ACE FREHLEY: “Anomaly (Deluxe)”

Το 5ο προσωπικό άλμπουμ του κιθαρίστα Ace Frehley, που μοίρασε τα χρόνια της μουσικής του διαδρομής με τους KISS, βγήκε το 2009 κι έτυχε εξαιρετικής αποδοχής από τους οπαδούς του.

Η κυκλοφορία αυτή σηματοδότησε την αναγέννηση και επιστροφή του Frehley που εδραιώθηκε από τις δύο επόμενες δουλειές, τα “Space Invader” του 2014 και “Origins Vol. 1” του 2016, που συνοδεύτηκαν από ευνοϊκές κριτικές και πολύ καλές πωλήσεις.

Η δεδομένη επανακυκλοφορία του “Anomaly” έρχεται σε μια στιγμή που το άλμπουμ είναι δυσεύρετο και χωρίς νέα κοπή από το 2010.

Η σταθερή νοοτροπία του Frehley, της σύνθεσης που βασίζεται διαρκώς στα ριφ διατρέχει όλο το άλμπουμ. Το αλήτικο ύφος και η ορμητική διάθεση χαρακτηρίζουν το “Anomaly”, ιδιαίτερα στο επιθετικό εναρκτήριο “Foxy & free” και στο χαρακτηριστικό mid tempo metal “Outer space”. Βέβαια ο συνθετικός οίστρος του Frehley, τη συγκεκριμένη περίοδο, του επιτρέπει να διαφοροποιηθεί πετυχημένα. Το “Fox on the run”, διασκευή του γνωστού τραγουδιού των Sweet, είναι ένα ευχάριστο rock ‘n ‘ roll με σκληρυντή, το “Genghis Khan” αποτελεί την πιο ειλικρινή του ομολογία του σεβασμού και της αγάπης που τρέφει στον Jimmy Page, σε σημείο που να ακούγεται σαν μικρό tribute στους Zeppelin, ακόμα και στις φωνητικές μελωδίες.

Το επικλητικά μελωδικό “Change the world” υμνεί την επιστροφή στην αθωότητα, το “Space bear” είναι ένα ογκώδες instrumental με ενδιαφέρουσα εξέλιξη, ενώ το “A little below the angels” είναι μάλλον μια αυτοβιογραφική μπαλάντα για τις εξαρτήσεις, που τελικά σχεδόν αγγίζει το μελό με την προσθήκη των παιδικών φωνητικών.

Το “Sister” επαναφέρει άμεσα και πετυχημένα την κυριαρχία των κολλητικών ριφ, ενώ το “It’s a great life” ακούγεται ευχάριστα ανανεωτικό με τον σχεδόν pop αέρα του. Το άλμπουμ κλείνει με το ακουστικό instrumental “Fractured quantum”, μια όμορφη εσωτερική σύνθεση κι έναν δεύτερο υπαινιγμό στην επίδραση του Page.

Tα extras αυτής της επανακυκλοφορίας δεν πρόκειται να συγκλονίσουν κανέναν. Τρία επιπλέον τραγούδια, στην πραγματικότητα μάλλον τίποτα νέο: μια πιο αργή εκτέλεση του τραγουδιού του άλμπουμ “Pain in the neck”, η demo εκτέλεση του “Foxy & free” με τον τίτλο “Hard for me”, και το “Return of the space bear” που έχει στην πραγματικότητα προσθήκες στο “Space bear” από ατάκες του Frehley από μια παλιά εμφάνιση των KISS στο τηλεοπτικό show του Tom Snyder, “Tomorrow”…

Βέβαια, με δεδομένη την έλλειψη του άλμπουμ από τους καταλόγους της αγοράς, αλλά και με βάση την μουσική του αξία στη διαδρομή του Frehley, η επανακυκλοφορία του “Anomaly” είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτη.

470

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 540 Articles
Συνηθίζουν να λένε, «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι»… Αν μπορούσε λοιπόν να ιδρύσει το δικό του “Cabaret Voltaire”, στους τοίχους του θα είχε κορνίζες με φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα και πίνακες των David Bomberg και Edward Hopper. Πάνω στο πατάρι θα είχε τις δύσκολες περιπτώσεις, αυτούς που αν τελικά μάλωναν μεταξύ τους, θα έπρεπε να γίνει σε απομόνωση. Σε ειδικό “triryche design” τραπεζάκι ο Tate με τον De Garmo, και ακριβώς απέναντι σε ευρύχωρο καναπέ ο Fish με τον Steve Hogarth. Μοναχικό τραπέζι με κηροπήγιο και θέα από μικρό παράθυρο στην ομίχλη της πίσω αυλής ο Simon Jones. Φθαρμένο ημίψηλο σκαμπό και μίνι μπαρ δίπλα του για τον Nick Cave. Σκαλιστή πολυθρόνα για τον Ronnie James Dio, και κάθισμα VIP από το Villa Park για τον μουστάκια άρχοντα των ριφ. Φουτουριστικό κουπέ για τρεις σεβάσμιους κυρίους από τον Καναδά, μην τον ρωτήσεις ποιους. Κάτω σε περίοπτη θέση στο μπαρ, τον μορφονιό Joakim Larsson, για να τραβά τις ωραίες γυναίκες, και δίπλα του τον Jim Matheos να τον συμμαζεύει με την ψυχραιμία του όταν χρειάζεται. Σε ένα μικρό τραπέζι στην πιο σκοτεινή γωνιά, η περίεργη παρέα του David Sylvian, του Neil Hannon και του Paddy McAloon. Όταν κάθονται στο μπαρ και οι νεότεροι Einar Solberg, Daniel Tompkins και Daniel Estrin, η χημεία είναι πια ιδανική. Καθόλου άσχημα κι απόψε…