Επιτέλους, ένα από τα καλύτερα heavy metal albums του καλοκαιριού αυτού! Τι; Spoiler alert; Ποιος το χρειάζεται; Ο δίσκος από την αρχή μέχρι το τέλος του είναι σκέτος δαίμονας και αυτό είναι.
Τι εστί όμως Sister και προς τι όλος αυτός ο πανηγυρισμός; Οι Sister, Σουηδίας ερχόμενοι, αποτελούν το νέο μεγάλο όνομα του Sleaze/Punk και heavy ήχου. Αρκετά από το πρώτο και το τελευταίο, στιχουργικά μπόλικο κι από το δεύτερο. Μετά το EP τους “DeadboysMakingNoise” ακολούθησαν η επιτυχία, οι συναυλίες και ένα παγκόσμιο συμβόλαιο χάρη στον Alan Averill “Nemtheanga”των γνωστών κι αγαπημένων Primordial. Ε, μετά από όλα αυτά το μόνο που μένει είναι να επιτευχθεί ο μεγάλος τους στόχος: να εδραιωθούν ως το νέο μεγάλο μέλος της χρυσής rock n’ roll οικογένειας. Ξεκινάμε λοιπόν με το “Hated”.
Ο δίσκος είναι ξεκάθαρα εμπνευσμένος από τη ζωή και τη glamourιά των μαγευτικών 80s και καταφθάνει στα αυτιά μας από τέσσερις πολύ ταλαντούχους και πολλά υποσχόμενους μουσικούς. Μπορεί εν μέρει λοιπόν το ήδη σημαντικό όνομά τους να κατέληξε έτσι από πολλές τυχερές συγκυρίες, εν τέλει όμως το αξίζουν. Ποιος θα σε πείσει γι’ αυτό; Η ταχύτητα που σε καθηλώνουν οι πρώτοι στίχοι από τη φωνάρα του Jamie (μεγάλες δόξες στο ομότιτλο κομμάτι), οι genius solάρες που έρχονται πριν το καταλάβεις μην ξέροντας από πού, οι θεότρελα heavy και badass συνθέσεις και το τερμακοκκαλιάρικο rock attitude που κάνει μπαμ όπως κι ο δίσκος (σε μερικές περιπτώσεις και το στερεοφωνικό).
Προς τι λοιπόν όλος αυτός ο πανηγυρισμός; Ούτε για τα ξέφρενα και κολλητικά κομμάτια του δίσκου, όχι για την οντότητα όλων των μελών μαζί (φτιάχνοντας τη νέα metal μορφάρα) και φυσικά όχι για την τέλεια παραγωγή του album αυτού. Μα για το σύνολό του φυσικά. Μια ακρόαση θα πείσει και τον δυσκολότερο – απαιτητικότερο ακροατή του δοξασμένου αυτού είδους θα τον πείσει και θα τον κολλήσει (κάπου εδώ αποσπάστηκα λόγω του τηλεφώνου και αναγκάστηκα να χαμηλώσω τον ήχο, το δωμάτιο το βλέπω πλέον με άλλο μάτι). Οπότε ναι, ενθουσιάστηκα λιγάκι παραπάνω κι εκδηλώθηκα περισσότερο απ’ ότι μου επιτρέπεται οπότε θα ολοκληρώσω λέγοντας τούτο: Να έρθουν Ελλάδα, να γίνει χαμός!
396 
