί τα όριά του, οδηγήθηκε σε μια μονομανή εξάντληση των ελάχιστων μουσικών του καυσίμων και έγινε ταυτόσημο της γραφικότητας.
Όμως, οι παλιές καραβάνες από την Αυστρία, οι Edenbridge, επιμένουν, δεν το βάζουν κάτω και κυκλοφορούν τον ενδέκατο δίσκο τους “Shangri-La”, αντλώντας έμπνευση από την ομώνυμη ουτοπία που επινόησε ο James Hilton στο βιβλίο του “Χαμένος Ορίζοντας”. Καταφέρνουν, άραγε, να μας αλλάξουν γνώμη, να ντυθούμε ξωτικά, νεράιδες, μάγοι και να πάρουμε τα βουνά (νοερά πάντα), τραγουδώντας οπερατικά ρεφρέν, προς αναζήτηση της Εδέμ και άλλων παραμυθένιων χαμένων τόπων;
Στον βασικό πυρήνα των Edenbridge παραμένουν η τραγουδίστρια Sabine Edelsbacher και ο κιθαρίστας Arne “Lanvall” Stockhammer, ο οποίος όμως για τις ανάγκες του “Shangri-La” ανέλαβε επίσης να ηχογραφήσει ακουστικές κιθάρες, πιάνο, keyboards, ηλεκτρικό σιτάρ, γιουκαλίλι, ινδική άρπα και… μπουζούκι.
Τα υπόλοιπα μέλη που συμπληρώνουν το συγκρότημα είναι οι Johannes Jungreithmeier (drums), Steve Hall (μπάσο) και Dominik Sebastian (κιθάρα). Επιπλέον, τη Sabine συνοδεύει ο Erik Mårtensson (Eclipse, W.E.T., Nordic Union) στο 16λεπτο “The Bonding Pt. 2”, που κλείνει τον δίσκο συνεχίζoντας από εκεί όπου είχε σταματήσει το 15λεπτο “The Bonding” από τον δίσκο της μπάντας “The Bonding” του 2013. Τέλος, τη μίξη έχει κάνει ο Karl Groom των Threshold.
Φλυαρώ, όμως, και καρφώνομαι ότι δεν έχω τι να γράψω. Αλλά τι να κάνω; Άκουσα και τα 57 λεπτά του “Shangri-La” σε μία καθισιά, και μου έκατσαν περίεργα. Και μετά τα ξανάκουσα. Κανένα από τα εννέα τραγούδια δεν μπόρεσε να μου κινήσει το ενδιαφέρον. Τα πάντα χιλιοπαιγμένα, αν και αυτό από μόνο του δεν αρκεί, απαραιτήτως, για μείον. Όμως, δεν υπήρχε καν μια τόση δα απόπειρα για φρεσκάδα.
Τα κιθαριστικά θέματα έχουν τσακωθεί με την έμπνευση, και η δεύτερη έχει υποβάλει αίτημα για ασφαλιστικά μέτρα. Οι φωνητικές μελωδίες κάνουν μόνο για ροκ όπερα του ταλίρου ή για animated παραμύθι με παραγωγή που κοστίζει λιγότερο και από το catering αντίστοιχης της Disney. Η φωνή της Sabine, με την αξιαγάπητη αυστριακή προφορά της, το πολύ να χαρακτηριστεί «συμπαθητική» (σε εκείνες τις φαλτσαριστές ψηλές του “At First Light” κόντεψα να πάθω επιληψία). Τα μπαλαντοειδή διαλείμματα (π.χ. “Savage Land”), που ευχόμουν να μου καθαρίσουν την «παλέτα» από την power symphonic μπαγιατίλα, μου νέκρωσαν το μυαλό περισσότερο και από μεταμεσονύχτια εκπομπή τηλεμάρκετινγκ. Οι μία ή δύο στιγμές άνω του μετρίου, όπως είναι το “Somewhere Else But Here” με το sympa ρεφρέν, δεν εξισορροπούν την αίσθηση μαρτυρίου της σταγόνας που προσφέρει στο σύνολό του το “Shangri-La”.
Αν ήμουν μέλος μια αποστολής αλά Indiana Jones, ας πούμε, που θα ταξίδευε στα όρη Κουνλούν, κάπου μεταξύ Θιβέτ και Κίνας, αναζητώντας μια μυθική χώρα, και μάθαινα στα μισά ότι έχουμε χαράξει πορεία για τη Σάνγκρι-Λα των Edenbridge, με το που θα συναντούσαμε την πρώτη παγίδα, θα έπεφτα εθελοντικά πάνω της, αποζητώντας τον ακαριαίο και λυτρωτικό όλεθρό μου.
Official Site: https://www.edenbridge.org
Facebook: https://www.facebook.com/EdenbridgeOfficial
707 
