Καμιά φορά, εκεί που έχεις επαναπαυτεί στο “χαλαρό” σου παρόν, έρχεται το παρελθόν και σου σκάει καρπαζιά.
Ωπ! Λες, τόσο πίσω, ακόμα και πριν τη γέννηση μου, βγήκε κάτι τέτοιο και δεν το έχω πάρει χαμπάρι 43 χρόνια μετά.
Δόξα να έχει ο Διαδικτυακός θεός, που δεν αφήνει ότι αξίζει, να χαθεί στην λήθη.
Οι Dust υπήρξαν για σύντομο χρονικό διάστημα, την περίοδο 1969-1972 και έβγαλαν μόλις 2 albums, το ομώνυμο “Dust” (1971) και το επικό “Hard Attack” (1972) και τα δύο, μέσω της Kama Sutra Records.
Ιδρυτές του group ήταν οι Richie Wise, Kenny Aaronson και Marc Bell, αργότερα γνωστός ως Marky Ramone. Ναι, ναι, drummer των διάσημων The Ramones, ο οποίος συνεχίζει ακόμα την καριέρα του.
Ο Richie πήρε την κιθάρα και το μικρόφωνο, ο Kenny το μπάσο και ο Marc τις μπαγκέτες, αλλά είχαν και ένα κρυφό μέλος. Τον Kenny Kerner, ο οποίος έγραφε στίχους, έκανε την παραγωγή των δίσκων και δρούσε και ως manager.
Ο ήχος τέτοιος του ντεμπούτου “Dust” ήταν τέτοιος που συμβάδιζε με την hard rock and blues αισθητική που υπήρχε τότε, σε μπάντες σαν τους Cream, Led Zeppelin με μια πιο ελαφριά ακουστική σε σχέση με πιο “μεταλλικές” , σαν τους Deep Purple.
Η φωνή του Richie Wise είναι όσο καλή χρειάζεται για να μην σαμποτάρει την όμορφη κιθαρότητα του, και τη slide τεχνική του σε κομμάτια σαν το πανέμορφο “Goin’ Easy”, ενώ το δίδυμο Aaronson-Bell κρατάει πανέμορφα το ρυθμικό κομμάτι.
H σκοτεινή αισθητική δε του “From A Dry Camel” δείχνει την θέληση της μπάντας να πάει σε πιο αντικομφορμιστικό πεδίο δράσης και να γίνει άθελα της κομμάτι της τότε μη διαμορφωμένης πρώιμης heavy metal σκηνής.
Και έτσι, ένα χρόνο μετά, έρχεται το “Hard Attack” (1972) με ένα επικό εξώφυλλο, που παρόμοια του βλέπουμε ως και σήμερα. Μάχες μεταξύ vikings που αργότερα, θα γίνουν σήμα κατατεθέν του επικού metal και οι Dust σκοτεινιάζουν τις blues επιρροές τους, δημιουργώντας ένα λαμπρό δίσκο.
Η συνθετική τους δεινότητα φαίνεται αμέσως στο “Pull Away”, που σε διαφορετικές εποχές θα είχε γίνει φοβερό hit και το album είναι κάτι το τόσο όμορφο, που 4 δεκαετίες δεν κατάφεραν να το κρατήσουν στην αφάνεια.
“Learning To Die”, “Ivory” με τον Marky να δείχνει το πόσο καλός drummer είναι και το μοναδικό “Suicide”, το οποίο έχουν διασκευάσει οι Red Fang στο “Tour E.P. 2”, όλα μέρη μιας εξαιρετικής ολότητας.
Το σημαντικό επίσης, είναι πως σημαίνει την αρχή μιας διαδρομής στον τομέα της παραγωγής για τους Wise και Kerner, οι οποίοι στη συνέχεια θα επιμεληθούν τα δύο πρώτα album των θρυλικών Kiss (“Kiss” και “Dressed To Kill”), καθώς και το ξεκίνημα του Marky Ramone στην μουσική βιομηχανία.
Ο τελευταίος μάλιστα, παρουσίασε στην προσωπική του ιστοσελίδα (link http://www.markyramone.com/2013/02/dust-re-masters-coming-in-april/), την remastered επανέκδοση των δύο albums των Dust, σε ένα CD στις 16 Απριλίου, μέσω της Legacy Recordings, ενώ σα πλαίσια της Record Store Day στις 20 του ίδιου μήνα θα κυκλοφορήσει σε βινύλιο.
Και ήταν εκείνοι που ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν, στο “Hard Attack”, τις fantasy πινελιές του ζωγράφου, Frank Frazetta, πολύ πριν από τους Nazareth (“Expect No Mercy” 1977) και τους Molly Hatchett (“Molly Hatchett” 1978), δίνοντας έτσι, μια έξτρα επιρροή στο μετέπειτα epic metal κίνημα.
Είτε απλά σου αρέσουν οι Cream, ή οι Pentagram, ή οι Cirith Ungol, ή απλά είσαι περίεργος, πρέπει να δοκιμάσει και να ακούσεις πόσο όμορφα ακούγονται τα κομμάτια τους 40 χρόνια μετά!
“Sittin on a rock/ lookin out at the river/ thinkin’ bout the boat/ that’s takin you today/ gonna take a while but/ soon you’ll be a leavin/ hope it’s not a streamer/ but it’s pullin away…”
951 
