Όταν μερικές φορές ένα album σου βγάζει το συναίσθημα της μιζέριας, υπάρχουν πολλές πιθανότητες να σου αρέσει, να το ακούσεις δεύτερη φορά, και τρίτη, μέχρι και να το λατρέψεις. Άλλες πάλι φορές, μπορεί να το μισήσεις. Ορίστε και το “Unrelenting Fucking Hatred”.
Οι Rage Nucléaire βγάζουν μίσος προς όλες τις κατευθύνσεις. Που σημαίνει ότι καταπιάνονται με διάφορα θέματα στα οποία χαρίζουν ακατέργαστο πονοκέφαλο. Το κάθε κομμάτι αποτελεί κάτι που μοιάζει περισσότερο με διαδήλωση παρά με… thrashy black metal. Το οποίο είναι αυτό που πλησιάζει περισσότερο.
Δέκα κομμάτια διάρκειας πέντε λεπτών, ή και περισσότερο, επαναλαμβάνουν την ίδια (βαρετή) μουσική, τα ίδια (απαράδεκτα) φωνητικά, κάτω από μία μέτρια παραγωγή. Το “Unrelenting Fucking Hatred” είναι συγχρόνως ένα απ’ τα χειρότερα αλλά κι απ’ τα πιο αστεία black LPs του 2012. Όπως πολύ σωστά αναφέρει – αλλά με διαφορετική άποψη – το δελτίο τύπου: τολμήστε με προσοχή και δική σας ευθύνη.
444 
