ΒLIND: “The Fire Remains”

Βάλτε σε ένα μίξερ τους Good Charlotte και τους My Chemical Romance, προσθέ- στε και ολίγον τι από Def Leppard (μην ακούω χάχανα) και αυτό που θα βγει είναι οι Blind! Μαγικό;

Όχι και τόσο, αλλά σίγουρα ένα ευχάριστο (μουσικό) σφηνάκι που μπορεί να μην επιφέρει το ανάλογο “κεφάλι”, αλλά έχει ωραία γεύση. Εύπεπτο (pop?) rock που θα μπορούσε κάλλιστα να παίζεται από τα διάφορα μουσικά κανάλια, με πάμπολλες radio friendly συνθέσεις που θα ζήλευαν πολλοί “φτασμένοι” καλλιτέχνες. Για να δικαιολογήσω και τα παραπάνω “συστατικά”, από τους Good Charlotte έχουν πάρει το groove, από τους Chemical Romance τη μελωδία και από τους Def Leppard τις cheesy μπαλάντες. Τώρα το πώς κολλάνε όλα αυτά μαζί, μια δοκιμή, που λένε, θα σας πείσει. Γενικά πάντως οι συνθέσεις κινούνται σε mid tempo ρυθμούς και ίσως αυτό να αποτελεί και το μόνο αρνητικό στοιχείο του δίσκου. Κατά τ’ άλλα σίγουρα δε μιλάμε για κάποια ιδιαίτερα “εγκεφαλική” μουσική, οπότε δε χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. Προσωπικά, δεν τους ήξερα, αλλά τώρα που τους έμαθα λέω να τους παρακολουθήσω, μιας και μου προσέφεραν ένα ιδιαίτερα ευχάριστο και ξεκούραστο απόγευμα ακρόασης, και όπως φαίνεται θα μου χαρίσουν και άλλα. Όχι τίποτα άλλο, αλλά άπαξ και μπορούν να κάνουν καριέρα τα τόσα λογής “αμερικανάκια”, σίγουρα αξίζει να δοθεί η ευκαιρία και στους γερμανούς Blind! Το “The Fire Remains” κερδίζει τις εντυπώσεις όχι επειδή είναι πρωτότυπο (γιατί δεν είναι), αλλά επειδή έχει αρκετές καλές ιδέες, όμορφες μελωδίες στα refrain,ενώ απευθύνεται σε ακροατές με ποικίλα γούστα. Τι και εάν έχει ως κύριο target group το ευρύ κοινό; Από τη στιγμή που παράγουν καλή μουσική, εμένα μου φτάνει.

425

Avatar photo
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1396 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.