Εδώ και χρόνια οι Dark Age έχουν αποτινάξει τις death καταβολές τους και έχουν κατασταλάξει σε ένα πιο εύπεπτο υβρίδιο το οποίο φλερτάρει έντονα με electro rock ήχους και γενικότερα με κάτι το “pop”.
Η έντονη μελωδικότητα είναι το κύριο στοιχείο του “A Matter of Trust”, ένα album που μπορεί να απευθυνθεί σε λογής κοινό. Brutal φωνητικά συναντώνται πρώτη φορά στο τρίτο κομμάτι και αυτά για λίγο, ενώ κάνουν κάποιες διάσπαρτες εμφανίσεις γενικά.
Δε με απασχολεί η αλλαγή, αν και σίγουρα οι λάτρεις των πρώτων τους album θα δυσαρεστηθούν. Από την άλλη, μέσα σε 18 χρόνια πορείας και μέσα από τους 7 ακόμη δίσκους σου, οφείλεις να εξελιχθείς. Για τον Erike Freese και την παρέα του λοιπόν, ο δρόμος της αμεσότητας και της διάχυτης μελωδικότητας, αποτελεί το επόμενο στάδιο της μπάντας. Καλοδεχούμενο, από τη στιγμή που το αποτέλεσμα έχει στοιχεία που μπορούν να εκτιμήσουν και οι νεο-rockers, και οι μοντερνάδες, και οι power pop metallers, ακόμη και οι AORάδες!
Οι συνθέσεις κινούνται με γνώμονα τις μελωδικές γραμμές του Erike, αλλά αυτό που κάνει το “A Matter of Trust” προσιτό και καθόλου αδιάφορο, είναι η πολύ καλή και καθαρή παραγωγή. Υφολογικά παρουσιάζει ωραίες εναλλαγές και σίγουρα η αντίθεση με τα brutal φωνητικά (όπου αυτά υπάρχουν), φέρνει πολύ καλά αποτελέσματα.
Το album το ακούς μονορούφι, και παρότι είναι λίγες είναι οι στιγμές που θα σου μείνουν τελικά, γουστάρεις να το ξανακούσεις. Μια αλλαγή ονόματος βέβαια ίσως να λειτουργούσε καλύτερα, πάντως… Διότι Dark Age και να παίζεις έτσι, δεν κολλάει…
471 
