ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

(Συνέχεια από το Ά μέρος).Την λύση έδωσε η θεά Τύχη. Στo studio που ακόμα διατηρούσε ο Steve Loeb, ακόμα manager των Riot, ηχογραφούσε το demo του ένα μικρό jazz group που είχε ως μπασίστα τον Tony Moore. O studio manager Dave Harrington, που ήταν φίλος του Tony του είπε ότι μια metal μπάντα ψάχνει τραγουδιστή και έχει οντισιόν την άλλη βδομάδα και του έδωσε ένα demo του “Thundersteel”. O Moore, που εκείνη την εποχή δεν είχε ιδέα από metal, μάθαινε μια τεχνική που λεγόταν Volcano και την χρησιμοποιούσαν οι τραγουδιστές της όπερας και επιπλέον είχε το ταλέντο, οπότε όταν πήγε στην οντισιόν άφησε τον Mark άφωνο και έτσι την επόμενη μέρα ήταν ο νέος τραγουδιστής των Riot. […]

Έχουν περάσει τουλάχιστον 20 χρόνια και δεν θα ξεχάσω τη μέρα που αγόρασα το “Thundersteel” των Riot από το Rock City. Κλασσικά Σάββατο πρωί, ξεκίνησα με τα φιλαράκια για την καθιερωμένη βόλτα στα δισκάδικα του κέντρου, αναζητώντας νέους μουσικούς ήρωες, αφού ήδη είχαμε λιώσει δίσκους από Maiden, Metallica και λοιπά μεγαθήρια. Με το που γύρισα σπίτι έτρεξα να ακούσω τα δισκάκια που είχα αγοράσει και με το που έβαλα να ακούσω το “Thundersteel”, αυτό ήταν. Μου τίναξε τα μυαλά στον αέρα! […]

Όλα ξεκίνησαν στα μέσα του ’80, όταν τρεις, απλοί τότε, άνθρωποι αποφάσισαν να δημιουργήσουν το δικό τους συγκρότημα, το οποίο θα επηρέαζε πολλούς καλλιτέχνες του rock την επόμενη δεκαετία. Εκείνη την “χρυσή” εποχή, όταν ακόμα το είδος της metal και άλλα subgenres της rock μουσικής ήταν στη μόδα, ο νεαρός τραγουδιστής, κιθαρίστας και drummer Chris Cornell, ο κιθαρίστας Kim Thayil και ο μπασίστας Hiro Yamamoto αποφάσισαν να δημιουργήσουν τους θρυλικούς Soundgarden το 1984 και να κάνουν τη δική τους “επανάσταση”. […]

Ωστόσο τίποτα δεν είναι για πάντα, έτσι και οι Fields of the Nephilim, το 1991 έπαιξαν τις τελευταίες συναυλίες τους στο Λονδίνο στο διήμερο “Festival Of Fire”. Το τέλος αυτής της λαμπρής δημιουργικής περιόδου αποτυπώνετε στο live CD “Earth Inferno” και το βίντεο “Visionary Ηeads” και ακολουθεί η συλλογή “Revelations”, όπου έχουμε το τέλος εποχής. […]

“Forever Remain” ίσως η φράση που χαρακτηρίζει απόλυτα ένα συγκρότημα όπως είναι οι Fields of the Nephilim. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε καθοριστικότερη επιρροή και διαμόρφωση από ένα συγκρότημα του οποίου μάλιστα η αποδοχή είναι καθολική από όλο το φάσμα της Underground μουσικής (από τον gothic ατμοσφαιρικό χώρο μέχρι το και το metal). Σε προσωπικό επίπεδο θα τολμούσα να αναφέρω ότι οι Fields Of The Nephilim αποτέλεσαν παράγοντα διαμόρφωσης  χαρακτήρα και σκέψης, με στιγμές που παραμένουν ανεξίτηλα χαραγμένες στο μυαλό και την ψυχή του υπογράφοντα, αφού ακόμη και σήμερα οι Fields παραμένουν κάτι παραπάνω από μια μουσική συντροφιά , αφού έχουν συνδεθεί  με τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής μου. […]

«Είμαι ο δικός σου Αντίχριστος, δείξε υπακοή…» […]

Η υπομονή είναι αρετή, ένα χαρακτηριστικό το οποίο στον καιρό που ο άνθρωπος έχει ανάγει την ακατάπαυστη προσπέλαση της πληροφορίας σε απόλυτη αξία, λογίζεται ως πολυτέλεια (αν όχι περιττή και ρομαντική “ασυναρτησία”). […]

Πάλι εδώ αγαπητοί Retroladies (άραγε υπάρχουν;) και Retrogentlemen και σ’ αυτό το άρθρο (και στο έντυπο του Retro Planet) και ξεκινώντας να δηλώσω εξ αρχής το πόσο με βασανίζουν οι πρόλογοι και οι εισαγωγές! Ειδικά δε αν πρόκειται να καταγραφούν σκέψεις και εμπειρίες για κάποια από τα λεγόμενα “μεγαθήρια” του rock ήχου συνολικά που επέδρασαν καταλυτικά στην ψυχοσύνθεση του γράφοντος. Για παράδειγμα: Πως να ξεκινήσεις και τι να πρωτογράψεις για τους Βρετανούς Queen; […]