Είχα αναφέρει ξεκάθαρα ότι το “Lady In Gold”, τελευταίο album των σουηδών θεούληδων του σύγχρονου blues, αν και δεν ήταν τελικά τόοοσο κακό, εντούτοις απείχε πολύ από τις πρώτες δουλειές της μπάντας (βλέπε “Devil Man”).
Με υλικό πολύ πιο “φωτεινό” σε σχέση με το παρελθόν του, σίγουρα φανέρωνε μια άλλη πτυχή των Blues Pills, πιο “γλεντζέδικη”. Κάτι που φαίνεται ολοκάθαρα στο “Lady In Gold – Live In Paris”, μια ακόμη live κυκλοφορία η οποία παρουσιάζει τους Blues Pills πάνω στο σανίδι, σε ένα show μπροστά στο κοινό του Παρισιού στο οποίο τα τραγούδια αποδεικνύουν αυτή τη φύση τους μιας και ακούγονται ιδανικά σε live συνθήκες, παράλληλα με πολλά άλλα που εμφανίστηκαν στις προγενέστερες δουλειές της μπάντας.
Φυσική πρωταγωνίστρια του όλου event είναι φυσικά η ξανθιά θεά Elin Larsson και το καταπληκτικό της λαρύγγι. Ερμηνεύει στην εντέλεια το υλικό από όλη τη σύντομη αλλά τόσο περιεκτική δισκογραφικά ιστορία της μπάντας, η επικοινωνία της με το πολυπληθές κοινό είναι άριστη και το αποτέλεσμα είναι ένας ζωντανός δίσκος που αν μη τι άλλο θα ευχαριστηθεί κάθε φίλος ακροατής τους.
Τα κομμάτια ακούγονται κατά κάτι πιο γρήγορα (λείπουν κομμάτια όπως το “No Hope Left for Me”, προσωπικά το βρίσκω λογικό γιατί μάλλον θα αποτελούσαν “κοιλιά” στη ροή του live αν και ένα από τα συγκλονιστικότερα τραγούδια που έχουν γράψει) έχοντας έναν σχετικά πιο ανθεμικό, πιο rock ‘n’ roll χαρακτήρα, οι εκτελέσεις από τον Zach Anderson (μπάσο) και την παρέα του (η οποία συμπληρώνεται με τον Rickard Nygren στις κιθάρες και στα πλήκτρα, συνοδεύοντας τον εξαιρετικό Dorian Sorriaux) είναι αλάνθαστες και ζωηρές ενώ και ο ήχος είναι πολύ καλός για τα δεδομένα μιας ζωντανής εμφάνισης.
Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από μια κυκλοφορία που δικαιολογείται εμπορικώς, αν και όχι απαραίτητη, ένα album που κάλλιστα έχει και ταυτόχρονο best of ρόλο. Από την άλλη, είτε είσαι φίλος της μουσικής τους είτε περιστασιακός ακροατής, σίγουρα θα περάσεις καλά ακούγοντάς το και θα θαυμάσεις μια μπάντα που έχει την ικανότητα να μεταστρέφει το υλικό της για την παραγωγή κεφιού, μια καλοκουρδισμένη μηχανή παλιακού rock / blues η οποία βρίσκεται στο peak της παράλληλα με τη θέση της στην elite του revival χώρου. Ο γράφων εγκρίνει (θα ρωτήσει και την γνωστή barwoman της στήλης που είναι ειδική επί του αντικειμένου όταν θα του επιτρέψουν τα οικονομικά του να βγει να πιεί τα τσιπουράκια του κι αυτός), ευχαριστήθηκε την ακρόαση αλλά περιμένει την επόμενη full length δουλειά αυτού του ταλαντούχου σχήματος. Ίδωμεν και ας ρεύσει το ηδύποτον…
https://www.facebook.com/BluesPills/
http://www.bluespills.eu/index.php/
622 
