AHAB

Οι AHAB είναι αυτοί που φρόντισαν να γίνει ένα πολύ δυνατό μπάσιμο στη metal δισκογραφική σεζόν του 2023, όταν ήδη από το α’ μισό του Γενάρη μάς χάρισαν το εντυπωσιακό “The Coral Tombs” (review).

Αυτήν τη φορά, το nautik doom τους μας μεταφέρει στα σωθικά του μεταλλικού κήτους που συνέλαβε η φαντασία ενός εκ των σπουδαιότερων παραμυθάδων της παγκόσμιας λογοτεχνίας πριν από ενάμιση αιώνα και μας βυθίζει στις θεοσκότεινες αβύσσους των ωκεανών, όπου συναντάμε έναν αλλόκοτο, υποβρύχιο κόσμο και έναν τρομακτικά ελκυστικό αντιήρωα. Το rockway φόρεσε στον Πέτρο Μπεϊμανάβη ένα σκάφανδρο και τον φούνταρε στα βαθιά, αναθέτοντάς του να συνομιλήσει με τον Daniel Droste, τραγουδιστή και κιθαρίστα του συγκροτήματος, και να επιστρέψει με οδηγίες προς ναυτιλομένους για τον πολύ αργό και πολύ βαρύ μουσικό κόσμο των Γερμανών funeral doomsters.

-Γεια σου, Daniel. Σε καλωσορίζω στο rockway. Καταρχάς, συγχαρητήρια για το “The Coral Tombs”. Σας πήρε αρκετό καιρό, όμως καταφέρατε και πάλι να γράψετε έναν εξαιρετικό δίσκο doom metal. Έπαιξε ρόλο η πανδημία που περιμέναμε οκτώ έτη για καινούρια δουλειά από τους AHAB ή γίνεται ολοένα πιο δύσκολο και απαιτητικό να συνθέσετε μουσική που να πληροί τα standards σας όσο το συγκρότημα γίνεται μεγαλύτερο;
Εδώ που τα λέμε, έχουμε κάτι σαν standard, και πάντα είμαι πολύ διστακτικός προτού μπούμε στο studio. Δεν με φοβίζει μήπως δεν αρέσει στον κόσμο η νέα μας μουσική· αυτό είναι θέμα προσωπικού γούστου και δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό. Το standard που θέτω εγώ είναι πιο προσωπικό. Θεωρώ πολύ σημαντικό να μην επαναλαμβανόμαστε. Γράφουμε για μυθιστορήματα με διαφορετικές πλοκές. Οπότε, πρέπει να προσαρμόζουμε τον ήχο μας καταλλήλως, ώστε να βγαίνει ένα πρωτότυπο αποτέλεσμα. Προσωπικός μου στόχος, λοιπόν, είναι να συνδυάζουμε τις ρίζες του ήχου μας με νέα στοιχεία που εμπνεόμαστε από το εκάστοτε βιβλίο που χρησιμοποιούμε, αλλά και να διατηρούμε το επίπεδο των παλιότερων δίσκων μας. Η διστακτικότητά μου συνήθως εξαφανίζεται όσο προχωρούν οι ηχογραφήσεις, και μέχρι τώρα είμαι πολύ ικανοποιημένος με το “The Coral Tombs”.

-Φαίνεται ότι τους AHAB ανέκαθεν τους ενδιέφερε να δοκιμάζουν τα όρια του funeral doom ως είδους, όπως επίσης και να μην περιορίζονται στο πλαίσιο της δικής τους ταυτότητας. Τι προσπαθήσατε να κάνετε διαφορετικά τούτη τη φορά συγκριτικά με το “The Boats of ‘Glenn Carrig’”;
Ένα νέο album των AHAB είναι πάντοτε κάτι που συνδυάζει τις ρίζες μας και τις προτιμήσεις μας και σχηματοποιείται από την ιστορία που συνθέτουμε. Υπάρχουν πράγματα που προαποφασίζουμε, όπως τα επαναλαμβανόμενα θέματα και μοτίβα ή το δυνατό ξεκίνημα του δίσκου, αλλά συνήθως τα τραγούδια αναπτύσσουν τη δική τους δυναμική, και η εικόνα που προκύπτει όταν έχουμε πια ηχογραφήσει τον δίσκο είναι κάτι σαν μια μικρή έκπληξη κάθε φορά.

–Αφήνοντας πίσω σας τις περιπέτειες τους μεγάλου, λευκού κήτους που σας απασχόλησαν κατά τις πρώιμες ημέρες σας, τώρα βυθίζεστε βαθιά στον ωκεανό, μέσα στην κοιλιά ενός μηχανικού θαλάσσιου κτήνους. Σας φόβισε η απόπειρα να ντύσετε μουσικά το “20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα”; Νιώσατε ότι θα έπρεπε να ξεπεράσετε τους εαυτούς σας ώστε να φανείτε αντίστοιχοι του κλασικού έργου του Ζιλ Βερν;
Δεν μου φάνηκε τρομακτικό, για να είμαι ειλικρινής. Έχουμε ασχοληθεί με το “Μόμπι Ντικ” του Μέλβιλ από το ντεμπούτο μας, μια ιστορία που ανήκει στα πιο διάσημα ναυτικά μυθιστορήματα που υπάρχουν, ενδεχομένως εξίσου κλασικό όσο αυτό του Βερν. Η σπουδαιότητα του βιβλίου δεν καθορίζει τη συνθετική διαδικασία. Η πρόκληση είναι πάντα η ίδια. Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος όταν συνθέτω, επειδή απλώς παραδίδω την υποκειμενική μου μετάφραση του γραπτού λόγου σε μουσική. Κάποια άτομα μπορεί να συμφωνήσουν· άλλα, όχι. Δεν είναι αυτό που έχει σημασία, εν τέλει. Το “The Coral Tombs” είναι η δική μας ανάγνωση του “20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα” του Βερν και εμείς θέτουμε τα standards που θα ικανοποιήσουν εμάς τους ίδιους πρωτίστως.

-Στο βιβλίο του, ο Βερν επιχειρεί να αγγίξει κάποια θέματα που δεν καθίστανται απαραιτήτως έκδηλα αν προσηλώνεσαι στην πλοκή και μόνο, όπως η οικολογία, ο ιμπεριαλισμός κ.α. Εκτός από το γεγονός ότι πρόκειται για ένα εξαίσιο δείγμα ναυτικής μυθοπλασίας, εσάς ποια άλλα στοιχεία του έργου σάς τράβηξαν την προσοχή όταν το επιλέξατε για το concept του “The Coral Tombs”;
Αυτά τα δεύτερης ανάγνωσης θέματα έπαιξαν μεγάλο ρόλο όσο σκεφτόμασταν αν θα χρησιμοποιήσουμε αυτήν την ιστορία. Όταν κάνουμε προσαρμογή ενός μυθιστορήματος, προσαρμόζουμε και τον ήχο μας, φυσικά. Ωστόσο, πρέπει επίσης να λειτουργεί σαν βάση για βαριά riffs και βαριά φωνητικά. Με το “20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα” σκεφτόμασταν να ασχοληθούμε πολλά χρόνια πριν. Όμως, εγώ τότε ήξερα μόνο μια παλιά ταινία της Disney, η οποία είναι κάπως παιδική, και δεν μπορούσα να φανταστώ τη μουσική μας σε σχέση με αυτήν. Χρόνια μετά, όταν ο Chris (σ.τ.σ. Εννοεί τον Christian Hector, έτερο κιθαρίστα των AHAB) διάβασε το βιβλίο, αντιλήφθηκε τι δυνατότητες υπήρχαν μέσω της βαθύτερης ματιάς στον Νέμο και την αποστροφή του για τον εκτός ωκεανού κόσμο.

-Αντιλαμβάνομαι ότι είναι πολύ νωρίς, δεδομένου πως μόλις κυκλοφόρησε το νέο σας album, αλλά μήπως έχετε ήδη κατά νου το επόμενο ναυτικό μυθιστόρημα από το οποίο θα αντλήσετε έμπνευση για τους στίχους σας ή, έστω, κάποια υποψήφια προς διασκευή;
Ναι, υπάρχει μια πολύ διάσημη ιστορία για την οποία έχουμε επίσης συζητήσει πολύ στο παρελθόν, αλλά τότε δεν ήμασταν σε θέση να καταπιαστούμε μαζί της. Όμως, όπως είπες κι εσύ, είναι πολύ νωρίς ακόμα για να καταλήξουμε σε κάτι τέτοιο. Τις περισσότερες φορές, έχουμε παραπάνω από μία ιστορίες ως υποψήφιες. Σε λίγα χρόνια –σίγουρα όχι οκτώ πάλι– θα το ξανασυζητήσουμε και θα δούμε ποια φαντάζει ταιριαστή.

-Στο “The Coral Tombs” συναντάμε μερικές από τις βαρύτερες και επιθετικότερες στιγμές σας, όπως το σχεδόν black metal ξεκίνημα του “Prof. Arronax’ Descend into the ast Oceans” ή το death metal riff που εκκινεί το “Mobilis in Mobili”. Μου φαίνεται ότι σας ταιριάζει πάρα πολύ. Θα σκεφτόσασταν ποτέ να εισαγάγετε στο nautik doom σας ακόμα πιο πολλές ακραίες πτυχές;
Ξέρεις, ποτέ δεν λέμε όχι σε διάφορες επιρροές. Στο “The Coral Tombs” είδαμε ότι θέλαμε πιο πολλά καθαρά φωνητικά, αλλά ούτε αυτό το είχαμε σχεδιάσει εξαρχής, και δεν μπορώ να με φανταστώ να τραγουδάω μόνο καθαρά σε έναν ολόκληρο δίσκο. Η μουσική πρέπει να ταιριάζει με την ιστορία. Επιπλέον, μου αρέσουν τα συγκροτήματα που εξελίσσουν τον ήχο τους. Είμαι μεγάλος fan των Opeth, ειδικά της μεσαίας περιόδου τους, με τα “Blackwater Park” και “Deliverance”. Σέβομαι απολύτως τις μουσικές τους ικανότητες και τη διαρκή εξέλιξή τους, αλλά η απουσία των growls του Mikael είναι κάτι που μου λείπει πολύ στα νεότερα albums τους. Όλα τα μέλη των AHAB έχουν τις μουσικές τους ρίζες στο death metal της δεκαετίας του ’90. Σε αντίθεση με μπάντες όπως οι Opeth και οι Anathema, που εγκατέλειψαν τον ακραίο ήχο για να στραφούν σε πιο απαλούς ήχους, κατά τη γνώμη μου, πιο πιθανό είναι στο μέλλον να εξερευνήσουμε την πιο ακραία μας πλευρά.

-Δύο guest συμμετοχές σηματοδοτούν την έναρξη και το τέλος του δίσκου: αυτή του Chris Noir των Ultha και εκείνη του Greg Chandler των Esoteric. Πολύ ωραίες εκπλήξεις και οι δύο, που χρωματίζουν ιδιαίτερα αυτές τις δύο συνθέσεις. Γιατί επιλέξατε συγκεκριμένα αυτούς του δύο τραγουδιστές;
Για το “Professor Arronax…” αναζητούσαμε μια φωνή που θα έφτιαχνε μια αντίθεση με τη δική μου. Το στήσιμο των στίχων ήταν ιδανικό για να μοιραστούν οι πρώτες στροφές ανάμεσα σε δύο φωνές. Επίσης, το γρήγορο κιθαριστικό θέμα με τα blast beats ήταν τέλειο για μια black metal φωνή. O Christian κι εγώ καθόμασταν στην κουζίνα μου και ακούγαμε διάφορους τραγουδιστές, όταν εν τέλει του έβαλα ένα τραγούδι των Ultha. Συμφωνήσαμε ότι ο Chris Noir θα ήταν εξαιρετική επιλογή. Δεν τον γνώριζα προσωπικά, όμως. Έτσι, του έστειλα ένα email, ρωτώντας τον αν θα τον ενδιέφερε να συμμετάσχει στον νέο μας δίσκο, και ευτυχώς δέχτηκε. Από την άλλη, με τον Greg Chandler είμαστε φίλοι από τότε που περιοδεύσαμε μαζί το 2012. Ο Christian κι εγώ ήμασταν μεγάλοι θαυμαστές των Esoteric πριν καν υπάρξουν οι AHAB. Τα φωνητικά του Greg κλείνουν το “The Coral Tombs”, σε ένα μέρος που μιλά για έναν πνιγμό εν μέσω μας δίνης. Η φωνή του, σε συνδυασμό με αυτά τα άρρωστα εφέ που χρησιμοποιεί σε εκείνο το σημείο, ήταν ό,τι έπρεπε. Με θυμάμαι να ακούω για πρώτη φορά την τελική εκδοχή του τραγουδιού στο αμάξι μου, γυρνώντας από τη δουλειά. Ανατρίχιασα σε όλο μου το σώμα και, ταυτόχρονα, είχα ένα τεράστιο χαμόγελο. Το συγκρότημά του αποτέλεσε μεγάλη επιρροή για εμάς και ήταν από τους λόγους που αποφασίσαμε να σχηματίσουμε μια doom metal μπάντα. Είναι τιμή μας που τον έχουμε στον δίσκο μας!

-Γυρίσατε και δύο videos για το “The Coral Tombs”. Ωραία πινελιά η χρήση της stop-motion τεχνικής για το animation του “Colossus of the Liquid Graves”, αλλά και το υλικό που σας δείχνει να παίζετε live σε ένα πλοίο για το video του “Mobilis in Mobili” είναι πολύ καλή φάση. Θα μας πεις λίγα λόγια παραπάνω για τα δύο video clips;
Το video του “Mobilis in Mobili”, που ήταν το τρίτο single από το “The Coral Tombs”, φτιάχτηκε από τον Stephan (σ.τ.σ. Εννοεί τον Stephan Wandernoth, μπασίστα των AHAB). Όλο το υλικό που βλέπεις στο video τραβήχτηκε στη συναυλία μας στο MS Stubnitz (σ.τ.σ. Το Stubnitz είναι ένα παλιό πλοίο-ψυγείο που πλέον λειτουργεί ως πλωτός χώρος διεξαγωγής εκδηλώσεων) κατά τη mini περιοδεία μας τον Νοέμβρη του 2022. Το stop-motion video μας για το “Colossus of the Liquid Graves” το δημιούργησε η ταλαντούχα ομάδα INSPIRA. Είχαμε συμφωνήσει όλοι ότι, αν ποτέ πληρώναμε για ένα επαγγελματικό video, θα θέλαμε να είναι κάτι ξεχωριστό. Το clip του “Mobilis in Mobili” δεν μας κόστισε τίποτα, αλλά και γιατί να πληρώσουμε για ένα video όπου απλά φαινόμαστε να παίζουμε; Ήταν όνειρό μας να έχουμε ένα stop-motion video, αλλά ποτέ δεν μπορέσαμε να το υλοποιήσουμε. Κάτι τέτοια απαιτούν πολλή δουλειά και πολύ χρήμα, και για μια μπάντα σας εμάς, που γράφουμε δεκάλεπτα τραγούδια, θα ήταν δυσβάσταχτο. Αυτήν τη φορά, είχαμε το budget και ένα τραγούδι στα έξι λεπτά που θέλαμε να βγει ως single, έτσι κι αλλιώς. Οπότε, καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε το όραμά μας. Βέβαια, ποτέ μας δεν είχαμε φτιάξει σκιτσογραφικό σενάριο (storyboard). Ανταλλάσσαμε ιδέες ένα βράδυ που επιστρέφαμε από μια συναυλία μας και αργότερα στήσαμε την ολοκληρωμένη ιστορία βάσει όσων συζητήσαμε. Ήταν υπέροχο να βλέπουμε όσα φανταστήκαμε να παίρνουν λίγο λίγο σάρκα και οστά από τα δείγματα που μας έστελνε η INSIRA, και είμαστε παραπάνω από ικανοποιημένοι με τη μικρή μας ταινία.

-Daniel, ποιο πιστεύεις ότι θα ήταν το ιδανικό σκηνικό για ένα live των AHAB; Παρότι θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο υλικοτεχνικά, δεν θα γαμούσε να παίξετε ολόκληρο το “The Coral Tombs”, ας πούμε, σε ένα υποβρύχιο ή σε ένα ακουάριο;
Όταν παίξαμε στο Stubnitz, ήταν σχεδόν τέλεια. Μοναδική εμπειρία ήταν επίσης όταν παίξαμε σε μια εκκλησία. Υποθέτω ότι ένα υποβρύχιο είναι μικρό για συναυλία, άρα αυτό δεν παίζει. Κάπου έχω διαβάσει για ένα εστιατόριο στη Νορβηγία που είναι βυθισμένο στο νερό (σ.τ.σ. Eννοεί το “Under” στο Lindesnes), και θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να παίξουμε σε ένα τέτοιο μέρος. Πέρα από τα σκηνικά που σχετίζονται με τη θάλασσα, όμως, θα ήθελα πολύ να παίξω με τους AHAB μέσα σε ένα σπήλαιο. Άσε που είμαι σίγουρος ότι θα ήταν και εντυπωσιακή τοποθεσία για doom metal συναυλία!

-Τον περασμένο Σεπτέμβρη, παίξατε στην Αθήνα για το επί ελληνικού εδάφους κοινό σας. Πώς σου φάνηκε η εμπειρία και τι θυμάσαι από εκείνη τη βραδιά;
Η συναυλία στην Αθήνα ήταν για μία ακόμη φορά καταπληκτική. Αν και ήταν η δεύτερη μόλις φορά που εμφανιζόμασταν στην Ελλάδα, αισθανθήκαμε λίγο σαν να επιστρέφαμε στο σπίτι μας. Το κοινό ήταν υπέροχο, το φεστιβάλ ήταν καλά οργανωμένο και ήταν τέλεια που μετά από πολλά χρόνια ξαναβρεθήκαμε με φίλους από τη Σουηδία, τη Γερμανία και την Ελλάδα. Ξεκλέψαμε και μία μέρα στο ταξίδι μας και είχαμε τη χαρά να ξεναγηθούμε σε μερικά αξιοθέατα και να πιούμε κάνα ποτάκι με τα φιλαράκια μας από τους Shattered Hope.

-Σε ευχαριστώ πολύ, Daniel, που βρήκες τον χρόνο για να μιλήσουμε. Εύχομαι ό,τι καλύτερο στους AHAB. Έχεις τίποτα τελευταίο να πεις στους αναγνώστες μας;
Χαιρόμαστε πολύ που έχουμε επισκεφτεί την όμορφη χώρα σας δύο φορές και θα θέλαμε πολύ να επιστρέψουμε το συντομότερο δυνατόν. Το καινούργιο μας album, το “The Coral Tombs”, κυκλοφορεί από τη Napalm Records και είναι επίσης διαθέσιμο στο Big Cartel shop μας. Ακούστε το, δώστε το να το ακούσουν κι άλλοι και μακάρι να τα πούμε με πολλούς από εσάς σύντομα πάλι σε κάποια περιοδεία.

Official Site: http://ahab-doom.de/