Δευτέρα βράδυ στο An, παράξενη ομολογουμένως μέρα για live, οι εκ της αντίπερα όχθης του Ατλαντικού ορμώμενοι, θιασώτες του melodic harcore Defeater, βρέθηκαν για πρώτη φορά στην Αθήνα.
Η αλήθεια είναι πως το εν λόγω ιδίωμα δε θα χαρακτηριζόταν ως το δημοφιλέστερο στα εγχώρια δεδομένα και με γνώμονα ότι δεν πρόκειται για ένα από τα major ονόματα του χώρου του (ακόμα), νομίζω πως ήταν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους φίλους του σχήματος, να τους ακούσουν ζωντανά. Γύρω στις εννιά, έξω από το An σκόρπιες παρέες πίνουν μπίρες και μαθαίνουμε πως το live θα ξεκινήσει κατά τις δέκα τελικώς. H προσέλευση στη αρχή ήταν αρκετά περιορισμένη και τα opening acts παρουσίασαν τις δουλειές τους με το κενό ανάμεσα στους early birds που είχαν καβατζωθεί στο κάγκελο έως αυτούς που έκαναν βόλτες στα bars του χώρου να μην καλύπτεται.
Τη βραδιά ανοίγουν οι Bow to the King με ήχο συμπαγή ως τείχος, τεχνικά άρτιες εκτελέσεις και σκληρά φωνητικά στο μεγαλύτερο μέρος των κομματιών τους. Ενεργητικότατοι στη σκηνή, όπως επιτάσσει και το είδος τους, έδωσαν δυναμικό παρόν. Η συνολική εμπειρία ήταν θετική, αν και νομίζω πως η female vocalist που έχουν επιλέξει, ενδεχομένως λόγω αμηχανίας, τόσο κινησιολογικά όσο και φωνητικά, ήταν σαν ξένο σώμα σε σχέση με το κατά τα άλλα δεμένο σύνολο. Παρουσίασαν μέρος της δουλειάς τους, έχοντας το “A Circle of Violence” προς κυκλοφορία.
Στη συνέχεια τη σκηνή κατέλαβαν οι Bring Back Persephone. Με το “REVIVAL” να είναι σε πρώτο πλάνο λόγω επικείμενης κυκλοφορίας, το τετραμελές σχήμα επικεντρώθηκε στην παρουσίαση του. Σκληρός ήχος και screams σε όλη τη διάρκεια, οι Bring Back Persephone δίνοντας όλη τους την ενέργεια και τον καλύτερό τους εαυτό σε ένα ημίωρο set προετοίμασαν την ατμόσφαιρα κατάλληλα. Επιπλέον, προσέθεσαν και διασκευές που τραγουδήθηκαν ομού από όσους βρέθηκαν μπροστά στη σκηνή.
Για το τέλος της βραδιάς, οι Defeater καταλαμβάνουν τo stage λίγο μετά τις έντεκα. Το κενό μπροστά από το stage έχει καλυφθεί και η κατάσταση είναι πλέον αξιοπρεπής από άποψη προσέλευσης. Η είσοδος γίνεται με το ήπιων τόνων “Brothers” και ακολουθούν εγκάρδιες ευχαριστίες από τον frontman του σχήματος για την ευκαιρία που τους δόθηκε να έρθουν. Πολύ καλός ήχος και συνθήκες σε όλη τη διάρκεια ευνόησαν την εμφάνιση.
Παρακολουθώντας κανείς ζωντανές εμφανίσεις του συγκροτήματος στο Tube, μπορεί να παρατηρήσει πως έχουν ένα ιδιαίτερο χάρισμα να επικοινωνούν με τον κόσμο, να τον βάζουν να συμμετέχει σε γεγονός που λαμβάνει χώρα. Αυτό αξιοποίησαν και σε αυτή την περίπτωση και σύντομα άρχισαν τα stage diving από θαρραλέους και το συμμετοχικό τραγούδι άνωθεν και κάτωθεν της σκηνής. Το γεμάτο set άντλησε υλικό και από τα τρία album της μπάντας ικανοποιώντας τους πάντες. Kομμάτια που έχουν ξεχωρίσει από τη δισκογραφία τους όπως το “Empty Glass” έφτασαν τη βραδιά στις κορυφώσεις της. Εncore και το live φτάνει στο τέλος της με το “Bled Out”.
Οι Αμερικανοί τίμησαν πραγματικά το κόσμο που τους έφερε έως εδώ, δίνοντας ένα πολύ καλό show, γεμάτο ένταση και ενέργεια. Ασταμάτητοι επί σκηνής, έδωσαν τα πάντα και κέρδισαν επάξια το χειροκρότημα από τον κόσμο, ο οποίος ήταν λίγος μεν αλλά δικαιωμένος δε, για την επιλογή του.
photos: Χριστίνα Αλώση
420 
