Το Ημερολόγιο έγραφε 1994, όταν ο τότε στις αρχές της εφηβείας του, γραφών, άκουσε στην εκπομπή του Άγγελου Γεωργιόπουλου στον 902 Αριστερά στα FM, το παρακάτω τραγούδι…
Την εποχή εκείνη που δεν υπήρχαν πολλές επιλογές ενημέρωσης για έναν νέο rocker, απουσία του internet (ναι, υπήρχαν και τέτοιες εποχές) και μέσω 2-3 εκπομπών του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης και περιοδικών σαν το Metal Hammer, ανοίγονταν σε εμάς νέοι ορίζοντες. Τότε που ήσουν ο βασιλιάς της γειτονιάς αν είχες πικάπ και έβγαζες γκόμενα με διπλό κασετόφωνο. Οι αντιγραφές έδιναν και έπαιρναν και οι συλλογές μου είχαν πάντα ένα κομμάτι των Orphaned Land.
Το 1991 τρεις φίλοι, οι Kobi Farhi (φωνητικα), Uri Zelcha (μπάσο) και Yossi Sassi (κιθάρα και έγχορδα) δημιουργούν τους Resurrection και ένα χρόνο μετά μετονομάζονται σε Orphaned Land. Ο Sami Bachar αναλαμβάνει τα τύμπανα και την ομάδα συμπληρώνουν ο κιθαρίστας Matti Svatitzki και ο κυμπορντίστας Itzik Levy.
To 1994, με το ντεμπούτο τους, “Sahara” οι Orphaned Land έδειξαν έναν καινούργιο τρόπο μουσικής έκφρασης, μην αποκλείοντας από το αγαπημένο τους heavy metal την παραδοσιακή μουσική της χώρας τους και της ευρύτερης Ανατολής.
Tο “Sahara” κυκλοφορεί πρώτα σε demo μορφή και οι Ισραηλινοί καταφέρνουν να υπογράψουν συμβόλαιο με τη γαλλική Holy Records (τότε σπίτι και των δικών μας Septic Flesh και Nightfall) και συνδυάζουν άψογα το doom με το death και την ανατολίτικη παράδοση, αναγκάζοντας τους ειδήμονες να το αποκαλέσουν Oriental metal.
Τα album των Orphaned Land είναι μια συνάντηση μεταξύ Ανατολής και Δύσης, Καλού και Κακού, Φωτός και Σκότους και στο δεύτερο album τους “El Norra Allila” (1996), που σημαίνει επιφανής θεός (αν και έχουν δοθεί και πιο πολύπλοκες μεταφράσεις), αυτό φαίνεται πεντακάθαρα.
Με το “El Norra Allila”, οι Orphaned Land τυγχάνουν ευρύτερης αποδοχής, όντας εμπνευσμένο από ποίημα που τραγουδιέται κατά τη διάρκεια του Yom Kippur (ημέρας νηστείας και μετάνοιας για τους Εβραίους), είχε σαν θέμα τη σύγκρουση του σκότους με το φως και υπογράμμιζε την ομοιότητα των τριών Αβρααμικών Θρησκειών, Ιουδαϊσμός, Χριστιανισμός και Ισλάμ.
Ακολουθεί μια 8χρονη δισκογραφική σιγή και το 2004, κυκλοφορεί το “Mabool: The Story of the Three Sons of Seven”, αυτή τη φορά από τη Century Media και με τον Eden Rabin πλέον στα πλήκτρα.
Πρόκειται για την ιστορία των τριών υιών του Θεού (αναφέρεται ως Επτά), τον Ιουδαϊσμό, τον Ισλαμισμό και τον Χριστιανισμό. Κάθε υιός είχε μία δύναμη. Ο πρώτος είχε τη μαγεία, συμβολιζόμενη από το Άστρο του Δαυίδ, ο δεύτερος είχε ισχύ, συμβολιζόμενη από την Ημισέληνο και ο τρίτος σοφία, συμβολιζόμενη από τον Σταυρό. Ο Πατέρας τους όμως τους είχε απαγορεύσει να επανενωθούν, φοβούμενος τις 3 δυνάμεις τους σε μία και εκείνοι αγνοώντας την επιθυμία του ενώθηκαν σε ένα αγγελικό σώμα, το οποίο ο Θεός εξόρισε στη Γη, όπου χωρίστηκε πάλι στα τρία. Από τότε οι 3 άγγελοι καταδικάζονται να πολεμούν μεταξύ τους για να κερδίσουν και πάλι την άνοδο τους στον Παράδεισο. Τελικά, οι Άγγελοι προσπαθούν να προειδοποιήσουν την ανθρωπότητα πως αν δεν σταματήσει να αμαρτάνει ένας μεγάλος κατακλυσμός θα την καταστρέψει.
Για μια ακόμη φορά, μέσα από τη μουσική τους, οι Orphaned Land, που έχουν δηλώσει οι ίδιοι αγνωστικιστές, προσπαθούν να στείλουν έναν μήνυμα ομόνοιας στους εκπροσώπους των τριών μεγάλων Αβρααμικών θρησκειών.
Οι κριτικές του “Mabool: The Story of the Three Sons of Seven” ήταν διθυραμβικές και εκείνο έτυχε μεγάλης προβολής.
Περίοδος μεγάλης σιωπής για μια ακόμη φορά έπεσε στο ισραηλινό μουσικό στρατόπεδο και έπρεπε να περάσουν έξι χρόνια, ως την κυκλοφορία του “The Never Ending Way of ORWarriOR” το 2010.
Ο πολεμιστής του φωτός (ORWarriOR) και η περιπέτεια του στο πόλεμο ενάντια στο σκοτάδι ήταν το θέμα του τέταρτου album των Orphaned Land. To σημαντικό σε ετούτη την δισκογραφική προσπάθεια είναι η συνεργασία τους με τον Steven Wilson, ο οποίος μίξαρε το album και ήταν η τελευταία φορά που ο Svatizky θα παίξει την κιθάρα του στουντιακά στους Orphaned Land.
Την περίοδο που ετοιμαζόταν το “The Never Ending Way of ORWarriOR”, ο Kobi Farhi ετοιμαζόταν να εκδώσει ένα βιβλίο με τίτλο “Tango between God and Satan” το οποίο θα περιείχε 33 ιστορίες.
Το επίπεδο της παραγωγής του album αυτού και η προβολή που είχε, λόγω της παρουσίας του Steven Wilson στην παραγωγή και τα πλήκτρα, έκαναν το “The Never Ending Way of ORWarriOR” να φαντάζει ως ένα ακόμη αριστούργημα από μεριάς Orphaned Land.
Τον επόμενο χρόνο ακολούθησε το live DVD ”The Road to OR-Shalem” και περιοδείες σε Αμερική και Ευρώπη. Τον Ιούνιο του 2012, ο Svatizky ανακοίνωσε την αποχώρηση του για προσωπικούς λόγους και αντικαταστάθηκε από τον Chen Balbous, μαθητή του Yossi Sassi, o οποίος την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το πρώτο του προσωπικό album, “Melting Clocks”, στο οποίο συμμετέχει και ο Marty Friedman.
Κάποιος από τους οπαδούς τους θεώρησε μεγάλη υπόθεση την εμμονή του συγκροτήματος από Ισραήλ να ενώσει όλους τους λαούς της Ανατολής, ανεξαρτήτου θρησκείας και παρά την απαγόρευση σε κάποιες χώρες, να προσπαθήσει να φέρει τη μουσική τους σε όλους τους Άραβες και Μουσουλμάνους και δημιούργησε online petition, μαζεύοντας υπογραφές για την υποψηφιότητα τους στο Nobel Ειρήνης.
Οι Orphaned Land δώρισαν επίσης κάποιο μέρος των εσόδων της περιοδείας τους στους σεισμόπληκτους Τούρκους της πόλης Van και για αυτό το λόγο βραβεύτηκαν από το Τούρκικο Κράτος.
Ευτυχώς για όλους, δεν άργησε να έρθει και το πέμπτο και πρόσφατο album “All is one”, του οποίου την κριτική μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ.
Οι Έλληνες θα έχουμε την απόλυτη χαρά να δούμε ζωντανά το εκπληκτικό τους μουσικό κόσμο το Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013 στο Gagarin 205, μαζί με τους KLONE (Γαλλία), BILOCATE (Ιορδανία), και THE MARS CHRONICLES (Γαλλία).
Θα είμαστε εκεί!
Θα τελειώσω όπως ξεκίνησα με το “Beloved’s Cry”, ερμηνευμένο από τον Steven Wilson!
605