Ο ένατος δισκογραφικός σταθμός των Γερμανών Industrial/EBMάδων Die Krupps σηματοδοτεί μια (ακόμη) στροφή τους, αυτή τη φορά σε μια ξεκάθαρη βαριά κιθαριστική παραγωγή με πλήρη μπάντα να υποστηρίζει την περιοδεία τους.
Δεν είναι η πρώτη φορά και υποψιάζομαι πως δεν είναι και η τελευταία, που αλλάζουν αισθητά τις ισορροπίες στον ήχο τους.
Ο Jürgen Engler είναι στην πιάτσα από τα τέλη της δεκαετίας του ‘70. Έπαιξε punk rock με την τότε μπάντα του Male, πριν καν σχηματισθούν γκρουπ όπως οι Die Toten Hosen. Στην δεκαετία του 80 έφτιαξε τους Die Krupps με συνοδοιπόρο τον Ralf Dörper αποτελώντας κινητήρια δύναμη για τα ρεύματα της industrial και ΕΒΜ σκηνής. Από εκεί και πέρα επιβίωσαν στα δύσκολα χρόνια των 90’s και μαζί με μπάντες όπως οι Ministry και οι Nine Inch Nails αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για την electro metal σκηνή.
Με τα παραπάνω ως δεδομένα, η περιγραφή της μουσικής τους ως κλώνο των Rammstein θα ήταν τουλάχιστον αδόκιμη (την στιγμή που οι ίδιοι θεωρούνται παιδιά τους…). Από την άλλη πλευρά, ο ήχος τους στο “Metal Machine Music” δεν γίνεται να μην σου θυμίσει αρκετά τους συμπατριώτες τους κατά την πρώτη επαφή με το άλμπουμ, αλλά αυτό θα συμβεί πρόσκαιρα και μόνο επιφανειακά αν αποφασίσεις να ασχοληθείς με την εν λόγο δουλειά. Το άλμπουμ είναι σε σημεία τόσο heavy και γκρουβάτο που στο δικό μου μυαλό έρχονταν ακόμη και επιρροές από Coroner (άκου το “Volle Kraft Voraus” που κλείνει το άλμπουμ και τα ξαναλέμε αν έχεις αντιρρήσεις).
Το επόμενο κομμάτι που ξεχώρισα ήταν το “Fly Martyrs Fly”, παρά το ότι είναι πιο ηλεκτρονικό από τα υπόλοιπα, έχει αυτά τα samples από δελτία ειδήσεων που σε συνδυασμό με τα riff και το μοτίβο του sequencer που επαναλαμβάνεται από πίσω, μου έφερε στο μυαλό την μαστοριά με την οποία οι Ministry (των πολύ καλών τους εποχών) σε πώρωναν και σε έκαναν να κουνάς ρομποτικά το σβέρκο σου στο ρυθμό. Με πιο heavy προσέγγιση αλλά πετυχαίνοντας το ίδιο αποτέλεσμα, στην τριάδα των highlights θα προσέθετα και το “Battle Extreme”, ίσως το πιο groove κομμάτι των Γερμανών.
Κάτι που εκτίμησα ιδιαίτερα στο ΜΜΜ είναι η κινηματογραφική αισθητική που προσπάθησαν να δώσουν με την χρήση samples (όπως στο προαναφερθέν κομμάτι), ανάλογα με την θεματολογία και το ύφος των τραγουδιών. Παρά την βαριά παραγωγή στις κιθάρες, η χρήση των synths γίνεται εκτενώς και στα 13 κομμάτια που απαρτίζουν το tracklist, δημιουργώντας ένα πολύ ενδιαφέρον μουσικό κράμα industrial με EBM πινελιές που πάνω υλοποιούνται οι πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες των DK.
Το εξώφυλλο θεωρώ ότι ανεπαρκώς καταφέρνει να προϊδεάσει για την μετά αποκαλυπτική ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι Γερμανοί στο δίσκο. Όσο το ακούω (και το ακούω καιρό) τόσο βεβαιώνομαι πως οι Die Krupps χτύπησαν φλέβα με αυτή την κυκλοφορία φέρνοντας στην σκηνή την φρεσκάδα για την οποία τόσο ασφυκτιούσε. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που θα δείξουν το δρόμο και οι υπόλοιποι θα ακολουθήσουν…
526 
