Μια αξιοπρόσεκτη δουλειά κυκλοφόρησε από την Season Of Mist.
Πρόκειται για το “Oblation” των Floor, ενός τρίο από το Miami, το οποίο αν και δραστηριοποιείται από το 1992, εντούτοις η πρώτη τους επίσημη κυκλοφορία ήταν το 2003 με το φερώνυμο debut LP τους, το οποίο ακολούθησε η διάλυσή τους. Αν και πέρασε πάνω από μια δεκαετία και αφού μπλέχτηκαν σε ένα σωρό underground συνεργασίες, κυκλοφορώντας μια σειρά από EPs, τα μέλη επανενώθηκαν, με αποτέλεσμα αυτό το αταμπέλωτο album.
Οι βασικές επιρροές των Floor διίστανται στιλιστικά, αν και ένα από τα κύρια ατού της μουσικής τους, είναι η ασυνήθιστη και σίγουρα πολύ ενδιαφέρουσα μίξη του primitive desert τρόπου των Kyuss, με μεγάλες δόσεις από post/ sludge/ drone metal και με πολύ αισθητό το πνεύμα των μεγάλων Warrior Soul, κυρίως στον τρόπο που τραγουδά ο Steve Brooks (επίσης και στη μια από τις δυο, χαμηλά κουρδισμένες, κιθάρες).
Μονοχνωτίλα, μπίχλα και διάσπαρτα “χαρωπά” και υπέρβαρα alternative θεματάκια είναι τα κύρια σημεία των τραγουδιών. Η απουσία μπάσου δεν δρα διόλου αποτρεπτικά, ηχητικά οι Floor είναι πλήρεις και το album ακούγεται διαυγές. Αργές έως μεσαίες ταχύτητες στην πλειοψηφία των τραγουδιών (αν και υπάρχουν μερικές υπέροχες power punk σφήνες στο ύφος των Bad Religion και των φοβερών Volbeat (“Raised To A Star”, “Forever Still”, “Love Comes Crushing”), μονοκόμματο όσο και ωμό riffing από τον Brooks και τον Anthony Vialon, στα πλαίσια του κάφρικου “είναι” των επιδραστικότατων Neurosis (“Rocinante”, “Oblation”), και όλα αυτά κάτω από το βαρύ, στακάτο παίξιμο στα drums από τον Henry Wilson. Τα δε φωνητικά, απολύτως ταιριαστά στη γενική ατμόσφαιρα, άλλοτε με τις αναφορές στον τρόπο έκφρασης του Kory Clarke και άλλοτε “θυμωμένα”, με έναν τρόπο που προσεγγίζει τους Mouth Of The Architect.
Τελικώς, το “Oblation” είναι ένα album σχετικά αυθεντικής μουσικής, δύστροπης μεν, αλλά για σαφή κέφια δε. Είναι τουλάχιστον ενδιαφέρον στη ροή του και αν του δώσεις τα ακούσματά του, σίγουρα θα σε ανταμείψει με καλούδια, γιατί έχει να προσφέρει. Αν είσαι και doom, scratching balls τύπος και σου αρέσει το αραλίκι, ίσως και να την καταβρείς. Προσωπικά, δεν με χάλασε διόλου.
466 
