TRISTANIA: “Darkest White”

Οι Νορβηγοί υπήρξαν από τους πρωτεργάτες του συμφωνικού gothic metal ιδιώματος (μαζί με τους Theatre Of Tragedy) και αν και έχουν απομακρυνθεί αρκετά από τον ήχο με τον οποίο πρωτοξεκίνησαν δεν σταματούν να κυκλοφορούν ενδιαφέρουσες δισκογραφικές δουλειές τα τελευταία 15 έτη (19 αν το υπολογίσουμε από όταν δημιουργήθηκαν).

Χρονιά ορόσημο για την μπάντα το 1999 όταν και κυκλοφόρησαν το “Beyond the Veil”. Ο Morten Veland (vocals) εγκατέλειψε την μπάντα λίγο μετά για να σχηματίσει τους Sirenia.

H παρούσα δουλειά βγαίνει 3 χρόνια μετά το “Rubicon” και αποτελεί ένα κράμα του παλιού τους doom στυλ, κάποιων διάσπαρτων αναφορών στους Tiamat και σαφώς εντονότερων στοιχείων από The Gathering (Mandylion εποχής), Moonspell αλλά και Green Carnation, πράγμα εύλογο αν λάβουμε υπόψιν πως ο Kjetil Nordhus (καθαρά φωνητικά) είναι πρώην μέλος τους. 

Η συμβολή της Mary Demurtas στα γυναικεία φωνητικά του album είναι υπεύθυνη για το ότι οι Tristania του 2013 θυμίζουν τόσο πολύ τους The Gathering. Σαφώς βελτιωμένη από το “Rubicon” ρίχνει γλυκιά μελαγχολία και φως κόντρα στο μαύρο του Anders Hidle ο οποίος αποτελεί τον τρίτο τραγουδιστή αφού κάνει τα σκληρά φωνητικά.

Στο σύνολό του το “Darkest White” είναι μια προσπάθεια που μου κράτησε αρχικά το ενδιαφέρον παρακολουθώντας την μπάντα να καινοτομεί στον ήχο της γι’ ακόμη μια φορά καθώς οι αρχικές ακροάσεις μου ικανοποίησαν κατά κάποιο τρόπο την περιέργειά μου. Δεν είμαι όμως σίγουρος για την αντοχή της δουλειάς στο χρόνο καθώς οι συνθέσεις είναι ως επί το πλείστον ρηχές. Το επαναλαμβανόμενο tempo κάνει αρκετά κομμάτια να μοιάζουν μεταξύ τους ενώ η ομοιογένεια στο ύφος των τραγουδιών δεν είναι κάτι που χαρακτηρίζει το “Darkest White” κι έτσι κομμάτια όπως το ομότιτλο αλλά και τα “Night On Earth” και “Arteries” δείχνουν αρκετά έξω από το κλίμα του υπόλοιπου album.

Από την άλλη πλευρά κομμάτια όπως τα “Himmelfal” και “Lavender” είναι από τα καλύτερα που έχει παρουσιάσει η μπάντα τα τελευταία χρόνια. Για όσους τους ακολουθούν ακόμη πάντως αποτελεί σίγουρη αγορά.

459