Τέταρτο album από τους Σουηδούς death / goth / prog metallers In Mourning οι οποίοι απήλαυσαν αρκετές δόσεις δημοτικότητας με το πολύ όμορφο debut τους “Shrouded Divine”, το 2008.
Τέσσερα χρόνια μετά το, επίσης αξιόλογο, “The Weight of Oceans“, οι In Mourning συνεχίζουν να εξελίσσουν το όχι και τόσο συνηθισμένο υβρίδιο τους, το οποίο είναι ένα αμάγαλμα ευθέως doom αναμεμειγμένο με πολλά από τα καλύτερα στοιχεία από χώρους όπως το Opethικό death metal, το Leprousικό (ή ακόμη και το ελληνικό, των Agnosia ή των Psycrence, για παράδειγμα) prog metal και το goth / doom metal των Katatonia, των Insomnium ή των Immensity (δεν κατάλαβα, γιατί να μην τίθενται μερικά από τα εγχώρια αριστουργήματά μας ως μέτρο σύγκρισης, έχουν να ζηλέψουν πολλά πλέον οι κυκλοφορίες μας από τις αντίστοιχες του εξωτερικού; Σου απαντώ, όχι).
Εντυπωσιακή συνθετική άποψη (το αργό death metal τους εξακολουθεί να μπολιάζεται με progressive, καθαρά σκανδιναβικές, σφήνες, αλλά παραμένει σε μελαγχολικά doom πλαίσια, αγγίζοντας πάμπολλες φορές εκλεπτυσμένες ατμόσφαιρες από τον post rock / metal χώρο), εξαιρετικές εκτελέσεις, προσφέρουν ένα φρέσκο, αυτόφωτο σχετικά, σύνολο έξυπνης και πολύ ενδιαφέρουσας μουσικής.
Μέσα στα μεγάλης διάρκειας τραγούδια τα οποία δίνουν την άνεση στα μέλη να ξεδιπλώσουν τις ιδέες τους, συνάντησα μελωδικά αλλά τεχνικότατα και πολύ σκληρά riffs από τους κιθαρίστες Bjorn Pettersson και Tim Nedergard , σεμιναριακό Sieges Evenικό ρυθμικό υπόβαθρο από τους Pierre Stam (μπάσο) και Daniel Liljekvist (drums) ενώ ο Tobias Netzell με τα θαυμάσια growls του, καθορίζει τον death χαρακτήρα αυτού του εντυπωσιακού συνθετικά και εκτελεστικά album.
Μου άρεσαν τα “Fire And Ocean”, ένα κομμάτι στα μονοπάτια των Insomnium, το φοβερό “The Grinning Mist” που μου έφερε στο νου τους λατρεμένους μου Ansur (νορβηγική prog μπάντα των οποίων το “Warring Factions” του 2008 πρέπει οπωσδήποτε να ακούσουν όλοι οι progόπληκτοι), το “Ashen Crown” με τις Opeth πινελιές και τον καταπληκτικό, ταξιδιάρικο επίλογό του, η περιπέτεια του “The Call To Orion” και η αλλοπρόσαλλη doom φύση του επιλογικού φερώνυμου track, δείγματα μουσικής που με κέρδισαν από την πρώτη ακόμη ακρόαση, κάτω από έναν λιτό ήχο ο οποίος είναι καθαρός και λεπτομερής (ίσως μια πιο big sound παραγωγή να απογείωνε το έτσι κι αλλιώς εξαιρετικό υλικό του ”Afterglow”, αλλά έχω την αίσθηση ότι αυτή η ηχητική γύμνια δρα υπέρ στο τελικό αποτέλεσμα, η μουσική των In Mourning αφήνει μια αίσθηση παρελθοντικής, μεταπολεμικής μελαγχολίας, στοιχείο που θεωρώ ότι είναι το κύριο ατού αυτού του album).
Το “Αfterglow” είναι ένα ολοκληρωμένο έργο ψυχοπαλευτικής μουσικής που η χρήση του συνίσταται σε διαθέσεις που τείνουν προς το μαύρο. Απευθύνεται σε ένα όχι και τόσο μεγάλο φάσμα ακροατών ή αν θέλεις, προτείνεται σε όχι χαρούμενους, “Amita Motion”, εγκεφάλους. Εδώ το ποτό είναι κώνειο με στυμμένο υδροκυάνιο, με πολύ πάγο και σουγιά αντί για ομπρελίτσα. Πιες, αλλά να έχεις και κάνα κουβά δίπλα σου, ίσως σου χρειαστεί. Πολύ καλή προσπάθεια, καλλιτεχνικό άλμα για την μπάντα σίγουρα και πιστεύω ότι ως σχήμα έχουν ακόμη πολλά να δώσουν.
761 
