Είδος: Alternative Rock
Δισκογραφική: Aνεξάρτητη κυκλοφορία
Ημ. Κυκλοφορίας: 24 Μαΐου 2024
Ξέρω, έχω επαναλάβει ουκ ολίγες φορές μέσα από αυτό εδώ το βήμα ότι η ελληνική rock σκηνή (σε όλες τις εκφάνσεις της) βρίσκεται σε παραγωγική ακμή. Σχεδόν καθημερινά, ομάδες ταλαντούχων μουσικών ξεπετάγονται εδώ κι εκεί και το καλό είναι ότι η ποιότητα βρίσκεται, με ελάχιστες εξαιρέσεις, σε πολύ υψηλά επίπεδα. Αυτό που εντυπωσιάζει όμως τον γράφων, είναι η χειμαρρώδης ποικιλία από styles που είναι σχετικά αυθεντικά και όποτε δεν συμβαίνει αυτό, ο σεβασμός στις επιρροές κάθε τέτοιας μπάντας είναι έκδηλος. Οι Θεσσαλονικείς με το περίεργο όνομα Cucumba είναι μια από αυτές τις νεότευκτες μπάντες που μετά από 1,5 χρόνο από την ίδρυσή της, βουτάει στα βαθιά νερά της δισκογραφίας και μας προτείνει το πρώτο της LP “Inexperience”. Για να δούμε τι έχουμε εδώ.
Οι Cucumba επιχειρούν σε έναν περίεργο ηχότοπο. Παράγουν εναλλακτικό rock που γεφυρώνει σχετικά σύγχρονες συνθετικές τάσεις του alternative με φόρμουλες παρελθοντικές. Για να το θέσω ως ερώτημα: πως θα σου φαινόταν φίλε ακροατή αν άκουγες τους The National ή τους Radiohead με μια “αύρα” που θα μπορούσε να ανήκει στους The Beatles ή στους μερακλωμένους Led Zeppelin ή σε σημεία με το ’80s post punk; Κάπως έτσι θα μπορούσε να περιγραφεί το υλικό του “Inexperience”. H αγγλική rock νοοτροπία σε ατμοσφαιρικά πλαίσια γειτνιάζει με τα εξαγώμενα που θα ελάμβανες για παράδειγμα από τους Pearl Jam (ενδεικτικά αναφέρω το “Song” και το γρήγορο, σχεδόν post punk “Suitable For Consumption” με το όμορφο ρεφρέν του), με λίγα distorted σημεία στις κιθάρες των Γιάννη Παπαϊωάννου και Αργύρη Ψηλέκαρη (που βρίσκεται και πίσω από το μικρόφωνο, με μια ερμηνεία που ανήκει στις “ευαίσθητες”, χωρίς εξαλλοσύνες) και ενδιαφέρουσα ακορντολογία που έχει προσωπικότητα, χωρίς απλά να “πιθηκίζει” με λαγνεία σε διδαχές του παρελθόντος. Ωραίες δομές στα κομμάτια γενικά και “ομιλητικά” solos. Επίσης το ρυθμικό δίδυμο των Γιάννη Μουχταρόπουλου (μπάσο) και Πάνου Τριανταφυλλίδη (drums) είναι πολύ καλό, δίνοντας “ζωντανό” αέρα. Συμπαγές background, με τονισμένες μπασογραμμές και ποικίλη ρυθμικότητα.
Πολύ καλά τα National-ικά “Feel The Sam” (με άρωμα από Fugazi), “All These Things” και “Dagger” (πολύ καλό μπαλαντοειδές τραγούδι), το εξαιρετικό up tempo swing “Hypocrite” (συμμετέχει η η Ινώ Κάτσιου στο σαξόφωνο) το οποίο μου έφερε στο νου το balkan punk rock των Kultur Shock και το επιλογικό “Less Than Yesterday” που θυμίζει τους θεούληδες Enter Shikari των πρώτων τους δουλειών. Ο ήχος είναι καλός για το αντικείμενο που διαπραγματεύονται οι Cucumba, είναι παλιακής φύσεως με μια “γλιτσιάρικη” essence στο ύφος των Stooges του Iggy Pop και των Fugazi της πρώτης, mid ’80s, εποχής τους.
Το “Inexperience” είναι αξιόλογο και ενδιαφέρον άκουσμα, στοχεύει μεν στη διασκέδαση του ακροατή αλλά απέχει από την ανέμελη αφέλεια, μέσα του υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες που απαιτούν την προσοχή του ακροατή. Το ίδιο ισχύει και για το target group στο οποίο απευθύνονται. Θα συγκινήσει τόσο τους σύγχρονους φίλους του true alternative χώρου αλλά και παλαιοροκάδες οι οποίοι πιστεύω να συμπαθήσουν τη δουλειά των Cucumba. Ταλέντο υπάρχει και θεωρώ ότι παρά την “απειρία” τους, οι Σαλονικιώτες έχουν σαφές όραμα ως προς την μουσική που θέλουν να δημιουργήσουν. Θετικό πρόσημο για τους ανάλογους εγκεφάλους.
Facebook: https://www.facebook.com/cucumband
266 
