Είδος: Groove Metal / Metalcore
Δισκογραφική: Nuclear Blast Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 7 Οκτωβρίου 2022
Ξεκάθαρα και από τις πρώτες ακροάσεις, ένας πολύ καλός δίσκος. Ο λόγος για το “Omens”, τη νέα δημιουργία των πασίγνωστων Αμερικανών metallers Lamb Of God οι οποίοι εν έτει 2022 μάλλον συμπύκνωσαν την 20ετή (και βάλε) εμπειρία τους πάνω στην τραγουδοποιΐα του σύγχρονου ακραίου metal και κάνουν ένα αξιοπρεπέστατο νέο βήμα μετά το προ διετίας ομώνυμο album τους και το ελέω covid live διάλειμμά τους “Lamb Of God – Live In Richmond, VA”.
Το “Omens” είναι βαρύ. Πολύ βαρύ. Έχει φοβερό ήχο, διαυγέστατο και ολοκάθαρο. Που κάνει τα riffs των Mark Morton / Willie Adler να ακούγονται δυναμικότατα και τις δομές των κομματιών να μοιάζουν με γρανιτένιους τοίχους. Τα mid tempo σημεία έχουν ισχυρότατη headbanging-ότητα και είναι συμπαγέστατα. Τα δε γρήγορα parts είναι σαρωτικά με το δίδυμο των John Campbell (μπάσο) και Art Cruz (drums) να δίνουν τα ρέστα τους εκτελεστικώς.
Είναι σίγουρα το πιο άμεσο υλικό που συνέθεσαν ποτέ. Και το πιο “ευκολοχώνευτο”, απομακρυσμένο από τον χείμαρρο των riffs που στερούσαν τη δυνατότητα απομνημόνευσης και αφομοίωσης εν γένει στις προηγούμενες δουλειές τους. Δυναμιτάκια με μέσο όρο τα 4 λεπτά στα οποία μπαίνεις στο νόημα από το πρώτο δευτερόλεπτο. Υψηλότατη τεχνική που διατρανώνει ακόμη περισσότερο το γεγονός ότι πρόκειται για παικταράδες ολκής (άκου το “Ditch” που αποτελεί σεμινάριο στο χώρο του metalcore). Ο Randy Blythe εξακολουθεί να ακούγεται πολύ τσατισμένος. Σαφέστατη οργή πλήρως συρραμένη στις συνθέσεις, αποδεικνύει ότι ανήκει στην elite των performers χωρίς να “μαλακώνει” σε κανένα σημείο στο σύνολο.
Γενικά δεν υπάρχουν αυξομειώσεις στην ποιότητα των κομματιών, όλα είναι σε υψηλό επίπεδο και τα καλλιτεχνικά peaks είναι τόσα ώστε να αποτελούν “κορυφογραμμή”. Τα “Nevermore”, “To The Grave”, “Gomorrah”, “Grayscale”, το ομότιτλο track και το “Ill Designs” τσακίζουν σβέρκους και εγγυώνται σπάσιμο των αλάτων ενώ ξεχώρισα τους ύμνους “Vanishing” και “Denial Mechanism” (είναι γνωστή η λόξα του υπογράφοντα για τη speed πλευρά του extreme metal). Κερασάκι στην τούρτα το πολύ καλό επιλογικό “September Song” στο οποίο ενυπάρχει η όποια μελωδικότητα στέρησαν οι Lambs από το υπόλοιπο album.
To “Omens” μου άρεσε πολύ. Δεν έχει περιττά μέρη ούτε εμφανείς αδυναμίες στην παραγωγή. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι πρόκειται για απολύτως “επαγγελματική” δουλειά αλλά τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Ίσα – ίσα που η ψυχρή – σχεδόν ρομποτική – οπτική του album κρύβει, μέσω της δύναμης και της σφοδρότητας που αποδίδεται, μια καλά θωρακισμένη και εσωστρεφής απόγνωση που πασχίζει να μην αποκαλυφθεί για να μη επιδείξει ούτε ίχνος ανθρώπινης αδυναμίας. Αλλά παράλληλα δεν κάνει καμιά προσπάθεια να αρνηθεί την ύπαρξή της. Θα έλεγα το εστιακό επίκεντρο αυτής της δουλειάς: η αδιάλλακτα “μαχητική” φύση του σύγχρονου ανθρώπου απέναντι στο ψυχολογικό χάος που δείχνει να κυριαρχεί. Τσεκάρεις και κρίνεις φίλε ακροατή.
Facebook: www.facebook.com/lambofgod
Official page: www.lamb-of-god.com
477 
