Οι Φιλανδοί Kuolemanlaakso (est. 2010) ή Κοιλάδα του Θανάτου τω ελληνιστί είναι γνήσιοι απόγονοι των πατέρων του ακραίου metal και, κατ’ επέκτασιν, άκρως επιδραστικών Celtic Frost, πράγμα που είναι ηλίου φαεινότερον και από την επιλογή και μόνο του V. Santura, που έχει διατελέσει παραγωγός στους Triptykon του G.Ffischer.
Συνεπώς, όπως σωστά υποθέτεις (ελπίζω), φίλε ακροατή, αυτό που περιμένεις από το νέο EP του κουιντέτου των Φιλανδών είναι αργόσυρτο, ατμοσφαιρικό death metal που περήφανα προβάλλει τις καταβολές του προς τους Frost. Και πέραν αυτών δεν ντρέπεται ούτε για τη χώρα προέλευσης και τη γλώσσα αυτής, καθώς κατά τα ειθισμένα ο τραγουδιστής Kotamaki έχει μια επιβλητική φωνή που ψέλνει/ ξερνάει/τσιρίζει στη μητρική του γλώσσα, γεγονός που κάνει το αποτέλεσμα να ακούγεται ακόμη πιο εξωτικό.
Η παράγωγή του V.Santura είναι πάρα πολύ καλή, δεδομένου και του ήχου καλείται να αναπαραγάγει, καθώς καλείται για μι ακόμη φορά να αντιμετωπίσει χαμηλές συχνότητες, ογκώδεις κιθάρες και κάποια περιστασιακά περάσματα πλήκτρων. Μπορεί μάλιστα εξ’ ακοής κανείς να κρίνει ότι ο ήχος των Φιλανδών είναι κοντά στους Triptykon (οι οποίοι παρεμπιπτόντως ετοιμάζουν νέο δίσκο), όσο και στο κύκνειο άσμα των Frost, το αριστουργηματικό Monotheist.
Χαρακτηριστικό είναι μάλιστα το ομώνυμο κομμάτι του EP “Musta Aurinko Nousee” (“Dark Sun Rising” τω αγγλιστί και διασκευή σε τραγούδι του 70’s Φιλανδού καλλιτέχνη, Juice Leskinen) με τον αργόσυρτο ρυθμό και το παραμιλητό a-la Martin Eric Ain που αμέσως σου φέρνει στο νου το τρομερό “Dying God Coming into Human Flesh”.
Η μέχρι τώρα προσπάθεια των Kuolemanlaakso αποδεικνύει ότι έχουν τα φόντα να ανελιχθούν όπως πολλοί άλλοι ταλαντούχοι ή μη Σκανδιναβοί. Το ζητούμενο είναι να μπορούν να ανταπεξέλθουν στο newsletter που απέστειλαν μαζί με το παρόν EP και να μη μείνουν στα λόγια και στα νούμερα.
437 
