Η επιστροφή του ασώτου… ιού του industrial & shockmetal είναι γεγονός. Ύστερα από το απογοητευτικό, από όλες τις απόψεις, “Educated Horses”…,
όπου ο Rob προσπάθησε να βγάλει από πάνω του την cult αισθητική και να το γυρίσει στο απλό rock, έρχεται ο νέος, τέταρτος κατά σειρά, δίσκος του, για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Διότι δύσκολα μπορεί ο RobZombie να ξεφύγει από το στυλ που πολύ πετυχημένα καθιέρωσε με τους WhiteZombie, μερικά χρόνια πριν, και ότι και να κάνει είναι καταδικασμένος να επιστρέφει πάντα σε αυτό που ξέρει να κάνει μουσικά καλά (ευτυχώς για εμάς δηλαδή). Και για να καταστήσει ακόμα πιο σαφές το ότι το νέο του album δεν ηχεί όπως το προηγούμενο, αποφάσισε να το βαφτίσει “HellbillyDeluxe 2”, έτσι ώστε να παρουσιάζεται ως συνέχεια του εκπληκτικού ντεμπούτου του ως solo καλλιτέχνης, πίσω στο 1998. Εμπορικοί οι λόγοι βέβαια, καθώς ναι μεν ο ήχος παραπέμπει στο πρώτο “Hellbilly Deluxe”, αλλά μοιραία δεν φτάνει τη συνθετική του απόδοση. Όσο για τον υπότιτλο- σιδηρόδρομο δε νομίζω πως αποτελεί έκπληξη σε όσους ασχολούνται γενικά με το φαινόμενο RobZombie. Αφήνοντας λοιπόν για λίγο την καρέκλα του σκηνοθέτη, ο Rob, ηχογραφεί έντεκα κομμάτια τα οποία θα χαροποιήσουν τους fan του ανά τον κόσμο. Χωρίς εκπλήξεις, χωρίς ανούσια fillers, αλλά με μπόλικη δόση splatter και cult κουλτούρας το “HellbillyDeluxe 2” ακούγεται πάρα πολύ ευχάριστα και σε γεμίζει με (παρανοϊκές) εικόνες. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο το ότι όλη η αισθητική που βγάζουν τα τραγούδια, όπως και το layout του δίσκου, είναι λες και αποτελούν soundtrack κάποιου b-movie θρίλερ. Ακούστε τα “JesusFrankenstein”, “SickBubbleGum”, “VirginWitch” και “WerewolfWomenoftheSS” και θα καταλάβετε τι εννοώ! Για τους λάτρεις του είδους απαραίτητο, ενώ για τους υπόλοιπους θα πρότεινα το “HellbillyDeluxe” του ’98 για αρχή. Howl, baby, howl!
723 
