Οι Ιταλοί Caronte είναι ένα ακόμα κομμάτι των doom/stoner βαρβαρικών ορδών που πολιορκούν τα τείχη της σκληρής μουσικής τα τελευταία χρόνια οπότε από την αρχή βρίσκονται σε δύσκολη θέση λόγω ανταγωνισμού.
Το 3ο άλμπουμ τους, “Yoni”, κλείνει μια θεματική τριλογία την οποία όμως δεν μπορώ να αξιολογήσω μιας και δεν έχω ακούσει τα 2 προηγούμενα οπότε θα επικεντρωθώ σε αυτόν τον δίσκο σαν μονάδα. Από την αρχή φαίνεται η συγγένεια με τον πιο βαρύ και ψυχεδελικό κλάδο των ορδών του οποίου ηγούνται μπάντες όπως οι Windhand και Obelyskkh, δηλαδή μεγάλα κομμάτια και χαμηλοκουρδισμένο fuzz, και παρότι οι Caronte δεν φτάνουν τους πρωτοπόρους του είδους σε ποιότητα δεν είναι καθόλου άσχημοι.
Αυτό που τους ξεχωρίζει κάπως και τους σώζει από την μετριότητα είναι τα διάσπαρτα σημεία που παραπέμπουν σε σαμανικές ψαλμωδίες και μια κάποια πιο folk αισθητική που ξεμυτάει περιστασιακά και σπάει το κλασσικό και λίγο κοινότυπο groove με Danzig-oειδή φωνητικά που έχουμε ακούσει χιλιάδες φορές. Ίσως αν μελλοντικά εστιάσουν περισσότερα σε αυτά τα στοιχεία να μιλάμε για άλλου επιπέδου μπάντα.
Για την ώρα το “Yoni” δεν είναι μεν αριστούργημα αλλά δεν είναι και καθόλου άσχημο οπότε αξίζει σίγουρα μια δεύτερη ή τρίτη ακρόαση. Όσοι πιστοί τσεκάρετε.
501 
