Η τρίτη δισκογραφική δουλειά των Αθηναίων τους βρίσκει αρκετά μακριά από εκεί που όλα ξεκίνησαν (Where Everything Begun).
Οι ρυθμοί συνθετικής ωρίμανσης καλπάζουν με αβυσσαλέα γεωμετρική πρόοδο από το “Don’t Wake Futility” του 2006 στο “Jesus Heist” του 2008 και από αυτό στο φετινό “For Bidens” που κυκλοφορεί εδώ και λίγες ημέρες από την No Remorse.
Σε όλη την έκταση του άλμπουμ κυριαρχεί το μαύρο. Η σκοτεινή ατμόσφαιρα αναβλύζει σε κάθε κομμάτι ενώ αξιοσημείωτος είναι ο τρόπος που ετερόκλητα στοιχεία συνδυάζονται μεταξύ τους. Dark, death, gothic, black και industrial metal καθώς και συμφωνικά μέρη είναι τα κυρίαρχα συστατικά με επιρροές στον ήχο από The Kovenant, Cradle of Filth, Chaostar και Rotting Christ να είναι οι πιο εμφανείς.
Η εξαιρετική παραγωγή έγινε κυρίως στο Devasoundz του Χρήστου Αντωνίου (Septic Flesh, Chaostar) ο οποίος έχει βάλει το χεράκι του και στην ενορχήστρωση της τριλογίας που κλείνει το “For Bidens” και έχει τον τίτλο “Clamor Lunar”, ενώ ο συνοδοιπόρος του στις προαναφερόμενες μπάντες Φώτης Bernando έχει παίξει ακουστική κιθάρα. Το μελαγχολικό πρώτο μέρος, η κινηματογραφική εισαγωγή στο δεύτερο με την στοιχειωμένη απαγγελία από τον “Βρυκόλακα” του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη και την κλιμακωτή έκρηξη που ακολουθεί, αλλά και το λυρικό φινάλε στο οποίο τραγουδά η Ανδρονίκη Σκουλά των Chaostar, συνθέτουν μια σκοτεινή metal όπερα χωρίς προηγούμενο.
Κι αν παραδόξως το τέλος είναι αυτό κάνει την διαφορά, σχεδόν ολόκληρο το άλμπουμ στέκεται σε υψηλό επίπεδο. Μελωδικά death κομμάτια διαδέχονται πιο industrial στιγμές (πχ “God Plays Dead”), ενώ ο πλουραλισμός στις επιρροές φτάνει μέχρι και τους πρόσφατους Rotting Christ (“Eligos”). Στο “Night Funeral” ακούγονται samples που αναφέρονται στα γεγονότα της δολοφονίας Α. Γρηγορόπουλου δίνοντας έτσι και μια πολιτικοποιημένη προέκταση στο όλο εγχείρημα.
Στο “Malaise” συμμετέχει στα γυναικεία φωνητικά η Χριστιάνα των Elysion, ενώ το “The Prince of 1000 Frozen Suns” έχει έντονο ανατολίτικο άρωμα αφού βρίθει από ethnic επιρροές και στοιχεία με χρήση μέχρι και μπουζουκιού, μπολιασμένα στο ύφος των WEB. To μόνο άνισο μέρος της δουλειάς είναι το εξώφυλλο που συνοδεύει την ηχογράφηση το οποίο την αδικεί. Μην παραλείψετε να δώσετε στον εαυτό σας την ευκαιρία να ακούσει ένα από τα καλύτερα μέχρι τώρα άλμπουμ για το 2014.
462 
