Οι prog-doom/death metallers POEMA ARCANUS μας έρχονται από την Χιλή και εκτός του ότι είναι μια από τις σημαντικότερες μπάντες στην χώρα τους, θεωρούνται και οι πρωτοπόροι της doom metal σκηνής γενικότερα στην Νότια Αμερική.
Το “Transient Chronicles” είναι το πέμπτο άλμπουμ στην 20χρονη καριέρας τους και όπως κάθε δίσκος τους είναι διαφορετικός, έτσι και αυτός κρατά πιστά την παράδοση. Συνεχίζουν να εξελίσσονται στη σύνθεση με πιο περίτεχνα riff, πολλές μελωδίες, πανέμορφα σόλο, χάρη στον κύριο συνθέτη και κιθαρίστα Igor Leiva, τα πολύπλοκα παιξίματα στα τύμπανα από τον Luis Moya με το μπάσο του Pablo Tapia να ακολουθεί καταπόδας και φυσικά τα απίστευτα φωνητικά (καθαρά και brutal) του Claudio Carrasco.
Ήδη από το εναρκτήριο κομμάτι “Us, Those Half Dead” καθίσταται σαφές ότι οι Χιλιανοί δεν είναι εύκολο να κατηγοριοποιηθούν. Αυτό σημαίνει ότι τα τραγούδια ποικίλλουν μεταξύ αργών έως μεσαίων τέμπο και ελάχιστα ξεσπάσματα, με την κύρια εστίαση να είναι φυσικά στα αργά περάσματα. Η έμφαση δίνεται στη δυναμική που δημιουργείται με την εναλλαγή μεταξύ επιθετικών και ήρεμων σημείων, με τις ήρεμες στιγμές να αποτελούν ένα μεγάλο μέρος της ατμόσφαιρας.
Στο ίδιο μονοπάτι ακολουθεί και το “Stream Of Debris” με εντύπωση όμως να κάνουν τα κοφτά riff αλά Σουηδία μεριά. Το “Fugitive” κινείται σε πιο doom/death ήχους, με αρκετές αλλαγές ρυθμού και ένα αργό μελαγχολικό πέρασμα κάπου στα μισά του κομματιού. Και κάπου εδώ φτάνουμε στο μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι (10λεπτο σχεδόν) και highlight του δίσκου, στο Ισπανόφωνο “Inquilinos” με την πολύπλοκη δομή και τις αρκετές αλλαγές στον ρυθμό. Τι να πεις γι’ αυτόν τον ύμνο! Λυρικό, επικό, doom, progressive, τα πάντα όλα. Σε πολλά σημεία θυμίζει έντονα Primordial, οπότε καταλαβαίνετε για τι άσμα μιλάμε.
Τα υπόλοιπα κομμάτια που απαρτίζουν τον δίσκο συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο, δηλαδή σκοτεινή ατμόσφαιρα, εναλλαγές ρυθμών και φωνητικών, prog πινελιές και κινούνται συνθετικά στο ίδιο υψηλό επίπεδο με τα προαναφερθέντα.
Οι στίχοι είναι σχεδόν εξολοκλήρου το έργο του Claudio και από όσο επιτρέπουν τα αγγλικά μου, κατάλαβα ότι διερευνούν την παρακμή, το σκοτάδι των ανθρώπων και το φευγαλέο πέρασμα μας μέσα από αυτόν τον κόσμο. Η μουσική σύνθεση πραγματοποιήθηκε σχεδόν αποκλειστικά από τον κιθαρίστα Ιgor Leiva. Μην ξεχάσω να αναφέρω την καταπληκτική digipack συσκευασία με έργα τέχνης του Enzo Toledo.
Εν κατακλείδι το “Transient Chronicles” είναι μάλλον η καλύτερη τους κυκλοφορία και από τους δίσκους που θα πρέπει να ακούσετε κατ ‘επανάληψη, αφού σε κάθε πέρασμά του ανακαλύπτεις νέους ήχους. Δεν θα πρέπει να λείψει από κανένα ράφι για όποιον θα ήθελε να λέγεται λάτρης της doom/death σκηνής!
527 
