A PALE HORSE NAMED DEATH: “Lay My Soul to Waste”

Έχω λιώσει να λέω δεξιά και αριστερά το ότι το ντεμπούτο των A Pale Horse Named Death, ήταν ένα από τα πιο αδικημένα album για το 2011.

Μεστός ήχος, σκοτεινή διάθεση, εξαιρετικές συνθέσεις και άπλετος ηχητικός πεσιμισμός που μονάχα η σκηνή του Seattle μπορεί να προσφέρει τόσο πετυχημένα.

Το “Lay My Soul to Waste” συνεχίζει στο ρυθμό του “And Hell Will Follow Me”, με τον Sal Abruscato (ex- Type O Negative) να δείχνει σε όλα τα “γατάκια” το πώς μπορείς να είσαι heavy, δίχως τριπλομποτιές και επιτηδευμένες παραγωγές.

Σε περίπτωση που δεν έχετε ασχοληθεί μαζί τους (το πιθανότερο δηλαδή), σκεφτείτε τους Alice In Chains και τους Type O Negative να δημιουργούν ένα project με κύρια επιρροή τους Black Sabbath. Ναι… είναι τόσο καλοί!

Συνθέσεις γεμάτες όγκο, που κατακλύζουν αργά και σταθερά τα αυτιά του ακροατή, βυθίζοντάς τον στον στιχουργικό βούρκο που δημιουργεί η έμφυτη απαισιοδοξία του Sal Abruscato. Βρώμικο εκεί που χρειάζεται (όπως ο προκάτοχός του), με riff που σπέρνουν και πλήρη σεβασμό στον ήχο που τον ανέδειξε.

“Shallow Grave”, “The Needle In You”, “In the Sleeping Death”, “Growing Old”, “Dead of Winter” και “Day of the Storm” (doom ύμνος), είναι μερικοί από τους τίτλους που ήδη στοιχειώνουν το cd player μου και λογικά θα το κάνουν για καιρό.

Η κύρια διαφορά σε σχέση με το ντεμπούτο είναι πως ο Abruscato έχει περισσότερο αέρα πίσω από το μικρόφωνο, κάτι που συντελεί θετικά στο τελικό αποτέλεσμα. Όχι δεν έχει αλλάξει το υποτονικό ύφος του, απλά ακούγεται πιο άνετος.

Δεν περίμενα το νέο album να είναι εξίσου καλό όπως το πρώτο, αλλά να που το κοντράρει στα ίσα! Και οκ, μπορεί το “And Hell Will Follow Me” να αδικήθηκε, αλλά ότι έγινε, έγινε! Μην αφήσεις και το “Lay My Soul to Waste” να σου ξεφύγει!

502

Avatar photo
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1396 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.