Είναι γνωστό τοις πάσι, ότι η πιο ερωτική πόλη του κόσμου είναι η “Σε λέω”.
Μεγάλες καύλες ρε παιδί μου… Το έχει η μυρωδιά της, ο Θερμαϊκός της, η Καμάρα της, τα Κάστρα της. Και όχι μόνο αυτά. Λογικό είναι λοιπόν, αυτές οι “σηκωμάρες” να επεκτείνονται σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής δραστηριότητας. Μια από αυτές είναι και η δημιουργία μουσικής, σωστά;
Σωστά. Στο ψητό λοιπόν. Πέντε τσογλανάκια λοιπόν, οι Dispersal από την “Ω/Ω/Ω/Ω/ όμορφη Θεσσαλονίκη”, συμπλέοντας με την extreme metal θύελλα που σαρώνει την οργισμένη (εδώ και καιρό) νεολαία μας, μας πετούν στα μούτρα άλλο ένα μικρό τερατουργηματάκι, το debut EP “Human Assault”. Τέσσερα έξοχα δείγματα, σύγχρονου thrash, με άποψη, δύναμη και τρομερό ταλέντο.
Γαμάτο riffing (με λαμαρινέ solos, εσκεμμένα υποθέτω) από τους κιθαρίστες Σπύρο Χαρέλα και Γιάννη Κάτσικα, βασισμένο στα καλύτερα στοιχεία των Kreator και Sepultura (τυχαίο παράδειγμα επιρροών, γιατί τα τραγούδια περιέχουν πολλά στοιχεία και από πιο straight heavy και από πιο hardcore τάσεις, έτσι ακούγονται πιο ενδιαφέροντα συνθετικά), σαρωτικό παίξιμο από τον συνονόματο Ιορδάνη Τσαντσάνογλου (drums – πες μου ότι έχεις και Καππαδοκική καταγωγή, να τραβήξω τα βυζιά μου) και τον Σταύρο Μπαθρέλο (μπάσο) οι οποίοι καθοδηγούν με ακρίβεια τους έγχορδους και εξαιρετικά φωνητικά (για τα πλαίσια που κινούνται) από τον Αλέξανδρο Στρούμτσα, ο οποίος ακούγεται επαρκώς οργισμένος, έχει δύναμη στα πνευμόνια του και δίνει τον death χαρακτήρα των Dispersal.
Ηχητικά, για παρθενική προσπάθεια, το “Human Assault” έχει αρκετά καλή παραγωγή (που φυσικά χωράει βελτίωση, ανάλογα και με την άποψη της μπάντας), δεν κουράζει σε κανένα σημείο, τα πάντα ακούγονται άκρως ευχάριστα και τα “Conflict With Hate”, “Dead Silence”, “Destroy The World” και “Human Assault” θα κάνουν τις μπυρίτσες σου να ρεύσουν λίγο πιο γρήγορα στο λαρύγγι σου. Αν τους βάλεις και σε δυαδούλα με τους Bionic Origin για live, θα έλεγα ότι είναι ένα πακετάκι για σίγουρο ταμείο.
Άκρως φιλόδοξο, ευελπιστώ σε ανάλογη full length συνέχεια.
411 
