Ότι και να πεις για τους Mastodon σε ότι αφορά τη μουσική τους συνέπεια είναι λίγο. Εδώ και χρόνια κυκλοφορούν μόνο πολύ καλές δουλειές, κακομαθαίνοντάς μας, καθώς δεν περιμένει κανείς από τη μπάντα ένα μέτριο δίσκο.
Εννοείται πως και αυτήν τη φορά δεν απογοητεύουν και κινούνται πάλι στα υψηλά επίπεδα που τους έχουμε συνηθίσει. Μέσω του “The Hunter” το σχήμα παρουσιάζει μια άλλη όψη του, πιο άμεση εκτελεστικά, την οποία την είχαμε γνωρίσει μεν, αλλά δεν είχαμε εντρυφήσει ιδιαίτερα. Λιγότερο πειραματικό λοιπόν από το “Crack The Skye”, χωρίς όμως να υπολείπεται έμπνευσης και προσωπικότητας. Το να αναφερθώ στα τραγούδια ξεχωριστά είναι μάλλον περιττό, μιας και οι Mastodon είναι συγκρότημα που βασίζεται στη συνολική απόρροια του κάθε έργου που κυκλοφορεί και δεν ψάχνει εν δυνάμει “επιτυχίες”. Και κρίνοντας από τη μέχρι τώρα πορεία του group, καλά κάνει! Είναι σίγουρο πως βρίσκεται στο σωστό δρόμο και δεν είναι τυχαίο το ότι με κάθε νέα δουλειά κερδίζουν ολοένα και περισσότερους fan!
Προσωπικά δε μπορώ να καταλάβω γιατί να μην αρέσει σε κάποιον το “The Hunter”! Εμπεριέχει όλα τα στοιχεία που χρειάζεται ένας σύγχρονος metalhead στη μουσική του, ενώ συνθετικά είναι ώριμο, καλοφτιαγμένο και πολυεπίπεδο. Επίσης, είναι δεδομένο το ότι θα βρει κάποια θέση μέσα στα καλύτερα της χρονιάς και αυτό είναι και το λογικό. Όχι τίποτα άλλο, αλλά βαδίζοντας προς το τέλος του 2011, σκεφτόμουν πως δεν είχαμε όσες καλές δουλειές όσες πέρυσι. Οι Mastodon όμως ξέρουν πώς να αλλάζουν τα δεδομένα για μια ακόμη φορά.
457 
