ΕΙΔΟΣ: Stoner/Doom Metal
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΗ: Argonauta Records
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 27/3/2020
Οι Smoke Mountain, είναι ένα τρίο από το Tallahassee της Florida που επιδίδεται σε stoner/doom metal ρυθμούς, με κάποια fuzz rock στοιχεία. Από την ιδέα της σύλληψής τους πριν περίπου 4 χρόνια έως και σήμερα, η μπάντα κατάφερε να συστηθεί με το ομώνυμο EP της το 2017, ενώ τρία χρόνια μετά ετοιμάζεται για το ντεμπούτο album της με τίτλο “Queen Of Sin”.
Το Αμερικανικό τρίο, έχει καταφέρει να τιθασεύσει τις όποιες επιρροές του δημιουργώντας έναν μοναδικό ήχο, ελπίζοντας να ξεχωρίσουν στο “σωρό” των stoner/doom groups που “στοιβάζονται” καθημερινά τα τελευταία χρόνια. Κινούμενοι σε ένα ευρύ ηχητικό φάσμα, που ξεκινά από psychedelic και fuzz rock και αγγίζει το stoner/doom metal και εμφανείς ροπές σε συγκροτήματα όπως οι Doors, οι Kyuss και οι Fu Manchu περισσότερο, κατάφεραν να παντρέψουν όλα εκείνα τα στοιχεία που θεώρησαν ότι αγγίζουν τον ιδεατό ήχο για τη μπάντα. Αν προσθέσεις δε και την psycho/desert ατμόσφαιρα που επικρατεί στο δίσκο, τότε έχεις αντιληφθεί το stoner “συνονθύλευμα” των Smoke Mountain.
Για να πω την αλήθεια, ποτέ δεν είχα ροπή προς τις “θορυβώδεις” μπάντες. Αυτές που “κατάφερναν” να “ποτίσουν τον καθαρό τους ήχο” με fuzz φόρμες, ώστε να τον κάνουν πιο “βρώμικο”, πιο high. Νομίζω ότι γίνονται βαρετές, χάνοντας το νόημα που είναι η ίδια η μουσική. Βέβαια, υπάρχουν και αυτές οι εξαιρέσεις (Orange Goblin, Kyuss, Fu Manchu κ.λ.π.) που κατάφεραν να με κερδίσουν, όπως και το μεγαλύτερο μέρος του metal κοινού, ίσως επειδή έμειναν προσκολλημένοι στα παλιά, “καθαρά” ηχητικά μονοπάτια. Με βάση τα παραπάνω λοιπόν, θεωρώ ότι το “Queen Of Sin” είναι ένα album που ναι μεν θυμίζει τα “ιερά τέρατα” του παρελθόντος, θα μαγνητίσει το νεαρό “θορυβώδες” κοινό, αλλά η πολύ φασαρία μάλλον το “χαλάει”. Ίσως με λίγο “καθαρότερο” ήχο, οι πιθανότητες για έναν εξαιρετικό δίσκο να αυξάνονταν σημαντικά. Και προς Θεού, σκοπός μου δεν είναι να χαντακώσω τη προσπάθεια των τριών Αμερικανών, αλλά να χτυπήσω ίσως ένα “καμπανάκι” για να μη μπούνε και αυτοί στο “σωρό”. Άλλωστε, δε νομίζω ότι και οι ίδιοι να θέλουν να φανούν βαρετοί από το πρώτο κιόλας album τους.
Σίγουρα οι συνθέσεις του δίσκου είναι παραπάνω από ικανοποιητικές και αυτό φαίνεται ακούγοντας τα “Midnight Woman”, “I Walk Alone” και “Deathproof” όπου κυριαρχούν πιο καθαρά μουσικά riffs. Η ψυχεδελική δε ατμόσφαιρα που επικρατεί στο δίσκο, εμπλουτίζει τον ήχο της μπάντας και δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις για τον ακροατή, ώστε να “βυθιστεί” στη μουσική των Smoke Mountain. Τα γυναικεία φωνητικά που φαντάζουν να έρχονται από το βάθος ενός ανεξερεύνητου πηγαδιού, ενισχύουν τις psychedelic επιρροές της Αμερικανικής τριάδας και η αναμόχλευσή τους με fuzz rock στοιχεία, βγάζει ένα πιο “σκοτεινό” αποτέλεσμα. Τα “Master Serpent” και “Touch The Sun”, είναι χαρακτηριστικά fuzz/stoner κομμάτια, ενώ οι doom επιρροές των Smoke Mountain παίρνουν “σάρκα και οστά” στα “End Of Days” και στο ομώνυμο “Queen Of Sin”.
Θεωρώ ότι όποιος γουστάρει τη “φασαρία”, θα βρει το “Queen Of Sin” ικανοποιητικό. Για τους υπόλοιπους, οι τρεις κορυφαίες στιγμές του δίσκου (“Midnight Woman”, “I Walk Alone” και “Deathproof”) δε νομίζω ότι αρκούν να κάνουν ενδιαφέρον το album στο σύνολό του. Ίσως δείχνουν ότι οι Αμερικανοί metallers έχουν ποιότητα, αλλά θα πρέπει να προσπαθήσουν περισσότερο. Εκτός αν θέλουν να απευθύνονται, σε ένα συγκεκριμένο μικρό κοινό. Τότε, πιστεύω ότι θα πετύχουν το σκοπό τους.
Facebook: https://www.facebook.com/smokemountaindoom/
471 
