Τρίτη κυκλοφορία για τους Καναδούς The Agonist, τη metalcore μπάντα με την περιέργως ταλαντούχα vocalist Alissa White – Gluz. Φυσικά κι αυτό πάει στην ικανότητα εναλλαγής τόνων σε εκνευρίστηκα γρήγορη συχνότητα αλλά και το ύφος των φωνητικών της που δύσκολα ταιριάζουν με τα κομμάτια των The Agonist.
Ειδικά στο “Prisoners” οι Αμερικανοί το πήγαν ένα βήμα παραπέρα ως προς την ταχύτητα, κάτι που ύστερα από μερικά κομμάτια αφήνει σημάδια εξαναγκασμού, προφανώς όχι καλό σημάδι δηλαδή. Από μια γενικότερη ματιά ο δίσκος είναι (πολύ) γρήγορο metalcore με ίχνη από μοντέρνο deathcore. Και για να επιστρέψουμε στη frontwoman του εν λόγω σχήματος, να πούμε πως ιδιαίτερη εντύπωση αφήνουν και τα grunt φωνητικά της. Πόσους οπαδούς των Arch Enemy να έχουν τραβήξει στη πατρίδα τους άραγε;
Αν το τελευταίο ενθουσιάζει κάποιους ακόμα και στη σκέψη να θυμίσουμε ότι σημασία δεν έχει ο τρόπος ή το είδος αλλά το αποτέλεσμα και η ποιότητα. Αρχικά αυτό σημαίνει πολύ καλύτερα clean vocals, κατά δεύτερον σημαίνει πολύ εμπορικό metalcore της λεγόμενης πιτσιρικαρίας ονόματι “Αμερικανάκια” με, για άλλη μια φορά, την απουσία αβίαστου ήχου.
Όπως και να ‘χει, η ιδιομορφία του group έχει τραβήξει ήδη τον κόσμο του. Ίσως λοιπόν το γεγονός ότι το “Prisoners” είναι μια πολύ ρηχή core προσπάθεια να μην ενοχλήσει και πολύ.
429 
