Κάπως καθυστερημένη κριτική, αλλά δεν ανησυχώ, μιας και το “April” είναι από τους δίσκους που ούτως ή άλλως θέλουν το (χωρο)χρόνο τους. Όσοι γνώρισαν προ τριετίας τους Misuse με το ομώνυμο ντεμπούτο τους, ξέρουν πολύ καλά πως δεν περιμένουν τίποτα λιγότερο από έναν αξιοπρεπέστατο δίσκο post rock.
Η προσέγγιση είναι λίγο πολύ ίδια με αυτή της πρώτης δουλειάς, μόνο που στο “April” αλλάζει κάπως η συνταγή, μιας και έχουμε μια πιο εκτεταμένη χρήση ηλεκτρονικών στοιχείων, η οποία μάλλον λειτουργεί θετικά. Ή τέλος πάντων, αυτό είναι και το στοιχείο που διαφοροποιεί το album σε σχέση με τον προκάτοχό του. Εννοείται πως οι χαρακτηριστικές κιθαριστικές δομές του group δεν έχουν αλλοιωθεί και θεωρώ πως δε θα ξενίσει κανένα αυτή η (ας πούμε) αλλαγή. Ίσα ίσα που οι Misuse δεν έμειναν στάσιμοι, και πειραματίστηκαν ακόμη περισσότερο, εξελίσσοντας τον ίδιο τους τον ήχο. Πέντε συνθέσεις (δύο μερών η καθεμία) που στέκονται επάξια ανάμεσα σε τραγούδια σχημάτων όπως God Is An Astronaut (κυρίως) και Mogwai και συντελούν στη δημιουργία ενός 50λεπτου soundtrack, ότι πρέπει για τις κρύες μέρες που διανύουμε. Μια πολύ καλή προσθήκη για την post δισκοθήκη σας!
451 
