H Synaesthesia είναι ένας ιατρικός όρος που προέρχεται από το ελληνικό “συναίσθησης” και χρησιμοποιείται για να περιγράψει την νευρολογική ανάμιξη των αισθήσεων.
Ο συναισθητικός μπορεί για παράδειγμα να “ακούει” τις οσμές, να “βλέπει” ή να “μυρίζει” τους ήχους. Κατά μια έννοια ο τίτλος περιγράφει αρκετά εύστοχα το ντεμπούτο άλμπουμ των Βρετανών progsters, αφού η δουλειά τους καταφέρνει να σε ταξιδέψει μακριά από τον χώρο ακρόασης δημιουργώντας ποικίλα συναισθήματα και εικόνες στον τυχερό ακροατή. Επιστροφή στις παλιές καλές συνταγές του prog rock των 70’s; Σίγουρα όχι. Ο ήχος των Synaesthesia είναι πολύ μοντέρνος για να σταμπαριστούν ως ένα απλό πισωγύρισμα. Κουβαλάει όμως μέσα του τη στόφα του κλασικού συνδυασμένη με φρέσκες ιδέες και σύγχρονη παραγωγή.
Ένα σημαντικό στοιχείο που πρέπει να λάβουμε υπόψη είναι το νεαρό της ηλικίας των μελών τους. Η καρδιά της μπάντας χτυπάει μέσα από τον μόλις 20χρονο Adam Warne ο οποίος παίζει όλα τα πλήκτρα στο άλμπουμ και τα κυρίως φωνητικά. Το γεγονός αυτό με κάνει να τρέφω ιδιαίτερα μεγάλες προσδοκίες για το μέλλον τους, με τέτοιο δυνατό ξεκίνημα και τόσο περιθώριο ανάπτυξης. Το Synaesthesia με το καλημέρα φωνάζει “πρόοδος”! Το 22λεπτο “Time, Tension & Intervention” που το ανοίγει αρκεί για να ενστερνιστούμε την μουσική ταυτότητα του σχήματος. Μακριά από τακτικές κλώνων των Dream Theater, με καλοδουλεμένες συνθέσεις που κράτησαν 2 με 3 χρόνια για την δημιουργία τους κάτι που σημαίνει πως πρακτικά ο Warne έγραφε αυτά τα κομμάτια από τα θρανία του Λυκείου.
Οι ίδιοι αναφέρουν ως επιρροές τους μπάντες όπως οι Frost, Porcupine Tree και οι Muse. Ακούγοντας προσεκτικά το album οι επιρροές βέβαια γίνονται πιο συγκεκριμένες, Pink Floyd στο “Epiphany”, από Wishbone Ash στο “Good Riddance” αλλά και έντονα στοιχεία από Arena, Riverside, IQ, Rush, Transantlantic και Dream Theater που διατρέχουν όλο το άλμπουμ. Το μεγαλύτερο περιθώριο βελτίωσης ωστόσο εντοπίζεται στα φωνητικά του Warne. Όχι πως κάνει κάτι λάθος, ή ότι δεν ακούγεται σωστά, αλλά μια πιο δυναμική φωνή με ιδιαίτερη χροιά θεωρώ πως θα απογείωνε εντελώς την μουσική τους. Ακούστε αυτό το νεο-prog διαμαντάκι πάση θυσία από μια μπάντα που με το καλημέρα έβαλε τον πήχη ψηλά παρά το νεαρό της ηλικίας τους, αφήνοντας μας να περιμένουμε μόνο τα καλύτερα πλέον.
508 
