SINDROME: “Resurrection- The Complete Collection”

Την εποχή που η underground σκηνή αποτελούσε κινητήρια δύναμη για τη metal σκηνή και οι ανταλλαγές κασετών έδιναν κι έπαιρναν, πάμπολλα ήταν τα σχήματα που τελικά κατάφεραν να αναδυθούν στη μουσική βιομηχανία, αλλά ακόμη περισσότερα εκείνα που έμειναν στην αφάνεια.

Οι Sindrome ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία, παρά το δυναμικό τους μπάσιμο στο thrash κουρμπέτι. Με το πρώτο τους κιόλας demo, “Into the Halls of Extermination” (1987), κατάφεραν να supportάρουν σχήματα όπως Whiplash και Death, κάτι που αν μη τι άλλο, δίνει γερές βάσεις για τη συνέχεια.

Η φυγή όμως του βασικού κιθαρίστα, Chris Mittleburn, ένα χρόνο μετά, δημιούργησε μια συνθετική ρωγμή η οποία άργησε να καλυφθεί, με αποτέλεσμα η επόμενη, πάλι demo, κυκλοφορία, “Vault of Inner Conscience”, να βγει το 1991, ενώ δυο χρόνια μετά επήλθε και η οριστική διάλυση του group.

Οι συλλέκτες, όπως και οι λάτρεις της thrash σκηνής εκείνης της εποχής, σίγουρα γνωρίζουν το όνομα, αλλά δύσκολα μπορούσαν να βρουν το υλικό των Sindrome, έτσι λοιπόν η Century Media επανακυκλοφορεί σε remastered έκδοση διπλού CD τα demo της μπάντας, μαζί με ένα unreleased κομμάτι (“Brought to the End”), συν την εμφάνιση του συγκροτήματος στα πλαίσια της “Scream Bloody Gore” tour, μαζί με τους Death. Μάλιστα, στο “Live at the Iron Hall”, βρίσκονται δυο συνθέσεις που ουδέποτε ηχογραφήθηκαν στο studio.

Ηχητικά, οι Sinbreed ανήκουν στη μεγάλη των 80s thrash σχολή, δίχως όμως τις τσιρίδες στα φωνητικά, τα οποία διέθεταν την, τρόπον τινά, παρανοϊκή χροιά του Troy Dixler, η οποία υιοθετήθηκε από λογής μπάντες του χώρου στο μέλλον.

Τα demo του σχήματος αποτελούν τρανό δείγμα της underground σκηνής των late 80s και παρότι οι Sinbreed ουδέποτε κατάφεραν να κάνουν το επόμενο βήμα, άφησαν μια παρακαταθήκη η οποία σε κάνει να αναρωτιέσαι τι θα γινόταν άπαξ και δε διαλυόντουσαν τόσο σύντομα.

481

Avatar photo
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1391 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.