Μετράγαμε μια μια τις μέρες και περιμέναμε αυτήν την συναυλία εδώ και πολύ καιρό.
Λίγες ώρες έμειναν μέχρι να δούμε αυτή την μορφή στην σκηνή, με το δικό του εξεζητημένο στιλάκι να παίζει πάνω στην σκηνή. Κάποιοι τυχεροί τον είχαν δει το 1999 στο Rockwave (με τους IMMORTAL) και τον είχαν απολαύσει, κάποιοι άλλοι θα τον έβλεπαν τώρα. Παρά την ημέρα και το τσουχτερό κρύο από νωρίς έξω από το Κύτταρο είχε μαζευτεί κόσμος, ίσως να είναι ένα από τα μεγαλύτερα μουσικά γεγονότα μέσα στο 2016.
Το μαγαζί είχε γεμίσει και περιμέναμε πως και πως να αρχίσει. Λίγο μετά τις 9 εμφανίζονται στην σκηνή οι τριμελείς Order Of The Ebon Hand, μια μπάντα με μεγάλη παρουσία στην εγχώρια black metal σκηνή, αν κι από το 1994 μέχρι και σήμερα έχουν βγάλει μόλις δύο full-length. Μας έπαιξαν για περίπου 35 με 40 λεπτά προσφέροντας απλό, βατό old school black metal. Αίσθηση έκανε το “(You Are) The Gleaming King” ένα ατμοσφαιρικό κομμάτι, που για περίπου έξι λεπτά μας ταξίδεψε σε τόπους σκοτεινούς. Ξεχώρισε φυσικά το “Behold The Sign Of A New Era”… Πολύ σκοτάδι και χάος σε ένα κλασσικότατο black metal κομμάτι. Μια ακόμη όμορφη στιγμή ήταν η διασκευή εις φόρων τιμής στον αποθανόντα Lemmy Kilmister.
Με ανυπομονησία κοιτάγαμε ξανά και ξανά το ρολόι να δούμε πότε θα βγουν οι Abbath. Πλέον το μαγαζί ήταν τόσο γεμάτο που δεν υπήρχε χώρος για να σκεφτείς να κάνεις κάτι. Η στιγμή είχε φτάσει, στην σκηνή εμφανίστηκε ο μπασίστας, King ov Hell, (Gorgoroth, God Seed, Audrey Horne, Sahg, Shining), τον ακολούθησε ο Per Valla στην κιθάρα, με πλούσιο βιογραφικό κι αυτός (Vredehammer, Allfader, Those Left Behind), με έναν από τους καλύτερους ντράμερ, τον Creature (Benighted ,Disavowed, Mumakil, Necrovile) να παίρνει θέση.
Αυτή η εμβληματική μορφή του Abbath που έδωσε εικόνα στους Immortal και γενικά έδωσε μια άλλη μορφή στην black metal, πατάει το σανίδι. Ένας μεγάλος πανζουρλισμός επικράτησε όταν οι πρώτες νότες του “To War” ακούστηκαν στα ηχεία του μαγαζιού. Ο κόσμος ασταμάτητα χτυπιόταν. Όλα τα φώτα ήταν πλέον στραμμένα πάνω του και πώς να μην είναι, μιλάμε για ένα άνθρωπο-είδωλο, που μεγάλωσε γενιές και γενιές με τα παιξίματα του και τις γκριμάτσες του.
Η συνέχεια ήταν πλούσια με το “Nebluar ravens winters” να κάνει άνω κάτω το μαγαζί προϊδεάζοντας μας για τη συνέχεια, η οποία ήταν επικίνδυνα καλή. Αφού μας γύρισε λίγο στο παρελθόν και ακούσαμε το “Warriors” από τους Ι κι ένα ακόμα κομμάτι του καινούργιου δίσκου, “Ashes Of The Damned”, πήραμε λίγα λεπτά ανάσα από το αλλεπάλληλο σφυροκόπημα και βλέποντας τον Θεό-Abbath να απολαμβάνει την αποθέωσή του, τότε ήρθε η ώρα να μας ανταμείψει με ένα “Tyrants” προκαλώντας μας να κάνουμε πραγματικό κακό στον εαυτό μας μέσα στο mosh-pit, χωρίς να φτάνει αυτό πάρε κι ένα “One by One”, χάσαμε τη γη κάτω από τα πόδια μας.
Για το κλείσιμο μας έστειλαν στα βουνά της Νορβηγίας με τα “Root the Mountains” και “All Shall Fall” άλλος ένας μεγάλος χαμός με τον κόσμο να μην σταματάει χτυπιέται. Αφού μας ευχαρίστησαν για την παρουσία μας , μας αφιέρωσαν και το τελευταίο κομμάτι τους το “Endless”
Δυστυχώς τους απολαύσαμε μόνο για 12 κομμάτια, δυστυχώς μείναμε ανικανοποίητοι, δυστυχώς θέλαμε και άλλο. Ήταν μια εξαιρετική συναυλία που την περιμέναμε πολλά χρόνια.
Abbath Setlist
To war
Winterbane
Nebluar ravens winter
Warriors
Ashes of the damned
Fenrir hunts
Tyrants
One by one
Count the dead
Root the mountains
All shall fall
Endless
Photos: Ανδρέας Πανόπουλος
470 
