Με ενδεικτική ώρα έναρξης την 19:30, το άνοιγμα ης πόρτας του club εβδομήντα λεπτά αργότερα θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί απαράδεκτο. Όσο απαράδεκτο (in my opinion) είναι και να αποκαλείς ακόμα ένα venue ιστορικό τη στιγμή που ζει μόνο με τα ονόματα που έχει φιλοξενήσει στο παρελθόν.
Μπορεί η εν λόγω ενέργεια, η τεράστια αυτή καθυστέρηση, να είχε στόχο το ακόλουθο: να υπάρχει κόσμος στα Ελληνικά support σχήματα στα οποία συνήθως χειροκροτεί το σαράκι του χώρου. Από την άλλη, πόσο ηλίθιο ακούγεται αυτό: “θα έχουμε 50 άτομα που θα έρθουν στην ώρα που υποδείξαμε να περιμένουν άλλους 150 για να μπουν ώστε να μην είμαστε άδειοι”. Φίλε μου, θες μια καλύτερη λύση; Μην φέρνεις 45 άκυρα supporting acts.
Ως προς αυτό, μπαίνοντας στο club, στο οποίο ήδη έπαιζαν οι Exarsis, βρυχιόταν η φωνή (όπως νόμιζα) της lead τραγουδίστριας του group. Κι όμως, οι Exarsis εκτός απ’ τους δύο backing vocalists είχαν έναν κύριο τραγουδιστή. Τέλος πάντων. Το αξιοσημείωτο δεν ήταν αυτό. Ήταν τα προβλήματα ήχου που αντιμετώπισε το συγκρότημα κατά την ολιγόλεπτη παρουσία του στη σκηνή. Τι στο καλό; Είχαν μια παραπάνω ώρα για να ετοιμαστούν. Παρόλο λοιπόν που δύσκολα θα χαρακτήριζε κανείς τους Exarsis καλούς (τουλάχιστον εξαιτίας της περιγραφής μου), μπροστά απ’ τη σκηνή ήταν οι γνωστοί θαμώνες του club που έκαναν ζωντανή εξομοίωση rodeo. Ακόμα και τα… ας τα κάνει ο Θεός, crowd surfings έκαναν την εμφάνιση τους. Γενικότερα πάντως οι Exarsis έπαιξαν πολύ γρήγορο thrash συμπεριλαμβάνοντας στο set τους και μερικές διασκευές. Ο ήχος φυσικά ήταν άθλιος.
Πέρα απ’ τη θύελλα που δημιούργησαν τα τσιγάρα στον χώρο, η καθυστέρηση μεταξύ μπαντών ήταν μικρή οπότε, τουλάχιστον αυτό ήταν μια έννοια λιγότερη. Στο ασφυκτικά (;) γεμάτο venue έκαναν την εμφάνιση τους οι Κύπριοι Blynd. Δεν τους ήξερα πριν το live αλλά το ίδιο ισχύει και για τα τρία ονόματα που άνοιγαν. Σαφώς μεγαλύτερη σε διάρκεια η εμφάνιση τους την οποία έδειχναν να απολαμβάνουν έστω και λίγο όλοι οι παρευρισκόμενοι. Οι Blynd παρουσίασαν μια περισσότερο heavy και λιγότερο thrash εικόνα τους παίζοντας μάλιστα και ακυκλοφόρητο υλικό. Δυστυχώς ο, ακόμα, άθλιος ήχος των ηχείων υποτίμησε τον ήχο τους, ειδικά τις κιθάρες, περισσότερο απ’ όσο θα μπορούσαμε να παρατηρήσουμε.
Η ώρα περνούσε αλλά ήμασταν πολύ κοντά στο κυρίως πιάτο. Επόμενη στάση, οι Αντίδραση οι οποίοι είναι ομολογουμένως ένα απ’ τα μεγάλα όνομα της hardcore και punk Ελληνικής σκηνής. Για εμένα αυτά είναι απ’ τα είδη μουσικής που μισώ. Ακόμα κι έτσι όμως δεν με ενόχλησαν live κι όπως παρατήρησα, δεν ενοχλήθηκε γενικά κανείς. Ο ήχος του club άρχισε να φτιάχνει κάπως και τα πνεύματα ηρέμησαν λίγο μετά το προηγούμενο act. Αρκετοί ξαφνιάστηκαν φυσικά αφού μάλλον κάτι τους κόλλαγε στραβά στην ακοή τους. Κι εδώ αποκτά νόημα η προαναφερθείσα φράση “μην φέρνεις 45 άκυρα supporting acts”. Στο κλείσιμο της εμφάνισης τους εκτέλεσαν το ομώνυμο κομμάτι τους, “Αντίδραση”. Μια απ’ της… πιο rodeo στιγμές της βραδιάς. Τουλάχιστον για πριν από…
… τους Sodom. Άλλο ένα Γερμανικό όνομα που αποδεικνύει την αγάπη του για το Ελληνικό κοινό επιστρέφοντας για να συνεχίσει τα μαθήματα σεμιναρίου “Πώς να τα σπάσετε με thrash”. Γι’ αυτό και εδώ κολλάει άνετα να πούμε πως όποιος έλειψε, όλο και κάτι έχασε. Από την άλλη, πολλοί ήταν κι αυτοί που τους έβλεπαν για πολλοστή φορά χωρίς να έχουν χάσει καθόλου από την ανυπομονησία τους.
Ευτυχώς τώρα ο ήχος ήταν καλός. Το τρίο των Sodom ξεκίνησαν με το ομότιτλο κομμάτι του τελευταίου τους δίσκου, “In War and Pieces”. Κλασσικά κι αγαπημένα κομμάτια ακολούθησαν αλλά για ότι κι αν επρόκειτο, ο παροξυσμός κάτω απ’ τη σκηνή δεν σταματούσε σχεδόν ακόμη και για τις διακοπές μεταξύ κομματιών. Οι Sodom παρέδιδαν ρεσιτάλ τη στιγμή που η φωνή του κοινού σαν μ ια εκτελούσε σαν ύμνους όλους τους στίχους του συγκροτήματος. Και μιας και κατακεραύνωσα το club θα παραδεχτώ πως αυτή ήταν απ’ τις δυναμικότερες στιγμές που φιλοξένησε στο έτος που μας φεύγει σε μερικές εβδομάδες.
Για να επιστρέψουμε στο “… κλασσικά κι αγαπημένα κομμάτια ακολούθησαν…” μπορούμε άνετα να πούμε ότι είχαμε να κάνουμε με ένα απ’ τα καλύτερα setlists των Γερμανών στη χώρα μας. Ακόμα κι αυτοί που δεν έχουν παρακολουθήσει προηγούμενη συναυλία τους, όπως εγώ. “Agent Orange” αμέσως μετά από διασκευή σε Motörhead με το κομμάτι “Iron Fist”. Και μόνο απ’ αυτό μπορείτε να παραδειγματιστείτε σε περίπτωση κατεδάφισης κτηρίου… αν για κάποιο λόγο χρειαστεί να το κάνετε.
Παρακάτω ακολουθεί το setlist αυτής της εξαίρετης εμφάνισης στην οποία οι Sodom Και το κοινό ήταν φίλοι και μια δεμένη παρέα. Προφανώς αυτά είναι που δεν χάνονται αλλά πάντα ελπίζουμε ότι θα υπάρχει και επόμενη φορά.
Sodom setlist:
In War And Pieces
Sodomy And Lust
M-16
Outbreak Of Evil
Fuck The Police
Burst Command Till War
The Saw Is The Law
Proselytism Real
The Art Of Killing Poetry
I Am The War
Eat Me
City Of God
The Vice Of Killing
Blasphemer
Iron Fist (Motörhead cover)
Agent Orange
Ausgebombt
Sodomized
Remember The Fallen
Bombenhagel
Κείμενο: Παναγιώτης Πετρόπουλος
425 
