Είδος: Instrumental prog rock/metal, jazz fusion, hard rock
Εταιρεία: InsideOut Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 1 Ιουλίου 2022
Ο Derek Sherinian είναι πολύ αγαπητός σε όσες και όσους τον γνωρίζουν. Εγώ τον έμαθα όταν ανέλαβε το δύσκολο έργο να αντικαταστήσει τον Kevin Moore στους Dream Theater και τον εκτίμησα για τη δουλειά του στο ανυπέρβλητο “A Change of Seasons” και στο αδικημένο κομψοτέχνημα “Falling into Infinity”.
Βέβαια, η πορεία του Sherinian είναι συνολικά αξιοζήλευτη και γεμάτη με εντυπωσιακές συνεργασίες: Buddy Miles, Alice Cooper, Whitesnake, MSG, Billy Idol, Yngwie Malmsteen και η λίστα συνεχίζεται· όρεξη να ‘χεις να ψάχνεις.
Ένα χαρακτηριστικό που τον κάνει να ξεχωρίζει, πέραν της καταφανούς δεξιοτεχνίας του, είναι ότι μεταχειρίζεται τα keyboards με σαφή κιθαριστική προσέγγιση, πράγμα που δηλώνει και ο ίδιος, αναφέροντας ως βασικές του επιρροές τους κ.κ. Eddie Van Halen και Alan Holdsworth.
Φέτος, ο Derek επιστρέφει με μία ακόμη solo δουλειά του, τον διάδοχο του “Phoenix” (2020), κάνοντας ένα διάλειμμα από τη συμμετοχή του στα supergroups Sons of Apollo και Black Country Communion.
Στο “Vortex”, τον Derek πλαισιώνουν ξανά ο drummer Simon Phillips (Judas Priest, Toto, Joe Satriani) και ο μπασίστας Tony Franklin (Roy Harper, The Firm). Επιπλέον, την ομάδα των guest μουσικών απαρτίζουν τα τέρατα των έξι χορδών Michael Schenker, Steve Stevens, Zakk Wylde, Steve Lukather, Nuno Bettencourt, Joe Bonamassa, Mike Stern και Ron “Bumblefoot” Thal.
Προφανώς, σε ό,τι αφορά το εκτελεστικό κομμάτι, μόνο και μόνο τα ονόματα των παραπάνω κυρίων αρκούν για να καταλάβετε πως το επίπεδο είναι πάρα πολύ υψηλό. Συνθετικά, ωστόσο, το πράγμα περιπλέκεται κάπως. Εννοείται ότι δεν είμαστε στη δεκαετία του 1990, που γενικά ακούγαμε για ώρες ορχηστρικά albums και βλέπαμε κασέτες με playthrough από διάφορους ήρωες της κιθάρας, του μπάσου, των drums και των πλήκτρων και μετά κάναμε διαγωνισμό με την παρέα μας για την καλύτερη αναπαραγωγή κάποιου απαιτητικού solo. Σήμερα δεν υπάρχει ευρύ κοινό για δουλειές που δεν είναι σε μεγάλο βαθμό τραγουδοκεντρικές, και δικαίως μάλλον. Οπότε, κατά πόσο μας αφορά ένας τέτοιος δίσκος, αν δεν είμαστε διαρκώς σε practice mode με το όργανό μας;
Ομολογουμένως, οι οκτώ συνθέσεις του “Vortex” είναι πολύ προσεγμένες και ακούγονται τουλάχιστον ευχάριστα, η παραγωγή είναι κρύσταλλο και οι εμπνεύσεις όλων των συμμετεχόντων είναι αποστομωτικά όμορφες. Οι Sherinian & Co παρουσιάζουν tracks που ξεκινούν από τον hard rock ήχο (“The Vortex”, “Fire Horse”) και φτάνουν έως το prog metal (“Die Cobra”, “Seven Seas”) και τη fusion jazz (“Scorpion”, “Nomad’s Land”).
Εντέλει, όμως, τολμώ να πω ότι πιο εύκολα θα επένδυαν χρόνο και χρήμα στο “Vortex” άτομα τα οποία αναζητούν albums που τροφοδοτούν τις αναζητήσεις τους για εμπλουτισμό των μουσικών τους δεξιοτήτων ή ένα κοινό που το συναρπάζει πρωτίστως η rock και metal βιρτουοζιτέ. Αν δεν ανήκετε σε κάποια από αυτές τις κατηγορίες, δεν θα σας συνιστούσα τη νέα solo δουλειά του Sherinian. Εάν, από την άλλη, είστε αρρωστάκια για κάτι τέτοια, είμαι σίγουρος ότι έχετε σταματήσει να διαβάζετε από πολύ νωρίτερα και ήδη στροβιλίζεστε στη δίνη του “Vortex”. Καλή σας απόλαυση!
Official Site: http://dereksherinian.com/
Facebook: https://www.facebook.com/Derek-Sherinian-Official-361589234010473/?_rdc=2&_rdr
Instagram: https://www.instagram.com/dereksherinianofficial/
Twitter: https://twitter.com/DerekSherinian
810 
