Μια από τις καλύτερες Ελληνικές μπάντες τα τελευταία χρόνια κυκλοφορεί το τρίτο της δισκογραφικό πόνημα.
Προσωπικά, το ανέμενα με ανυπομονησία. Έχοντας δύο εξαιρετικές δουλειές στο ενεργητικό τους αναρωτιόμουν αν το αποτέλεσμα θα με ικανοποιούσε εξίσου. Τελικά, μετά από άπειρες ακροάσεις κατέληξα ότι η καινούργια κυκλοφορία δεν είναι σαν τις προηγούμενες. Είναι καλύτερη! Είναι ότι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα και δείχνουν ότι πραγματικά το κατέχουν το άθλημα. Ο λόγος για τους Tardive Dyskinesia και τη νέα τους δουλειά με τον πολύ ευρηματικό τίτλο “Static Apathy in Fast Forward” που κυκλοφορεί από την CTS Productions.
Και μόλις τώρα βρήκα τον γενικό χαρακτηρισμό του δίσκου: “Eυρηματικός”! Όσο τον ακούς ανακαλύπτεις. Ανακαλύπτεις πράγματα εικόνες και συναισθήματα που οι TD σου παρουσιάζουν μέσα από την μουσική τους. Μια μουσική αρκετά μονοδιάστατη για κάποιους και αρκετά ποικιλότροπη για άλλους. Αρκετά απλή για μερικούς και αρκετά πολύπλοκη για τους υπόλοιπους. Η αλήθεια πιστεύω πως, με την κατάλληλη υπομονή, κρύβεται προς την δεύτερη κατεύθυνση. Αναμφίβολα το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό ακούγοντας όλες τις δουλείες των Tardive Dyskinesia είναι ένα: Meshuggah. Αυτό δεν έχει αλλάξει αλλά έχει πλέον εμπλουτιστεί με πολλά άλλα στοιχεία που δημιουργεί έναν πιο προσωπικό ήχο καθώς και μια ιδιαίτερη και διαφορετική συνοχή στα κομμάτια. Αρκετά πιο μελωδικός και ατμοσφαιρικός από τις προηγούμενες κυκλοφορίες αλλά χωρίς να χάνετε σε κανένα σημείο η δυναμική και ο τσαμπουκάς που βγάζει αυτή η μπάντα.
Από το πρώτο δευτερόλεπτο ο δίσκος σε πιάνει από τα μαλλιά με το επιβλητικό “Empty Frames”. Σε πιάνει και σε πηγαίνει πραγματικά όπου θέλει. Ένταση, ενέργεια και ξαφνικά παράνοια και μετά γαλήνη. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα. Δεν κουράζεσαι ούτε ένα δευτερόλεπτο κατά την διάρκεια της ακρόασης. Τα επίπεδα έμπνευσης και δημιουργίας καλών riff δίνουν και παίρνουν και σε συνδυασμό με της εξαιρετικές εναλλαγές σε καθηλώνουν και κρατούν το ενδιαφέρον αμείωτο. Δεν θα προτείνω κομμάτια γιατί αν το κάνω θα αδικήσω τον δίσκο που είναι στο σύνολό του εξαιρετικός. Επίσης, αδυνατώ προσωπικά πλέον να δώσω έναν όρο στην μουσική τους και αυτό είναι που με ικανοποιεί ιδιαίτερα και με κάνει να συνειδητοποιώ ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι εξαιρετικό. Οι βάσεις είναι δεδομένες και κάποια βήματα ακολουθούνται πιστά αλλά σε κάποια σημεία τα πάντα μοιάζουν τόσο ξένα και τόσο ιδιαίτερα. Και αυτό είναι το γαμάτο!
Λοιπόν για να κλείνουμε, να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και να συνοψίσουμε με λίγες κουβέντες. Οι Tardive Dyskenisia κυκλοφόρισαν την τρίτη δισκογραφική τους δουλειά με τίτλο “Static Apathy in Fast Forward”. Ο δίσκος “τα σπάει” με όλη την σημασία της έκφρασης και να πάτε να τον αγοράσετε. Κάτι που ξέχασα. Μέσα σε όλα να συμπεριλάβετε την άριστη παραγωγή και τα καλύτερα φωνητικά που έχω ακούσει στο είδος από ελληνική μπάντα τα τελευταία χρόνια. Κλείνοντας, αναφέρω δύο πράγματα που με έκαναν επιπλέον χαρούμενο ακούγοντας τον δίσκο: 1) Αυτή η καταπληκτική παγκόσμιου βεληνεκούς και αξίας μπάντα (και όποιος τους έχει δει και live το ξέρει σίγουρα) είναι από την χώρα μας, 2) Σε αρκετά σημεία του “Static Apathy in Fast Forward” μου θυμίσανε τους πολυαγαπημένους μου Godflesh.
479 
