Μία δεκαετία πριν, το ντεμπούτο των Ιταλών Straight On Target ίσως έκανε κάποια ιδιαίτερη εντύπωση στο metal κοινό.
Σήμερα όμως με την πληθώρα των deathcore/metalcore συγκροτημάτων που κατακλύζουν την metal μουσική σκηνή νομίζω ότι το “Pharmakos” θα περάσει σχεδόν απαρατήρητο. Και λέω σχεδόν γιατί μπορεί να μην είναι κάτι που κάνει την διαφορά αλλά δεν είναι και για πέταμα.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι ο δίσκος κουράζει αφάνταστα κατά την ακρόαση. Επίσης έχω καιρό να ακούσω έναν δίσκο που είναι εξ ολοκλήρου βασισμένος σε breakdowns. Θα μπορούσε να έχει λίγο μεγαλύτερο πλουραλισμό στα tempos ή τουλάχιστον μία ισορροπία ανάμεσα στα ελάχιστα ξεσπάσματα που δικαιολογούν και την death metal αισθητική και στα groovy σημεία. Τόσα πολλά breakdowns ούτε οι Hatebreed δεν έχουν σε έναν δίσκο. Επίσης η παραγωγή παραείναι καθαρή σε βαθμό που μερικά riffs αδικούντε από τον άκρως μοντέρνο/αποστειρωμένο ήχο.
Σε αντίθεση με την συνολική παραγωγή του δίσκου τα φωνητικά έχουν αρκετό “γρέζι” και είναι ένα από τα βασικά συστατικά που φανερώνει τις death προθέσεις των Straight On Target μιας και κινούνται σε brutal death ύφος ακροβατώντας σε μία –core αισθητική. Κομμάτια όπως τα “Demonized”, “Initiation” και “Dreadful Eyes” αποδεικνύουν ότι υπάρχουν καλές στιγμές στο “Pharmakos” και ότι η μπάντα έχει δυνατότητες. Το πάντρεμα καινούργιων και old school στοιχείων όπως επίσης και η ωμή αισθητική και δύναμη που βγάζουν οι Straight On Target είναι σίγουρα στα θετικά.
Με λίγα λόγια, υπάρχουν και καλά στοιχεία αλλά και στοιχεία που αποτρέπουν το “Pharmakos” να γίνει κάτι παραπάνω από μία μέτρια metalcore κυκλοφορία. Βουτηγμένο μέσα σε έναν death metal βούρκο έχει τα στοιχεία να σας κρατήσει και μερικά λεπτά σε εγρήγορση αλλά σύντομα έχω την εντύπωση ότι θα ξεχαστεί και θα περάσει στο πίσω μέρος της δισκοθήκης σας. Μόλις ξεκίνησαν τα παιδιά οπότε ίσως μας παρουσιάσουν κάτι καλύτερο στο μέλλον. Δεν το αποκλείω.
533 
