Είσαι λάτρης της σχολής του Bay Area, αλλά σου αρέσκεσαι και σε πιο μοντέρνους ήχους; Οι Disquiet παρέχουν τη λύση, μέσω του δεύτερου full length τους, “The Condemnation”.
Συνδυάζοντας thrash επιρροές παλαιάς κοπής και death-ίζουσα νοοτροπία, το σχήμα αποφεύγει τις άμεσες αναφορές στους old school πρεσβευτές του ήχου, δημιουργώντας ένα κράμα ιδιαίτερα γοητευτικό για το μέσο αυτί.
Σε πολλές στιγμές διακρίνονται κι αρκετές Sepultura-ικές εξάρσεις, που παραπέμπουν περισσότερο στις πρώτες δουλειές τους, κάτι που προφανώς είναι από μόνο του θετικό.
Η κύρια ένσταση είναι πως το album κάνει μερικές κοιλιές, κυρίως ελέω της διάρκειας μερικών κομματιών, αλλά σε σύνολο έχουμε να κάνουμε με μια πολύ καλή δουλειά, που τιμά το μέσο headbanger και σέβεται τον neo-thrasher.
Οι μη-λάτρεις του ακραίου ήχου, ας το προσπεράσουν με ελαφρά. Οι υπόλοιποι ας ρίξουν μια ακρόαση στο “The Condemnation”, γιατί όλο και κάτι θα βρουν μέσα στις καταιγιστικές συνθέσεις του για να τους κερδίσει.
426 
