Οι κερατάδες από το Kansas ξαναχτυπούν με μια ακόμη αιματοβαμμένη ντουζίνα κομματιών, μεταφέροντας τον μανιασμένο εσωτερικό τους κόσμο στους λάτρεις της ακρότητας.
Η φόρμουλα των Origin είναι σαφής. Υπερκάφρικο, τίγκα στα blast beats, death metal, αμερικανικής κοπής (…αν σου έρθουν στο νου όλα τα -ation από την death σκηνή εκείθε του Ατλαντικού, είσαι στο σωστό σημείο…), ποικίλων ταχυτήτων και πολύ τεχνικό.
Ντεμπούτο και στα φωνητικά για τον Jason Kayser (πρώην Skinless) που κινείται στα ευκρινή όρια death vothring – hooligan screaming, απαλλάσσοντας των Paul Ryan (κιθάρες, ηγέτης της μπάντας) από αυτό το καθήκον, ο οποίος επικεντρώνεται στα σκληρά, λαμαρινέ riff του και στα παράδοξα, μελωδικά solo του. Επίδειξη δύναμης από τον John Longstreth (drums) που σφυροκοπά ανηλεώς και διαρκώς τις μεμβράνες του set του, λεπτομερής, καθαρός ο ήχος και το κοπάνημα βρήκε άλλο ένα σαφές σημείο αναφοράς.
“Τhe Absurdity Of What I”, τα κιθαριστικά ιντερλούδια “Continuum” και “Permanence” και τα κτηνώδη “Manifest Desolate” και “The Indiscriminate” είναι αντιπροσωπευτικά δείγματα της δυναμικής της μπάντας και αν είσαι ακόλουθος της βίας στη μουσική, αν στο άκουσμα των όρων “Suffocation”, “Cannibal Corpse” ή “Morbid Angel”, νιώθεις καρδαμωμένα φίδια στο στομάχι και όχι φλώρικες πεταλουδίτσες, τότε πάτα το play και σπάσ’ τα με τους Origin. Αν ανήκεις σε “μεσαίο” χώρο της μουσικής μας, μάλλον το “Omnipresent” θα σε κάνει να αυξήσεις την απόστασή σου από αυτό. Τρέχοντας θαρρώ.
641 
