Οι Lord Divine ιδρύθηκαν το 2002 στο Ροζάριο της Αργετινής και από το 2003 και μετά έχουν κυκλοφορήσει ένα EP και τέσσερα albums, με το “Facing Chaos” να είναι η τελευταία τους κυκλοφορία. Με τη νέα κυκλοφορία τους, οι Αργεντίνοι επιστρέφουν σε αυτό που ξέρουν να κάνουν καλά (στον προηγούμενο δίσκο έκαναν μία προσπάθεια να παίξουν new metal), δηλαδή progressive/power metal, όπως το όρισαν οι Symphony X.
Δύο είναι οι άξονες που βασίζεται ο δίσκος. Ο ένας είναι ο τραγουδιστής Diego Valdez, που φέρνει λίγο από Russell Allen, ειδικά όταν χρειάζονται τα φωνητικά του να είναι πιο δυναμικά, ενώ σε πιο ήρεμες στιγμές, θυμίζει τον δικό μας Apollo Papathanasio (Spiritual Beggars, ex-Firewind). Αλλά το μεγάλο αστέρι των Lord Divine, είναι ο κιμπορντίστας Diego Palma, με τα πλήκτρα του να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στα περισσότερα τραγούδια, χωρίς όμως να καλύπτει τα υπόλοιπα όργανα και καταφέρνοντας να μην γίνεται φλύαρος. Επίσης, και στις κιθάρες έχει γίνει καλή δουλειά, ενώ και η παραγωγή του δίσκου πιάνει το άριστα, με τον ήχο να ακούγεται πεντακάθαρος.
Ο δίσκος ξεκινά με μία ορχηστρική εισαγωγή, το “Dies Irae” και ακολουθούν τρία καλά τραγούδια, τα “Reborn”, “I Am” και “Into The World”, κλασσικά δείγματα prog power. Μετά έχουμε μία τριάδα φανταστικών τραγουδιών, τα “Beginning of the End”, “The Darkest Light” και “Light Through Darkness”. Το “Beginning of the End”, είναι μία power μπαλάντα και το εξαιρετικό ρεφραίν της, σε κάνει να την ακούς συνέχεια. Το “The Darkest Light”, είναι πιο γρήγορο, με πιο βαριά riffs και συμμετέχει ο Mark Boals (Yngwie Malmsteen, Ring of Fire), που δίνει μία άλλη διάσταση φωνητικά στο κομμάτι.
Το “Light Through Darkness”, είναι μία σύνθεση που θα πρέπει να κάνει περήφανο τον Diego Palma, καθώς είχε φοβερή έμπνευση στα πλήκτρα στο συγκεκριμένο τραγούδι και μου θύμισε το “Like a Rainbow in the Dark” TOY Dio. Επόμενο κομμάτι το “Divided”, με guest τον συμπατριώτη τους Julián Barrett (Asspera, Misson, Tarja), που παίζει το solo, χωρίς όμως να είναι κάτι ιδιαίτερο σαν σύνθεση. Ακολουθούν τα “Be Afraid” και “Follow the Signs”, που είναι πιο heavy metal από τα υπόλοιπα και ο δίσκος κλείνει με το δωδεκάλεπτο “The Rage in Me”, που είναι αξιοπρεπέστατη σύνθεση και δεν κουράζει τον ακροατή.
Το “Facing Chaos”, είναι ένας δίσκος που δείχνει τις δυνατότητες των Lord Divine, όμως έχει τα “κουσούρια” του. Θα μπορούσαν να ήταν λίγο πιο πρωτότυποι στις συνθέσεις τους, ενώ και ο δίσκος θα έπρεπε να ήταν δέκα λεπτά μικρότερος (συνολική διάρκεια, μία ώρα). Γενικά είναι καλός και ειδικότερα προτείνεται στους οπαδούς των Symphony X, που έχουν βαρεθεί να περιμένουν καινούριο δίσκο.
https://www.facebook.com/LordDivineMetal/
508 
